Αιτήματα των μελισσοκόμων Δράμας στον αν. υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Ι. Τσιρώνη
Εκπαίδευση αρμοδίων υπαλλήλων
ΕΛΓΑ σε θέματα μελισσοκομίας
Διευθέτηση της Μελισσοκομικής Ελλάδος, να επανέλθει ο νόμος για τις ζωοκλοπές, η ελληνοποίηση του μελιού κ.ά.
Του Θανάση Πολυμένη
ΑΝΑΜΕΣΑ στις επαφές που είχε στη Δράμα την Πέμπτη, ο αν. υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Τσιρώνης με τους εκπροσώπους του πρωτογενούς τομέα, ήταν και οι μελισσοκόμοι. Στη συνάντηση που έγινε στην αίθουσα συσκέψεων της Αντιπεριφέρειας Δράμας, το παρόν έδωσε και ο πρόεδρος των Μελισσοκόμων Ν. Δράμας κ. Φώτης Κανετούνης.
Να θυμίσουμε ότι πρόσφατα, στις 23 Φεβρουαρίου, είχαμε δημοσιεύσει σχετικό ρεπορτάζ και δηλώσεις του κ. Κανετούνη, αναφορικά με τα προβλήματα του παγετού του φετινού χειμώνα, τα προβλήματα με τις αποζημιώσεις τους από τον ΕΛΓΑ και άλλα ζητήματα που αφορούν τους μελισσοκόμους.
Με τον κ. Κανετούνη επικοινωνήσαμε εκ νέου χθες, προκειμένου να κάνουμε μια καταγραφή των αιτημάτων, τα οποία κατέθεσε ο ίδιος στον κ. Τσιρώνη. Τα αιτήματα που του έθεσε είναι οκτώ, από τα οποία αβίαστα συνάγεται το συμπέρασμα, ότι και η μελισσοκομία στην Ελλάδα αντιμετωπίζει προβλήματα. Από τα σπουδαιότερα, είναι ότι οι μελισσοκόμοι ζητούν και αυτοί, όπως και οι κτηνοτρόφοι, υπαλλήλους που να γνωρίζουν από το μέλι ή τουλάχιστον να εκπαιδευτούν από αρμόδιους πανεπιστημιακούς καθηγητές.
Υπήρξε επίσης αίτημα διευθέτησης του ζητήματος με τις ελληνοποιήσεις εισαγομένων μελιών, καθώς και να λυθεί το ζήτημα με τα νοθευμένα μέλια που πωλούνται στις λαϊκές αγορές. Μεταξύ άλλων, ο κ. Κανετούνης ζήτησε την επαναφορά του παλαιότερου νόμου για τις ζωοκλοπές που ο κατηγορούμενος πήγαινε για κακούργημα, ενώ σήμερα η κλοπή πρέπει να ξεπερνάει το κόστος των 10.000 ευρώ για να θεωρηθεί κακούργημα.
Ο κ. Κανετούνης
Τα αιτήματα των μελισσοκόμων
Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» ο πρόεδρος των Μελισσοκόμων Δράμας κ. Κανετούνης, μας ανέφερε αναλυτικότερα τα ζητήματα που έθεσε στον κ. Τσιρώνη, λέγοντας ότι ο ίδιος έδειξε να είναι γενικά θετικός σε όλα τα ζητήματα, χωρίς όμως να δώσει άμεσες απαντήσεις και λύσεις. Υποσχέθηκε να τα δει διεξοδικά και πριν απ’ όλα το ζήτημα με τον ΕΛΓΑ και τις αποζημιώσεις από τον παγετό.
«Το πρώτο θέματα έχει να κάνει με την άμεση καταβολή των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ για τον παγετό, με τις οποίες υπάρχουν προβλήματα, καθώς δεν μπορούμε ακόμα να τις πάρουμε.
Θα πρέπει να αλλάξει το σύστημα των προθεσμιών, καθώς δεν λειτουργεί σωστά για να είναι πιο δίκαιο. Δηλαδή, δεν σημαίνει ότι, επειδή είχαμε παγετό, η μετέπειτα ζημιά που θα ακολουθήσει δεν είναι από τον παγετό.
Το δεύτερο είναι ότι, οι υπάλληλοι στον ΕΛΓΑ δεν έχουν γνώσεις μελισσοκομίας, γι’ αυτό δεν μπορούν να κάνουν σωστά τους ελέγχους τους. Αυτό που εμείς προτείναμε, είναι στο αρμόδιο Τμήμα Μελισσοκομίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, να υπάρχουν εξειδικευμένα άτομα στη μελισσοκομία, γιατί διαφέρει από τους άλλους κλάδους. Αυτό που θέσαμε στον κ. Τσιρώνη, είναι ότι ένας γεωπόνος που θα πάει σε κάποιο αρμόδιο τμήμα δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να ελέγξει, ούτε να εισηγηθεί θέματα αρμόδια για τη μελισσοκομία. Χρειάζεται εξειδίκευση. Όπως επίσης και οι υπάρχοντες υπάλληλοι, θα πρέπει να εκπαιδευτούν κατάλληλα μέσω των Πανεπιστημίων.
