Σε διοργάνωση της Κινηματογραφικής Σπείρας
Σήμερα η προβολή της ταινίας «Η γλώσσα της πεταλούδας»
Σήμερα θα πραγματοποιηθεί η προβολή της ταινίας «Η γλώσσα της πεταλούδας», στις 9.20, στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας, σε διοργάνωση της Κινηματογραφικής Σπείρας. Πρόκειται για ισπανική παραγωγή, σε σκηνοθεσία του Χοσέ Λουίς Κουέρδα, ενώ πρωταγωνιστούν οι: Φερνάντο Φερνάν Γκόμεζ, Μανουέλ Λοζάνο, και Ούξια Μπλάνκο.
Η ταινία, βασισμένη σε τρία διηγήματα (1996) του Μανουέλ Ρίβας, διαδραματίζεται στην αρχή του ισπανικού εμφυλίου και αφηγείται την ιστορία ενηλικίωσης του Μόντσο, ενός 8χρονου αγοριού που στα τέλη του ‘36 πηγαίνει στο σχολείο στη Γαλικία. Εκεί ο φαινομενικά αυστηρός δάσκαλος Don Gregorio, θα αποδειχθεί ένας ευαίσθητος άνθρωπος, πραγματικός καθοδηγητής προς τη γνώση και θα γίνει φίλος του. Ο Moncho αναπτύσσει μια στενή σχέση με τον δάσκαλό του, ο οποίος είναι υπερασπιστής της Δημοκρατίας και έχει τις δικές του αξίες, προσπαθώντας να φτιάξει “την πρώτη ελεύθερη γενιά που χρειάζεται, για να μην λείψει ποτέ από τον κόσμο η Δημοκρατία”. Σύντομα, όμως, στις 18 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, οι αξίες και οι αρχές που ο δάσκαλος πάσχιζε να εμφυσήσει στους μαθητές του θα ανατραπούν από τις πολιτικές εξελίξεις και το καθεστώς που επιβάλλει η επερχόμενη δικτατορία του Φράνκο. Την εποχή του Φράνκο η εκπαίδευση ήταν υπό συνεχή καταπίεση. Η άγνοια, ο φόβος και η θρησκοληψία της τοπικής κοινωνίας, θα αποτελέσουν το χαλί για να περάσει ο στραγγαλισμός κάθε έννοιας ελευθερίας και δημοκρατίας.
Μια ταινία τρυφερή σε πρώτο επίπεδο, με την αγωνία και την σκληρότητα να υποβόσκουν κάθε δευτερόλεπτο. Μία εξαιρετική σκιαγράφηση της εποχής, που σε συνδυασμό με την θαυμάσια φωτογραφία και τη μουσική επένδυση της ταινίας, συνθέτουν έναν σπαραχτικό ύμνο στο τέλος της αθωότητας. Μέσα από την αθώα παιδική ματιά του καταπληκτικού Manuel Lozano καθρεφτίζονται οι ταραγμένες σελίδες της απαρχής του Ισπανικού εμφύλιου. Η σαφήνεια με την οποία μας εξιστορεί ο ισπανός σκηνοθέτης Jose Luis Cuerda την ζωή σε ένα μικρό χωριό της Γαλικίας, την δύσκολη χρονιά του 1936, η δύναμη και η ειλικρίνεια της εικόνας του, καθώς περιγράφει τον στραγγαλισμό της δημοκρατίας από τις φρανκικές φασιστικές ορδές, του επιτρέπει ακόμα και κάποιες σκηνοθετικές ευκολίες, όπως αυτή που κατά την διάρκεια της υπαίθριας γιορτής, μαζεύονται τα σύννεφα και ξεσπάει η νεροποντή, την ώρα που οι εχθροί της δημοκρατίας μαζεύουν τις δυνάμεις τους, για να της επιτεθούν.
Η εξαιρετική δημιουργία του Κουέρδα ήταν υποψήφια για 13 βραβεία Γκόγια και κέρδισε τα έξι (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, μουσικής, καλλιτεχνικής διεύθυνσης και καλύτερης ερμηνείας πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού). Απέσπασε επίσης το βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Κλήβελαντ, το Cinema Writers Circle Award και είχε άλλες 19 υποψηφιότητες σε διάφορα Φεστιβάλ και διαγωνισμούς.
