25η Μαρτίου 1821
Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Στην ωραία αυτή γαλανή γωνία της γης, με τον λαμπρό και ζείδωρο ήλιο της, επί πέντε χιλιάδες (5.000) χρόνια τώρα, όσα μέχρι σήμερα έχει αριθμήσει η σκαπάνη του αρχαιολόγου, εγεννήθη, εξετράφη και έζησε η ελληνική φυλή. Οι ‘Ελληνες είναι αυτόχθονες εις την γην αυτήν.
Η 25η Μαρτίου του 1821 είναι μια ημερομηνία σταθμός από τις τόσες άλλες, που έχει να παρουσιάσει το ελληνικό έθνος στην μακραίωνη ιστορία του.
Μετά την πτώση της βασιλεύουσας και την κατάκτηση της υπολοίπου Ελλάδος, το έθνος έχει χάσει εντελώς την πολιτική του ανεξαρτησία και ζει κάτω από τον ζυγό του αλλόφυλου και αλλόθρησκου κατακτητή. Ο οποίος από τότε μέχρι και σήμερα συνεχίζει το εγκληματικό έργο του, κατά του Ελληνικού λαου, του Κουρδικού και των Αρμενίων, οι οποίοι παραμένουν οι εφιάλτες του,διότι τους θυμίζει ότι, με εγκλήματα και σφαγές υφάρπαξαν, την λεγομένη γαλάζια πατρίδα των.
Κατά την περίοδο αυτήν ο Ελληνικός λαός έδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή. Συσπειρωμένο στα χρόνια της σκλαβιάς το ελληνικό έθνος, γύρω από τους εθνικούς θεσμούς, την μεγάλη εκκλησία και τις κοινότητες με στήριγμα την ορθόδοξη πίστη και την εθνική συνείδηση κατόρθωσε να επιζήσει. Οι διωγμοί, οι σφαγές, ο βίαιος εξισλαμισμός το παιδομάζωμα για τους γενίτσαρους, δεν μπόρεσαν να επιτύχουν την εξαφάνιση του ελληνισμού.
Έτσι περνούσαν τα χρόνια και οι αιώνες για τους σκλαβωμένους Έλληνες που ποτέ δεν έπαψαν να πιστεύουν, να ελπίζουν και να αγωνίζονται για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού.
Η πυριτιδαποθήκη που χρόνια σιγο άναβε το φυτίλι της υπομονής και της επιμονής του έθνους για την απόκτηση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας του, επιτέλους ανατινάχθηκε το πρωινό εκείνο της 25ης Μαρτίου του 1821, την ημέρα ακριβώς του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
«Όταν αποφασίσουμε να κάνουμε την επανάσταση έλεγε, ο γέρος του Μοριά, δεν συλλογιστήκαμε ούτε πόσοι είμαστε, ούτε πως οι Τούρκοι είναι πολλοί και κρατούν τα κάστρα, σαν βροχή έπεσε σε όλους μας ο πόθος για την ελευθερία και όλοι μαζί μικροί και μεγάλοι σε αυτόν τον κόσμο αποφασίσαμε να ελευθερωθούμε ή να πεθάνουμε». Παντού ο αγώνας των Ελλήνων πήρε τότε μορφή ιερή και συγκινητική. Εκεί όμως που ο αγώνας τους εκείνος παρουσίασε την ιερότερη και συγκινητικότερη μορφή του, υπήρξε το Μεσολόγγι. Εκεί, η ανθρώπινη δυνατότητα έφθασε στα όρια του μυθικού. Εκεί οι πολιορκημένοι με την θυσία τους δίδαξαν την ανθρωπότητα, πως δεν υπάρχει στον κόσμο τούτο πολυτιμότερο αγαθό από την ελευθερία.
Έτσι η μεγάλη ιδέα που χρόνια και αιώνες παρέμεινε ο ρομαντισμός ενός ονειροπαρμένου έθνους, μετά από ένα εννιάχρονο επικό αγώνα όλων των Ελλήνων, έγινε πραγματικότητα. Η Ελλάδα και τυπικά πλέον απέκτησε την ελευθερία της με το πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου του 1830.
Θα ρωτούσε κανείς, δυσχέρειες δεν υπήρξαν που καθιστούσαν την έκρηξη της επανάστασης και λογικώς επικίνδυνη; Ασφαλώς και υπήρχαν. Γράφει ο Φωτάκος με την απλή λογική του: «Φαίνεται δε τότε, ότι είχε μεθύσει τους ανθρώπους ο Θεός, να πιστεύουν τα ψέματα ως αληθινά;»
Κιβωτός του Νώε υπήρξε η εκκλησία στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς, πάνω της αρπάχτηκε το γένος των Ελλήνων και γλίτωσε τον αφανισμό.
Αυτή και μόνο κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη συνέχεια της παράδοσης, κράτησε ζωντανή μέσα στις ψυχές των υπόδουλων την εθνική τους ταυτότητα. Ο ιερέας έγινε και δάσκαλος και παιδαγωγός και σημαιοφόρος της εθνικής ιδέας.
Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, προστάζει προκήρυξη του Υψηλάντη. Ο Κολοκοτρώνης θα πει το περίφημο: «Ο Θεός έδωσε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω».
Το ’21 δεν θα είχε γίνει αν είχε αποκοπή η ψυχή του γένους από την παράδοση και από τις ρίζες.
