Χριστούγεννα
Του Ιωάννη Δεϊρμενζόγλου
“Η παρθένος σήμερον τον προαιώνιον Λόγον, εν σπηλαίω έρχεται αποτεκείν απορρήτως…”
Σήμερα αποκαλύπτεται «το απ’ αιώνος απόκρυφον και αγγέλοις άγνωστον μυστήριον»
Σήμερα το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Λόγος και Υιός του Θεού γίνεται άνθρωπος. Ένας θεός σαρκούται, ένας αχώρητος θεός χωρείται, ένας θεός αθάνατος γίνεται θνητός. Ένας θεός αόρατος γίνεται ορατός στους ανθρώπους.
Ο αναμάρτητος αναλαμβάνει της αμαρτωλή ύπαρξη του ανθρώπου, να την εξαγιάσει. Ο θεός γίνεται άνθρωπος, για να κάνει τον άνθρωπο θεόν κατά χάριν.
Χριστούγεννα θα γιορτάσουμε και φέτος. Μας απογοητεύουν όμως όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Ο άνθρωπος του αιώνα μας, μεθυσμένος από τα επιτεύγματα της επιστήμης, επηρεασμένος από τις μηδενιστικές και υλικές θεωρίες έβγαλε έξω από τη ζωή του τον Θεό.
Η αγάπη εξορίζεται, θριαμβεύει το μίσος. Η συγχώρεση σπανίζει. Η αδικία κυριαρχεί. Η δικαιοσύνη κατάντησε ιστός αράχνης που την τρυπά ακόμα και κουνούπι. Η αρετή διώκεται και απαξιώνεται.
Παντού πόλεμοι, σφαγές, βιαιότητες, τρομοκρατικές επιθέσεις, αδικίες, φτώχεια, καταστροφές, αθληότητες… Ποιος θα το πίστευε; Το νήπιο της Βηθλεέμ, το βρέφος της φάτνης, ο αναμενόμενος ισχυρός Λυτρωτής, ο σωτήρας των ανθρώπων, Αυτός που πρόσφερε με τον ερχομό του, το “επί γης ειρήνη” εμείς το μετατρέψαμε σε “επί γης πόλεμος”.
Όμως, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες γύρω μας, όσο κι αν βασιλεύει το κακό, εμείς πιστεύσουμε ότι ο θεός είναι μαζί μας, εφ’ όσον δεν τον αγνοούμε, εφ’ όσον είναι πάντοτε ο αναμενόμενος.
Τότε… τι μπορεί να μας καταβάλει; Τίποτα!
Άλλωστε η μορφή του νεογέννητου Κυρίου μας υπενθυμίζει πως ο θεός γίνεται άνθρωπος, για να είναι πάντα μαζί μας.
Εύχομαι ο Θεός να΄ναι πάντα μεθ’ ημών.
Καλά Χριστούγεννα
