Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος
Δράμας κρούει τον κώδωνα
του κινδύνου για τη στοματική υγεία
► Γαλανόπουλος: Χωρίς σοβαρές προτάσεις από την πολιτεία για οδοντιατρική περίθαλψη
► Λεμπιδάκης: Ενημέρωση και εξετάσεις παιδιών στα σχολεία από τα Κέντρα Υγείας
Του Θανάση Πολυμένη
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ σήμερα με την οδοντιατρική περίθαλψη στην Ελλάδα; Σε ποια κατάσταση βρίσκεται η κάλυψη της στοματικής υγιεινής και κατά πόσο την έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση; Γιατί οι οδοντίατροι δεν είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ;
Αυτά και άλλα ερωτήματα θα μπορούσε να θέσει ο καθένας σήμερα, όσον αφορά το ζήτημα της οδοντιατρικής περίθαλψης στην Ελλάδα, όπως και το ότι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), η κατάσταση είναι πολύ κακή.
Για παράδειγμα, τόσο στο Νοσοκομείο της Δράμας όσο και στα Κέντρα Υγείας του Νομού, υπάρχει μόνο από ένας οδοντίατρος, ενώ οι συνθήκες δεν είναι και οι καλύτερες, ενώ στο Κ.Υ. Παρανεστίου, το οδοντιατρείο είναι σε θλιβερή κατάσταση.
Στα ερωτήματα αυτά, απαντούν μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο», ο πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Δράμας κ. Γαλανόπουλος, όπως και ο διευθυντής του Κέντρου Υγείας Δράμας (πρώην ΙΚΑ) κ. Λεμπιδάκης, ο οποίος είναι οδοντίατρος.
Θα πρέπει να σημειώσουμε αρχικά ότι, στα τέλη του περασμένου Νοέμβρη, ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Δράμας είχε εκδώσει μια ανακοίνωση, χαρακτηρίζοντας την οδοντιατρική περίθαλψη στη χώρα, ως τον «φτωχό συγγενή» του δημοσίου συστήματος υγείας και αναφερόταν στο παράδοξο, «να διαθέτει επίσης την υψηλότερη αναλογία οδοντιάτρων ανά κατοίκους μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. και, ταυτόχρονα, να βρίσκεται στον «πάτο» της κατάταξης όσον αφορά την στοματική υγεία του πληθυσμού, φαινόμενα τα οποία θα μακροημερεύσουν, όσο η οδοντιατρική υγεία παραμένει εκτός ασφαλιστικής κάλυψης. Αναμενόμενο, λοιπόν, η θέση του ελευθεροεπαγγελματία οδοντιάτρου να επιδεινώνεται».
Η οδοντιατρική περίθαλψη στην Ελλάδα, πάντα έλλειπε από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Όπως μας λένε Δραμινοί οδοντίατροι, οι οποίοι θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους, διαπιστώνει κανείς την όντως απογοητευτική κατάσταση που επικρατεί στον συγκεκριμένο τομέα της υγείας και ότι ακόμα και στην όποια προσφορά των ασφαλιστικών ταμείων, τα χρήματα δεν επαρκούσαν ούτε καν για την ταμπλέτα που βάζουμε στο ποτηράκι!
Όπως μας είπαν συγκεκριμένα, «μπορεί μετά από πολλά χρόνια να προκηρύχθηκαν κάποιες θέσεις οδοντιάτρων, 26 σε όλη την Ελλάδα για Κέντρα Υγείας, όμως σε κάποιες Περιφέρειες δεν υπάρχει κανένας, λες και δεν υπάρχουν ανάγκες».
Επί της ουσίας δεν γίνεται τίποτα, επισημαίνουν και τονίζουν ότι ακόμα και αυτά που δίνονταν πριν από μερικά χρόνια, έχουν ήδη προ πολλού κοπεί, όπως για παράδειγμα εκείνα τα πενιχρά ποσά σε δημοσίους υπαλλήλους μιας και έχουν καταργηθεί ακόμα και τα βιβλιάριά τους.
Σύμφωνα με τους ίδιους ανώνυμους κύκλους, το θέμα είναι ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δίνεται το 5%-10% των δαπανών που προβλέπονται για τη δημόσια υγεία, ενώ στην Ελλάδα δεν είμαστε ούτε καν στο 2%. Όπως μάλιστα τονίζουν ιδιαίτερα, οι οδοντίατροι που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο δημόσιο ΕΣΥ δεν αρκούν. Για παράδειγμα στο Νοσοκομείο Δράμας υπάρχει μόνο μία θέση που καλύπτει την ειδικότητα, ενώ στο Κέντρο Υγείας Προσοτσάνης, υπάρχει μόνο ένας, ενώ προβλέπονται τρεις! Όπως και ένας στο Κ.Υ. Νευροκοπίου και το Κ.Υ. Δράμας. Στο Παρανέστι η κατάσταση είναι απελπιστική!
