Από τον κόσμο του εντύπου
«ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΝΤΟΥ», ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ
Τόμος εξηκοστός τέταρτος, σσ. 362, Αθήνα 2024
Του κ. Γ. Κ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ, τ. ΛΥΚΕΙΑΡΧΗ, Άρχοντος Ιερομνήμονος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας
Εκτυπώθηκε και τέθηκε σε κυκλοφορία από την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών ο εξηκοστός τέταρτος τόμος του περιοδικού Συγγράμματος ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΝΤΟΥ, του βραβευμένου από την Ακαδημία Αθηνών και τον «εν Παρισίοις Σύλλογο προς ενίσχυσιν των Ελληνικών Σπουδών».
Η έκδοση έγινε με την ευγενική χορηγία της Εργοληπτικής Γαλανίδη Α.Ε. στη μνήμη του Στέφανου Γαλανίδη, είκοσι χρόνια από το θάνατό του, και είναι αφιερωμένος ο τόμος στη μνήμη της μεγάλης Κυρίας του Πόντου, της Άννας Θεοφυλάκτου.
Καλαίσθητος και με εξαίρετη επιμέλεια φιλοξενεί στις 362 σελίδες του (σχήμα 17×24) Άρθρα – Μελέτες των: Αναστασίας Αμανατίδου, Το ποντιακό ζήτημα στο σύγχρονο ελληνικό ιστορικό μυθιστόρημα, Σάββα Πορφ. Παπαδόπουλου, Αφηγήσεις παραδοσιακού υλικού βίου και παραμύθια της περιοχής Κάρς, Κωνσταντίνου Στεφανίδη, Η ενδυμασία των Ελληνίδων του Πόντου: Η περίπτωση δύο βελούδινων «κατιφέδων» του Λαογραφικού Μουσείου και Αρχείου της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Έλσας Γαλανίδου – Μπαλφούσια, Τα σχολεία στον Πόντο (επιλογή μαθητών, γραφική ύλη, ποινές), Γ.Κ. Χατζοπούλου, Η λέξη άκανθα, αγκάθι, αχάντ’ στην Ελληνική Γλώσσα, και ιδιαίτερα στην Ποντιακή Διάλεκτο, Λίνας Ποζίδου, Οι βυζαντινο-ιβηρικές σχέσεις κατά την υστερομεσαιωνική περίοδο. Οι Μεγάλοι Κομνηνοί της Τραπεζούντας και οι Βαγρατίδες της Ιβηρίας / Γεωργίας, Αγγελικής Παμπουκίδου, Ποίηση και στιχουργική στην ποντιακή: η καταγωγή, το βίωμα και το ιστορικό τραύμα ως βάση για τη λογοτεχνική δημιουργία τον 21ο αιώνα, Βούλας Λαμπροπούλου, «Ο χορός των μαχαιριών» από το Σαλέντο της Ιταλίας και τους Ποντίους των Άνω Λιοσίων, Γιασμίνας Μωυσείδου, Οι δωρητές και η συγκρότηση των μουσειακών συλλογών, Λένας Καλπίδου, Αρχικές και πρόσφατες δωρεές στο Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο Ποντιακού Ελληνισμού φανερώνουν πρόσωπα και δράσεις, Γεωργίας Χαριτίδου, Τα σιγίλια, που διαθέτει η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών, Βιβλιοκρισίες – Βιβλιοπαρουσιάσεις, Εκδηλώσεις, Νεκρολογίες, Έκθεση Πεπραγμένων κ.ά.
Είχε χαρακτηρίσει η ταπεινότητά μου πριν από μερικά χρόνια στη Δράμα την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών ως την Ακαδημία των Ποντιακών Γραμμάτων. Οδηγήθηκα σ’ αυτόν τον χαρακτηρισμό μακριά από το αμάρτημα της υπερβολής και του λιβανισμού, αφού αυτή (Ε.Π.Μ.) από την ίδρυσή της (1927) μέχρι σήμερα εμπλουτίζει με αξιόλογο περιεχόμενο την κιβωτό του Ποντιακού Πολιτισμού με σεμνότητα και σοβαρότητα.
Το συγκεντρωμένο υλικό αυστηρά επιλεγμένο αποτελεί ασφαλές βοήθημα για όλους εκείνους, που θέλουν να γνωρίσουν τον Ποντιακό Πολιτισμό, αλλά και για όλους εκείνους, πτυχιούχους Ανωτάτων Σχολών, που αναλαμβάνουν να εκπονήσουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά πονήματα, με τα οποία προβάλλουν τον προικισμένο με βαθύτατο Ελληνισμό ποντιακό πολιτισμό.
Παράλληλά το Δ.Σ. της Επιτροπής με τον δραστήριο τεχνοκράτη Πρόεδρό του, τον Χρίστο Γαλανίδη, πλαισιωμένο από έγκριτους φιλολόγους και πανεπιστημιακούς δασκάλους, υπηρετεί με ευλάβεια και σεβασμό την ανεξίτηλη πνευματική ποντιακή κληρονομιά αναβιώνοντας τον αποστολικό λόγο: «Συ δε νήφε εν πάσιν, την διακονίαν σου πληροφόρησον».
Και η πληροφόρηση της διακονίας συντελείται μακριά από οίηση, αλλά και δράση υστερόβουλη για χρήση της προς ίδιον όφελος.
Ιδιαίτερα εντυπωσιάζει το γεγονός ότι, όσοι αυτόβουλα κινούνται στον χώρο της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, δε διαθέτουν θυλάκια έμφορτα καβουριών, αλλά προσφέρουν ως καιόμενο λευκό κηρίο το περιεχόμενό τους στην άγια τράπεζα του ποντιακού Ελληνισμού.
Απεχθανόμενος την οσμή του λιβανωτού και παρακολουθώντας επί δεκαετίες την προσφορά των ιεροφαντών της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, θεωρώ χρέος μου να τους εκφράσω τις εγκάρδιες ευχαριστίες μου, γιατί στητοί κι ολόρθοι «ποτέ από το χρέος τους μη κινούντες», που δεν είναι άλλο από την ανυστερόβουλη προσφορά τους προς τα χιλιοπληγωμένα τη «συνεργία» των Δυνατών προγονικά τους.
Εύχομαι ολόψυχα να μην απισχανθεί η πηγαία αγάπη, που τους διακρίνει για τις ρίζες μας, ώστε η πλήρωση της «κιβωτού» με το ιστορικό, λαογραφικό και γλωσσικό θησαυρό να συνεχισθεί αμείωτη.
