Ο πανικός της εξουσίας
Του Μαργαρίτη Τζίμα, καθηγητή
Αυτό που πρέπει να διακρίνει κάθε μορφή εξουσίας είναι η ψυχραιμία, όταν βλέπει πως χάνει τα στηρίγματα στην κοινωνία. Φυσικά αυτό ισχύει για εξουσίες που δε θεωρούν αυτοσκοπό της ζωής τους την εξουσία και την με κάθε τρόπο παραμονή της σε αυτή.
Όταν χαθεί ο έλεγχος ,τότε μετατρέπεται σε μηχανισμό συκοφαντίας, παραπληροφόρησης και διαπλοκής. Γιατί διαπλοκή δεν είναι μόνο η διασπάθιση και κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος αλλά είναι και η προσπάθεια ηθικής και πολιτικής σπίλωσης των αντιπάλων σου.
Σημασία σε ένα αγώνα συκοφαντίας δεν έχει το τελικό αποτέλεσμα ,αλλά η δημιουργία εντυπώσεων και κλίματος που νομίζει η πολιτική εξουσία πως την ευνοεί.
Όμως η πρόσφατη πολιτική ιστορία διδάσκει πως αυτά είναι μπούμερανγκ.
Στο κάτω, κάτω αυτή είναι η αποστολή της πολιτικής; Αποστολή της είναι να κάνει καλλίτερη τη ζωή των πολιτών της όχι μόνο από οικονομικής άποψης αλλά κυρίως να δημιουργεί προσωπικότητες υπεύθυνες με σεβασμό στους συνανθρώπους της.
Υπάρχει μεγάλη αποστροφή του λαού προς την πολιτική εξ αιτίας της ασυνέπειας της πολιτικής και των πολιτικών. Αυτή η αποστροφή μεγαλώνει όσο το κλίμα φορτίζεται με αντιπαραθέσεις και σπιλώσεις της τιμής χωρίς στοιχεία πολιτικών αντιπάλων.
Δεν θα έπρεπε η βουλή να ασχολείται με αδικήματα των βουλευτών και υπουργών. Κάθε παραβατική συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον άλλο πυλώνα της δημοκρατίας τη Δικαιοσύνη.
Δηλαδή τι διδάσκει σήμερα η πολιτική εξουσία στα νέα παιδιά; Μπορεί να ισχυροποιηθεί η Δημοκρατία χωρίς ήθος πολιτικών και ηθικής της πολιτικής εξουσίας; Φυσικά και όχι. Αργά η γρήγορα η κοινωνία μετατρέπεται σε μια πολιτική ζούγκλα ,σε πολιτική αρένα. Ενώ θα έπρεπε να είναι χώρος συναίνεσης και διαλόγου, χώρος δημιουργία και δημοκρατίας.
Φυσικά έχει και μερίδιο ευθύνης ο πολίτης εκείνος που επιβραβεύει τις πολιτικές του διχασμού και της μισαλλοδοξίας.
Έτσι γιγαντώνεται η αποστροφή του κόσμου από την πολιτική και όλο και ποιο συχνά ακούς <<όλοι ίδιοι είναι>> ή θέλουν την εξουσία για προσωπικό όφελος.
Επιβάλλεται το κλίμα αυτό να αλλάξει.
Έχουν μεγάλη ευθύνη και τα κόμματα εξουσίας αλλά και τα μικρότερα κόμματα, η αυτοδιοίκηση, και όσοι θεσμοί επενδύουν στον λαϊκισμό προκειμένου να ανέλθουν και να διατηρηθούν στην εξουσία.
Δεν μπορεί να πληρώνει ο λαός πολιτικούς που όλοι τη μέρα ασχολούνται με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και υποβαθμίζουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ,αντί να δουλέψουν και να παράξουν έργο θετικό για το λαό.
Αυτά τα φαινόμενα και αυτές τις πολιτικές είναι ώρα ο λαός να τα απομονώσει και να τα θέσει οριστικά στη θέση που τα αρμόζει.
