Προς
Τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
Εξοχώτατο κ.κ. Προκόπη Παυλόπουλο
Τους Αρχηγούς των ελληνικών κομμάτων
Τους Έλληνες Βουλευτές
Τους απανταχού Έλληνες και Φιλέλληνες
Μακεδονία το “όν ούκ άνευ” των Ελλήνων
και του παγκόσμιου πολιτισμού
Αν σήμερα ασελγήσουμε στην ιστορία και παραχωρήσουμε το ελληνικό όνομα της Μακεδονίας σε μη ελληνικό κράτος, αύριο θα αντιστραφούν τα πράγματα και θα κατηγορηθούμε πως είμεθα εισβολείς και ότι πρέπει να αποχωρήσουμε από όλη την Μακεδονία.
Γι’ αυτό θεωρούμε πως η πραγματική συναδέλφωση και ειρηνική – δημοκρατική συμβίωση ανθρώπων και λαών, γειτονικών ή μακρινών, επιτυγχάνεται μόνο μέσα από τον σεβασμό και την κατανόηση της αλήθειας και της ιστορίας κάθε λαού. Ακόμη, μια υγιής ενότητα και δημοκρατική ενοποίηση ανθρώπων και λαών μπορεί να επιτευχθεί μόνον διαμέσου του σεβασμού και της ειλικρινούς συζήτησης και αναγνώρισης της ιστορικής πραγματικότητας κάθε ανθρώπου, κάθε λαού και κάθε πολιτισμού.
Για τον λόγο αυτό, όσα ακολουθούν, όχι μόνον δεν συνιστούν άρνηση στήριξης ενός γειτονικού μας λαού, όπως οι Σλάβοι κάτοικοι της FYROM αλλά και οι Αλβανοί κάτοικοι τόσο της FYROM όσο και της Αλβανίας. Ήδη, η άλλοτε τεταμένη σχέση Ελλάδος και Βουλγαρίας έχει σήμερα αντικατασταθεί από πραγματικές σχέσεις φιλίας, συνεργασίας και δημιουργικής συμβίωσης σε κάθε επίπεδο. Το ίδιο ευχόμεθα να συμβεί με τη FYROM και την Αλβανία.
Η Ελλάδα υποχρεούται να προσφέρει σε κάθε άνθρωπο και κάθε λαό τον διαχρονικό πολιτισμό της, όπως έχει πράξει επανειλημμένα από τους αρχαίους χρόνους μέχρι και σήμερα. Δεν υποχρεούται όμως να συναινεί στην πλαστογράφηση της ιστορίας και να αποδέχεται ότι η Μακεδονία δεν ήταν ανέκαθεν ελληνική γη και ελληνική πατρίδα όπως τόσες άλλες. Η ελληνική γλώσσα ήταν πάντοτε η κοινώς ομιλουμένη γλώσσα της Μακεδονίας, από τους μυθικούς χρόνους μέχρι σήμερα. Η σλαβική γλώσσα εμφανίζεται βόρεια της Μακεδονίας μαζί με την εμφάνιση των σλαβικών φύλων σχεδόν χίλια χρόνια μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό το παραδέχονται όλοι οι ιστορικοί, ακόμη και μεγάλοι Σκοπιανοί ιστορικοί ή πολιτικά πρόσωπα από το κράτος της FYROM, όπως ο Γκλιγκόροφ και άλλοι. Όσα, λοιπόν, ακολουθούν, εκφράζονται επί της βάσης μιας υγιούς, αληθινά δημοκρατικής και ειλικρινούς ανάπτυξης φιλίας και συνεργασίας με τους βόρειους γείτονές μας.
Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Αγαπητοί φίλοι και συμπατριώτες,
Ποιός αλήθεια, είτε Έλληνας, είτε όποιος άλλος που γνωρίζει ιστορία, αγνοεί πως η Μακεδονία είναι ελληνική πατρίδα όπως η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα η Κρήτη, η Ήπειρος, η Θράκη, η Θεσσαλία και τα νησιά μας; Και αν η Μακεδονία είναι σαφώς ελληνική και μάλιστα ελληνικότατη ιστορική πραγματικότητα εξαρχής, που δεν την κατακτήσαμε από κάποιους άλλους λαούς, ως Έλληνες ή Μακεδόνες, αλλά εδώ έχουμε υπάρξει από τους μυθικούς και προϊστορικούς ακόμη χρόνους, ποιός Έλληνας πολιτικός, 2 ή όποιος άλλος, μπορεί να υπογράψει και να αποδεχθεί κράτος ονομαζόμενο Μακεδονία χωρίς Έλληνες; Ποιός, αλήθεια, Έλληνας, ή όποιος άλλος, μπορεί με πραγματικά ιστορικά, εθνολογικά, λαογραφικά, πολιτιστικά, γεωπολιτικά ή άλλα κριτήρια, να αρνηθεί ότι η Μακεδονία είναι διαχρονικά παρούσα στην ελληνική ιστορία, στους Αρχαίους, τους Ελληνιστικούς, τους Ρωμαϊκούς, τους Βυζαντινούς, τους Οθωμανικούς ή τους νεώτερους χρόνους;
Η άρνησή μας να υπάρξει κράτος εκτός της Ελλάδος αλλά γειτονικά της Ελλάδος με ελληνική ονομασία, έστω και συνθετικά, όπως Βόρεια ή Σλαβική – ή ό,τι άλλο – Μακεδονία, δεν είναι προϊόν εθνικιστικής μονομέρειας, φυλετικής ή ρατσιστικής αντίληψης και ιδεολογίας. Αντιθέτως, είναι προϊόν επιστημονικής, ιστορικής και γεωπολιτικής συνείδησης και αγωνίας για την ειρήνη, την συνεργασία, την συμβίωση και την δημοκρατία όλων των λαών στα Βαλκάνια.
Είναι σαφές ότι η όποια αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδος ενός συνθετικού, έστω, ελληνικού μακεδονικού ονόματος για το κράτος των Σκοπίων, την επόμενη ημέρα θα σημάνει σαφώς εδαφικές διεκδικήσεις και αρχή νέων ωδινών, όμοιων με αυτές της Κύπρου ή του Αιγαίου, ενώ θα ακολουθήσει αντίστοιχη εδαφική διεκδίκηση και στην Ήπειρο. Αυτά που δεν μπόρεσε να πετύχει εναντίον της ελληνικής αλλά και της βαλκανικής πραγματικότητας το Τρίτο Ράϊχ με τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, επιδιώκει τώρα να τα πετύχει μέσω της οικονομικής κρίσης. Δηλαδή, τον προπηλακισμό και την εξαφάνιση ιστορικών λαών που του αντιστάθηκαν και το εμπόδισαν να επιβάλει μία φασιστική, ρατσιστική, φεουδαρχική και αντιδημοκρατική πραγματικότητα. Είναι σαφές πως η Τουρκία, αλλά και η FYROM και η Αλβανία, ως φανεροί ή αφανείς «δορυφόροι» του γερμανικού μεγαλοϊδεατισμού και κρυπτο-φασισμού, από τον οποίο εμπνέονται τον δικό τους αλύτρωτο φασιστικό και ρατσιστικό μεγαλοϊδεατισμό, αποτελούν το κεντρικό όχημα και άρμα αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια. Αυτό συμβαίνει, μάλιστα, προκειμένου η γερμανική κατοχή που εμποδίστηκε στους δύο Παγκόσμιους, κατ’ ουσίαν γερμανικούς, πολέμους του 20ου αιώνα, να πραγματοποιηθεί με ειρηνικό και δήθεν δημοκρατικό τρόπο στον 21ο αιώνα.
Ουδείς των Ελλήνων πολιτικών ανδρών δύναται να διαχειρίζεται την ελληνική ιστορία χιλιετηρίδων και μια ελληνική πολιτιστική κληρονομιά με παγκόσμιο και διαχρονικό αντίκτυπο, ωσάν όλα αυτά να είναι δική του ατομική ή οικογενειακή ιδιοκτησία και περιουσία. Οι Έλληνες πολιτικοί άνδρες και τα ελληνικά κόμματα δεν έχουν κανένα άλλο δικαίωμα πάνω στην ματωμένη ιστορία του λαού μας παρά μόνον να την σέβονται και να την υπηρετούν με κάθε ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο× αλλά και να την προστατεύουν από κάθε ξένη επιβουλή και αλλότρια δεσποτική επιβολή.