Στο τρίτο θέμα, του θέσαμε το ζήτημα της άμεσης έκδοσης της Υπουργικής Απόφασης για το τρέχον πρόγραμμα της μελισσοκομίας. Παρ’ ότι δεν έχει εκδοθεί ακόμα Υπουργική Απόφαση, έχει εκδοθεί απόφαση ώστε μέχρι τις 20 Μαρτίου να γίνουν οι αιτήσεις των μελισσοκόμων και ταυτόχρονα να κοπούν τα τιμολόγια, κάτι το οποίο δεν στέκει με το σύστημα που εφαρμόζεται. Διότι θα πρέπει να γίνουν πρώτα οι αιτήσεις, να αξιολογηθούν από τις υπηρεσίες, να βρεθούν οι δικαιούχοι και τι ακριβώς δικαιούνται και με βάση τι δικαιούνται να προωθηθούν στην αγορά των κυψελών, ή να επιδοτηθούν για τις μετακινήσεις από άλλη δράση από τον κανονισμό.
Αυτό που του προτείναμε, είναι να γίνει κράτηση αιτήσεων μέχρι τέλος Μαρτίου και την κατάθεση των τιμολογίων μέχρι τέλος Ιουνίου.
Έκτο θέμα, είναι η διευθέτηση του ζητήματος με την Μελισσοκομική Ελλάδος. Του δώσαμε ένα υπόμνημα γι’ αυτό. Πρόκειται για το μοναδικό δευτεροβάθμιο όργανο που υπήρχε στην Ελλάδα. Δυστυχώς, με τον ν. 4015 τον κατάργησαν. Από μια Κοινοπραξία 56 συνεταιρισμών απ’ όλη τη χώρα, έμειναν ουσιαστικά 36 ιδρυτικά μέλη για να ξεκινήσει. Δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει, με αποτέλεσμα κι αυτά τα 36 άτομα τα οποία ήταν οι πρώτοι που στήριξαν το νέο συνεταιρισμό που πήγε να γίνει, δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα και έκλεισε. Αποτέλεσμα, να είναι έρμαια των δικαστηρίων, τόσο το διοικητικό συμβούλιο, καθώς και ο πρόεδρος. Το πιο βασικό είναι, παρ’ ότι το καταστατικό έλεγε ότι ευθύνη των μελών είναι η συνεταιριστική μερίδα επί 3, δηλαδή η συνεταιριστική μερίδα στην κοινοπραξία ήταν 3.000 επί 3, ήξερε ο καθένας ότι μέχρι 10.000 είναι η ευθύνη του. Δυστυχώς άλλαξε ο νόμος το 2013 και βάζει στην ίδια μοίρα τους συνεταιρισμούς με τις ανώνυμες εταιρείες. Με αποτέλεσμα, οι πρόεδροι και τα διοικητικά συμβούλια, να επωμίζονται παλαιότερες ευθύνες, ακόμα και του 1996 από όλη τη χώρα.
Πέμπτο θέμα, η ελληνοποίηση των μελιών που εισάγονται από τρίτες χώρες και πωλούνται ως ελληνικά, τους πλανόδιους διακινητές και νοθευτές μελιών που βγαίνουν κάθε Πέμπτη στις λαϊκές και έρχονται στη Δράμα από τον Παλαμά Καρδίτσας.
Έκτο θέμα η παραχώρηση εκτάσεων στους μελισσοκόμους για τη διαχείμαση των μελισσιών τους.
Και ένα ακόμα έβδομο, η επαναφορά του νόμου για τις κλοπές των μελισσών. Παλαιότερα ίσχυε ένας νόμος, σχετικά με τις ζωοκλοπές και ο κλέφτης παραπέμπονταν για κακούργημα. Δυστυχώς τελευταία άλλαξε ο νόμος και για να παραπεμφθεί για κακούργημα, θα πρέπει τα κλοπιμαία να αξίζουν πάνω από 10.000 ευρώ. Με αποτέλεσμα να πιάνουμε κλέφτες, τα πρόστιμα ναι είναι πολύ μικρά. Πρέπει να επανέλθει η αυστηρότητα του νόμου, γιατί φοβόμαστε να μετακινήσουμε τα μελίσσια μας, που τα αφήνουμε στα βουνά και χάνουμε ζωικό κεφάλαιο.»