Τα ονόματα των καραβιών ήταν βγαλμένα από το θρυλικό παρελθόν όπως ‘ΑΡΗΣ’, ‘ΚΙΜΩΝ’, ‘ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ’, ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ’, ‘ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ’, ‘ΗΡΑ’, ‘ΚΛΕΙΩ’, ‘ΑΦΡΟΔΙΤΗ’, κ.λπ.
Ο Νικηταράς στα Δολιανά φωνάζει στους Τούρκους: «Σταθείτε Πέρσαι να πολεμήσουμε», έτσι δρασκελίζει 24 αιώνες Ελληνικής ιστορίας.
Λέγει ο Μακρυγιάννης: «Πάμε να ιδούμε τους έλληνες εις το μέρος όπου κατοικούνε να βρούμε το γέρο Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Θεμιστοκλή, τον λεβέντη Λεωνίδα και να τους ειπούμε, της χαροποιές ειδήσεις, ότι αναστήθηκαν οι απόγονοί τους».
Μήνυμα που προστάζουν οι ήρωες του ’21: «Προστατέψτε τις παραδόσεις μας, είναι ο ομφάλιος λώρος που μας συνδέει με την ζωοδότρα μήτρα του ελληνισμού. Αρπαχτείτε γερά από τις ρίζες μας. Είναι φυλακτό για την διατήρηση του ελληνικού έθνους».
Όμως! καιρός είναι να μιλήσουμε με θάρρος και τόλμη για την παρορμητικότητα των Ελλήνων, που πολλές φορές φθάνει στα άκρα, μέχρι και την διχόνοια, η οποία παρά λίγο να καταστρέψει και την εθνέγερση των Ελλήνων.
Λέει ο Μακρυγιάννης: “Τα πολλά εγω, πρέπει να γίνουν εμείς”. Οι Πολιτικοί μας και όλος ο Ελληνικός λαός, πρέπει να ενστερνιστούν τα λόγια του Μακρυγιάννη και με φάρο αυτά να συνεχίσουν την πορεία τους στο μέλλων, που δεν ξέρουμε τι άλλο περιμένει τον Ελληνικό λαό.
Το ’21 ξανάναψε το καντήλι του γένους. Στις μέρες μας όμως η φλόγα του τρεμοσβήνει. Άνεμοι και μπουρίνια ολόγυρα. Μέσα στα τείχη διακρίνουμε πολλές φορές ανθρώπους κενούς και ανερμάτιστους, γκρεμίζουν με μανία το παρελθόν, το περιφρονούν και αδιαφορούν για το μέλλων της πατρίδος μας.
Παρ’ όλα αυτά! Οι Έλληνες, σχεδόν στο σύνολο είναι φιλόξενος λαός και μάλιστα είναι ο μοναδικός λαός, που είχε και θεό της φιλοξενίας τον Ξένιο Δία. -Σήμερα όμως! Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, το Ελληνικό Έθνος δέχεται μία πολύ επικίνδυνη ασύμμετρη απειλή, από αλλοεθνείς και αλλόθρησκους λαθρομετανάστες, που εισέρχονται παράνομα στη χώρα μας. Από αυτούς μία πολύ μικρή μειονότητα δικαιούται ασύλου. Οι υπόλοιποι εισβολείς, κατά την γνώμη μου, μη αφομοιώσιμοι από την Ελληνική κοινωνία, καθοδηγούμενοι από τους θρησκευτικούς των ηγέτες, υπεράριθμοι πέραν των ορίων κάθε φιλοξενίας, αλλά λόγω του πληθυσμού της ωραίας μας πατρίδος, το οποίο από ότι φαίνεται μισούν και φιλοδοξούν να το υποκαταστήσουν. Αυτό να το έχουμε όλοι υπ’ όψιν μας.
Όμως μια ενδόμυχη πίστη μας κάμει να ελπίζουμε, ότι όλα αυτά τα συμπτώματα της φθοράς και της παρακμής είναι εποχιακά, αλλά λίαν επικίνδυνα. Ναι, μαραίνονται τα φύλλα στο εθνικό μας δένδρο. Μαραίνονται και μαδάνε επικίνδυνα. Όμως! πιστεύω ότι, η ρίζα του αιωνόβιου δένδρου της φυλής, η ψυχή του γένους είναι ικανή, όποτε χρειαστεί, να ανεβάσει νέους Ζείδωρους χυμούς και καινούργιες ανθοφόρες δυνάμεις. Αυτή την ρίζα κανένας κατακλυσμός, κανένας εισβολέας-λαθρομετανάστης και κανένας κορονοιός, μπορεί, να την χαλάσει.
Οι ήρωες του ’21 παρουσιάζουν ανάγλυφες όλες τις αρετές και όλα τα ελαττώματα της φυλής μας και στις πράξεις τους βρίσκονται συμπυκνωμένες όλες οι ομορφιές και όλες οι ασχήμιες του γένους.
Ας ευχηθούμε, με την ευκαιρία της εφετινής επετείου του ΄21 και ας ελπίζουμε στα δύσκολα αυτά χρόνια εθνολογικής, ιδεολογικής και οικονομικής δοκιμασίας της Πατρίδος μας, όλοι οι Έλληνες ενωμένοι με την αγάπη μας προς την Πατρίδα, να απαλλάξουμε την Ελλάδα από τα μεγάλα προβλήματα τις, για να κάμουμε το δένδρο του γένους, να παραμείνει παντοτινά Αειθαλές και Ζείδωρο.
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