Χωρίς να εμφορούμεθα από οιασδήποτε μορφής ελληνικό μεγαλοϊδεατισμό, απλά και μόνον από ιστορικό ρεαλισμό, θυμίζουμε στους Έλληνες πολιτικούς άνδρες και στα κόμματά των πως εξαιτίας του πολιτικού ανταγωνισμού των προκατόχων των καταστράφηκαν και εξαφανίστηκαν, εντός δύο αιώνων, από τον παγκόσμιο χάρτη, ελληνικές πόλεις και ελληνικές πατρίδες, με εκατομμύρια αυτόχθονες Έλληνες με 3 ιστορία χιλιετηρίδων, όπως η Ιωνία, η Ανατολική Θράκη, ο Πόντος, η Καππαδοκία, η Βόρειος Ήπειρος.
Τα ελληνικά κόμματα και οι Έλληνες πολιτικοί άνδρες, εγκλωβισμένοι είτε στην αγγλική είτε την γερμανική, ή όποια άλλη δυτική, αποικιοκρατική πολιτική, δεν μπόρεσαν να συνθέσουν στις αρχές του 20ου αιώνα μία ρεαλιστική ελληνική εξωτερική πολιτική. Έτσι, μέσω αλλεπάλληλων ουτοπικών και ανεδαφικών μεγαλοϊδεατισμών οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην μεγαλύτερη ιστορική καταστροφή του. Καταστροφή μεγαλύτερη ακόμη κι από αυτήν της Αλώσεως της Κωσταντινουπόλεως το 1453 και της Οθωμανικής λεηλασίας των ελληνικών πατρίδων. Διότι τότε, τουλάχιστον, δεν εξαφανίστηκαν οι ελληνικές πατρίδες και οι Έλληνες κάτοικοί των, όπως αυτό συνέβη στις αρχές του 20ου αιώνα.
Σήμερα τα ελληνικά κόμματα και οι Έλληνες πολιτικοί άνδρες σύρονται από τους ανέμους της σύγχρονης παγκόσμιας αποικιοκρατικής πολιτικής σε μία νέα μορφή εθνικού αμοραλισμού, εθνικής αμνησίας και εθνικής καταστροφής. Έτσι, είναι έτοιμοι να χαρίσουν αναμφισβήτητα και παγκόσμια κατοχυρωμένα ελληνικά ονόματα, όπως αυτό της Μακεδονίας, σε ένα λαό τον οποίο κανείς σοβαρός μελετητής της ιστορίας και της γεωπολιτικής επιστήμης δεν αμφισβητεί πως είναι σαφώς μη ελληνικός και σαφέστατα σλαβικός. Σεβόμεθα κάθε πολίτη της FYROM και κάθε πολίτη της Αλβανίας. Αλλά συγχρόνως σεβόμεθα και τον δικό μας λαό και την δική του ελληνική ιστορία.
Οι Έλληνες πολιτικοί οφείλουν να κινηθούν στον χώρο της αλήθειας και όχι των προκατασκευασμένων ιστορικών και γεωπολιτικών ψευδών και μυθευμάτων. Εάν και όσοι Έλληνες πολιτικοί άνδρες δεχθούν γειτονικό, σαφώς σλαβικό, κράτος με πλαστογραφημένο ωστόσο, από τους ίδιους τους Έλληνες, ελληνικό όνομα, θα καταγραφούν στην παγκόσμια ιστορία ως οι πλέον ανιστόρητοι και ανεύθυνοι πολιτικοί «άνδρες» που συνειδητά ή ασυνείδητα, εκόντες ή άκοντες, θα έχουν συμπράξει στην μεγαλύτερη εθνική καταστροφή. Μία εθνική καταστροφή ισότιμη με αυτές της Μικράς Ασίας ή της Κύπρου, αρχές και μέσα, ή λίγο μετά από τα μισά, του 20ου αιώνα.
