«Τσουνάμι» αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα για τους πυρόπληκτους!

Αυξημένη προσέλευση στο Τμήμα

Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Δράμας

Πάνω από 100 εθελοντές για προσφορά αίματος στη Δράμα

 Δεκάδες οι νέοι που έγιναν για πρώτη φορά εθελοντές αιμοδότες!

Του Θανάση Πολυμένη

ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ μεγάλη είναι η εθελοντική βοήθεια στον τομέα της αιμοδοσίας στο Νοσοκομείο Δράμας, για προσφορά βοήθειας προς του πυρόπληκτους της Αττικής. Πέρα από το ότι οι ανάγκες σε μονάδες αίματος τώρα το καλοκαίρι είναι ιδιαίτερα αυξημένες, οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική με τους δεκάδες τραυματίες, ανάδειξαν τις ανάγκες για αίμα σε όλη τη χώρα.

Οι εκκλήσεις είναι σε πανελλήνια βάση. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, είναι ακόμα και σήμερα επιτακτική η ανάγκη για αίμα. Και αμέσως έτρεξαν όλοι να προσφέρουν αίμα, σε όλα τα Νοσοκομεία της χώρας.

Οι εθελοντές ήταν τόσοι πολλοί, σε σημείο που το Νοσοκομείο Δράμας έφτασε να ανακοινώσει τη διεύρυνση του ωραρίου του Τμήματος Αιμοδοσίας, ώστε να μπορέσουν να διευκολυνθούν όλοι οι αιμοδότες να δώσουν αίμα.

Σύμφωνα με όσα είπε χθες στον «Πρωινό Τύπο» ο διοικητής του Νοσοκομείου Δράμας κ. Λιάτσης, η προσέλευση των εθελοντών ήταν αυξημένη σε κάθε περίπτωση και αυτό ανάδειξε την ανάγκη για προσφορά αίματος σε κάθε περίπτωση.

Σε δήλωσή του στον «Πρωινό Τύπο», ο διευθυντής του Τμήματος Αιμοδοσίας του Νοσοκομείο Δράμας κ. Τουρτούρης, σημείωσε ότι μέσα σε τρεις μέρες, πέρασαν πάνω από 100 εθελοντές αιμοδότες για προσφορά αίματος. Όπως τόνισε ιδιαίτερα μάλιστα, «το ζήτημα είναι ότι, λόγω των γεγονότων, να συνειδητοποιήσουμε ότι το αίμα δεν χρειάζεται μόνο σ’ αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις, αλλά χρειάζεται πάντα και ευκαιρία είναι να γίνουν αιμοδότες. Πολλοί απ’ αυτούς γνωρίστηκαν για πρώτη φορά με την αιμοδοσία και μάλιστα αρκετοί απ’ αυτούς τους ανθρώπους ήταν νέοι άνθρωποι και έδιναν για πρώτη φορά αίμα».

Το σημαντικό στην όλη περίπτωση πάντως, είναι ότι θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε, ότι η εθελοντική αιμοδοσία είναι μια από τις σημαντικότερες προσφορές για τη ζωή των συνανθρώπων μας.

Για όσους ενδιαφέρονται πάντως, το Τμήμα Αιμοδοσίας θα είναι ανοικτό σήμερα και αύριο στο Νοσοκομείο για να δώσουν αίμα, τις παρακάτω ώρες: Σάββατο 28 Ιουλίου: 09.00-12.00 και την Κυριακή 29 Ιουλίου: 09.00-12.00.

Ο εθελοντισμός στην Ελλάδα

Η αλληλεγγύη στην Ελλάδα σε στιγμές απόγνωσης, είναι αυτονόητη, δεδομένη. Φτάνει στο αποκορύφωμά της, σε σημείο ακόμα και να πεις: φτάνει, μην στέλνετε άλλα. Έτσι έγινε με τον ερχομό των προσφύγων το 2015 και το 2016, όταν στήνονταν οι δεκάδες καταυλισμοί και οι διάφορες δομές φιλοξενίας των προσφύγων από τις περιοχές της Συρίας. Το είδαμε και το ζήσαμε κι εδώ στη Δράμα με την απίστευτη βοήθεια που είχε συγκεντρωθεί σε ένδυση και υπόδηση, σε είδη πρώτης ανάγκης, σε τρόφιμα, φάρμακα και πολλά άλλα. Κάποια στιγμή οι υπεύθυνοι που τα συγκέντρωνα είπαν, φτάνει, όχι άλλα.

Το ίδιο έγινε και τώρα. Από την πρώτη στιγμή, αυτόκλητα, Πολιτιστικοί Σύλλογοι, διάφοροι φορείς, οι Δήμοι σε όλη τη χώρα και οι Περιφέρειες όλης της χώρας, διάφοροι Οργανισμοί, άρχισαν να συγκεντρώνουν τα απαραίτητα της πρώτης ανάγκης. Και όταν λέμε αυτόκλητα, το εννοούμε. Χωρίς κανένα επίσημο κάλεσμα από κανέναν. Χωρίς καμιά απολύτως οργάνωση σε συγκεκριμένους χώρους, χωρίς μια κεντρική διαχείριση. Και για άλλη μια φορά, εθελοντές εμφανίστηκαν από το πουθενά. Και κυρίως, οι νέοι άνθρωποι… εκείνους που πολλοί κατηγορούν … ως τους νέους με τα κινητά τηλέφωνα στα χέρια! Σε χρόνο μηδέν συγκεντρώθηκε τέτοια βοήθεια πανελλαδικά, που ο δήμαρχος Ραφήνας είπε, «φτάνει, δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε…».

Αλλά το σημαντικό σ’ αυτή την περίπτωση είναι ότι όλα έγιναν από μόνα τους, χωρίς καμιά απολύτως επίσημη έκκληση από πουθενά!

Γι’ αυτό το τρομερό τσουνάμι αλληλεγγύης, η γερμανική υπηρεσία της Deutsche Welle δημοσιεύεται ανταπόκριση του Φλόριαν Σμιτς, και γράφει μεταξύ άλλων: «Από εμπειρία στην Ελλάδα οι πολίτες έχουν λίγη εμπιστοσύνη στο κράτος, και ειδικά σε περιπτώσεις που η βοήθεια πρέπει να διατεθεί ταχέως και χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες. Η ανάληψη πρωτοβουλίας απ’ τους ίδιους τους πολίτες δεν είναι σ’ αυτή την περίπτωση καθαρή αγάπη για τον πλησίον όσο ένας μηχανισμός επιβίωσης».