Περί αντίστασης…………
Του Μαργαρίτη Τζίμα, καθηγητή
Έχει υποχρέωση ο λαός να αντιστέκεται απέναντι στην κρατική εξουσία; Ένα ερώτημα που την απάντησή του την αποφεύγουν αυτοί που έχουν την εξουσία και αβίαστα λένε ναι αυτοί που δεν κατέχουν την εξουσία.
Όμως δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί γνήσια η δημοκρατία όταν μια κυβέρνηση αποφασίζει αυθαίρετα πράγματα που δεν τα έχει υποσχεθεί στους πολίτες και οι πολίτες να τα δέχονται χωρίς διαμαρτυρία.
Όταν υπάρχει ασυνέπεια προεκλογικών λόγων και μετεκλογικής πολιτικής, τότε η αντίσταση του λαού απέναντι στη εξουσία είναι μονόδρομος.
Κάποτε ήταν τουλάχιστον φραστικό σύνθημα ο λαός στην εξουσία και το κόμμα στην κυβέρνηση. Όμως μέχρι εκεί.
Εδώ μιλάμε για ύπαρξη μιας γνήσιας λαϊκής συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων που τον αφορούν σε όλα τα επίπεδα εξουσίας. Αυτό αποτελεί συνταγματικό κατοχυρωμένο δικαίωμα των πολιτών, το οποίο όμως σπάνια χρησιμοποιούν.
Δε μιλώ φυσικά για φαινόμενα λαϊκισμού, τα οποία ποτέ δεν εξυπηρετούν το συμφέρον ενός έθνους και αποπροσανατολίζουν το γνήσιο κίνημα εναντίον της κυβερνητικής αυθαιρεσίας.
Η εξουσία πρέπει πάντοτε να νοιώθει την ανάσα του λαού για να κυβερνά καλά και συνετά. Λέμε πως η εξουσία πηγάζει από το λαό αλλά απευθύνεται στο λαό.
Επομένως δεν μπορεί να λαμβάνονται αποφάσεις ερήμην των πολιτών και εναντίον του.
Τότε η εξουσία καταντά τυραννία.
Φυσικά θα πρέπει να είναι ποινικό αδίκημα η εξαπάτηση του λαού με ψεύτικες προεκλογικές δεσμεύσεις. Γιατί έτσι κλέβουν την ψήφο του, γίνονται εξουσία και μετά ξεχνάνε τι υποσχέθηκαν στους πολίτες και τους καταδυναστεύουν με τις αποφάσεις τους.
Στις μέρες μας η πληροφόρηση είναι μεγάλη, αλλά κυρίως τα αποτελέσματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής τη νοιώθουμε όλοι μας μέσα στις οικογένειές μας.
Επιβάλλεται λοιπόν να διεκδικούμε το δίκαιο μας, αυτό που μας ανήκει, τη ζωή μας, το μέλλον μας.