Διότι σήμερα, ούτε παγκόσμιος πόλεμος μάς παρασύρει σε λάθη αλλά ούτε και ξενόδουλη και ανεδαφική στρατιωτική Χούντα ηγείται της εθνικής μοίρας μας. Σήμερα, η αποποίηση των ελληνικών ονομάτων, όπως αυτό της Μακεδονίας, από ελληνικά κόμματα και Έλληνες πολιτικούς άνδρες, μόνον ως ναυάγιο εν γαλήνη μπορεί να θεωρηθεί. Δηλαδή, Δημοκρατική Αποποίηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και Δημοκρατικός Δούρειος Ίππος για την αμφισβήτηση της ελληνικής γεωγραφίας, της ελληνικής ιστορίας και της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Εάν ο πρόσφατος διασυρμός και καταδίκη του ελληνικού λαού στην κόλαση των μνημονίων, που λειτουργούν ακόμη ως διωγμός των Ελλήνων από την Ελλάδα και την ιστορία, ήταν, είναι και έχει καταγραφεί από την ιστορία ως μία εθνική προδοσία, τουλάχιστον οι Έλληνες πολιτικοί ας μην επιτρέψουν στους εαυτούς των σήμερα μία νέα μορφή εθνικής καταστροφής και προδοσίας, ή ενός νέου διωγμού των Ελλήνων από την Ελλάδα και την Μακεδονία, όπως ακριβώς θα συμβεί με την αποδοχή εκ μέρους των ενός νέου κράτους με όνομα ελληνικό στα σύνορα της Ελλάδος και με αναμφισβήτητες επεκτατικές βλέψεις εις βάρος όλης της βορείου Ελλάδος.
Μπορεί οι φίλοι μας στα Σκόπια να ονομάζουν όπως θέλουν τον εαυτό των. Εμείς όμως δεν θα γίνουμε το άλλοθί των για την μεγαλύτερη γεωπολιτική και ιστορική απάτη που επιβάλλουν μέσω αυτών τα σύγχρονα νεο-φεουδαρχικά και νεο-φασιστικά κέντρα αποφάσεων για τον περαιτέρω κατακερματισμό των Βαλκανίων, αρχής γενομένης με την Σερβία και τον σερβικό λαό. Και ναι μεν, στην Σερβία υπήρχαν αυτόχθονες φυγόκεντρες τάσεις που απλώς ενισχύθηκαν από τον γερμανικό μεγαλοϊδεατισμό και δεσποτισμό, όμως στην παρούσα κατάσταση οι Έλληνες πολιτικοί άνδρες και τα κόμματά των θα έχουν την ιστορική ευθύνη για την έξωθεν εισαγωγή αυτών των δυναμικών τεμαχισμού της ελληνικής πατρίδας και της ελληνικής γεωγραφίας που θα οδηγήσει αλυσιδωτά σε αμφισβήτηση όλων όσων με θυσία και αίμα επιτεύχθησαν στο παρελθόν. Δηλαδή, της πρόσφατης κατά τον 20ο αιώνα απελευθέρωσης από την Οθωμανική δεσποτεία και τυραννία ιστορικών ελληνικών πατρίδων, όπως η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος, τα Δωδεκάνησα.
Δεν δικαιούνται οι Έλληνες πολιτικοί άνδρες και τα κόμματά των από μόνοι των να κυπροποιήσουν την Μακεδονία, την Θράκη και την Ήπειρο, όπως συνέβη κατά τις μοιραίες συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, όπου οι Έλληνες ξαναέβαλαν με δικές τους υπογραφές την Τουρκία στην Κύπρο. Μπορεί ο ελληνικός λαός να υπομένει μέχρι σήμερα την δουλεία των μνημονίων και την οικονομική εξαθλίωσή του και απεμπόληση του ελληνικού εθνικού πλούτου, με κυρία ευθύνη των ελληνικών πολιτικών ανδρών και των πολιτικών κομμάτων των, όμως δεν θα υπομείνει την απεμπόληση του μέγιστου πλούτου του, που δεν είναι άλλος από την ιστορία του, τη γεωγραφία του, τη γλώσσα του, την παιδεία του και τον πολιτισμό του.
Με τιμή και εκτίμηση,
Γεώργιος Π. Παύλος
Καθ. Φυσικής και Φιλοσοφίας ΔΠΘ