Ουσιαστικά, η οδοντιατρική περίθαλψη καλύπτεται ελάχιστα από το δημόσιο σύστημα στα Νοσοκομεία ή τα Κέντρα Υγείας, και εκεί μόνον επείγουσες ανάγκες, πιθανόν κάποια εξαγωγή δοντιού, ενώ δεν καλύπτονται προσθετικές επεμβάσεις και άλλα πολλά.
Λεμπιδάκης: Ενημέρωση στα σχολεία και έλεγχοι
Ο «Πρωινός Τύπος» μίλησε επίσης με το διευθυντή του Κέντρου Υγείας κ. Λεμπιδάκη, ο οποίος είναι επίσης οδοντίατρος. Όπως μας λέει, στο Κ.Υ. Δράμας, το Νοσοκομείο αλλά και τα άλλα Κέντρα Υγείας του Νομού, αυτά που καλύπτονται είναι βασικές οδοντιατρικές εργασίες, όχι προσθετικές εργασίες όπως γέφυρες, μασέλες, μασελάκια κ.α.
Όπως τονίζει ιδιαίτερα ο κ. Λεμπιδάκης, τα Κ.Υ. καλύπτουν και ένα πρόγραμμα προληπτικής αγωγής υγείας για τα δόντια, με ομιλίες στα δημοτικά σχολεία, για το πώς να διαχειρίζονται την στοματική κοιλότητα να είναι υγιής, ενώ προβαίνουν και σε έναν μικρό έλεγχο στα παιδιά, παραπέμποντας αν χρειαστεί σε ανάλογες δομές που υπάρχουν στην πόλη. Ουσιαστικά γίνεται μια ενημέρωση προς τους γονείς, ότι τα παιδιά τους έχουν κάποια προβλήματα με τα δόντια τους προκειμένου να το δουν στη συνέχεια (καθάρισμα, σφράγισμα, φθορίωση κ.α.)
«Ακόμα, μπορούν τα σχολεία να έρθουν να επισκεφθούν τη μονάδα μας, να γίνει καταγραφή δόντι – δόντι της κατάστασής τους μέσω του προγράμματος» μας λέει ο κ. Λεμπιδάκης.
Γαλανόπουλος: Επιδεινώθηκε η στοματική υγεία στον πληθυσμό!
Μιλώντας στον «Π.Τ.» ο πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Δράμας κ. Γαλανόπουλος, ξεκαθαρίζει ότι σήμερα, «ότι υπήρχε πριν από τα μνημόνια, όπως ασφαλισμένοι δημοσίου, ΙΚΑ, τραπεζών, ΟΤΕ, άλλων ταμείων, δεν υπάρχει τίποτα πια. Αυτό το παλιό τοπίο έχει τελειώσει».
Στην ερώτηση για το αν μπορούν οι πολίτες να απευθύνονται στο δημόσιο σύστημα, εξηγεί: «Όλοι οι πολίτες μπορούν να απευθυνθούν στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Αυτή τη στιγμή διορισμένοι στο ΕΣΥ για τη Δράμα υπάρχουν: Ένας στο Κ.Υ. Νευροκοπίου, μία στο Κ.Υ. Προσοτσάνης, ένας στο Νοσοκομείο Δράμας, και δύο στο παλιό ΙΚΑ και πλέον Κέντρο Υγείας Δράμας, εκ των οποίων ο ένας και διευθυντής.
Οποιοσδήποτε μπορεί να απευθυνθεί σ’ αυτούς, αλλά μόνο για έκτακτα περιστατικά, ούτε προσθετικά στοιχεία, ούτε σοβαρές θεραπείες ούτε κάτι άλλο. Κάποια εξαγωγή και κάποιο σφράγισμα ίσως.
Πρόσφατα έχουν προκηρυχθεί κάποιες θέσεις οδοντιάτρων για το ΕΣΥ. Υπάρχει μία θέση οδοντιάτρου για το Παρανέστι. Τελευταία που το επισκέφθηκα κι εγώ με τους «Γιατρούς του Κόσμου», το οδοντιατρείο εκεί είναι σε απελπιστική κατάσταση, για να μην πούμε τριτοκοσμική! Και απ’ ότι μας είπαν, υπάρχει καινούριο οδοντιατρικό μηχάνημα σε κομμάτια, άλλο στην αποθήκη και άλλο αλλού και σκουριάζει!
Να πούμε επίσης ότι τα Κέντρα Υγείας έχουν επιφορτιστεί επίσης και με την εξέταση των παιδιών στα σχολεία και με τη βοήθεια του Οδοντιατρικού Συλλόγου. Λόγω της έλλειψης προσωπικού βέβαια, προχωράνε αργά. Αντί να δουν για παράδειγμα 10 σχολεία, θα δουν μόνο ένα!»
Στην ερώτηση γιατί δεν υπάρχουν συμβάσεις ιδιωτών οδοντιάτρων με τον ΕΟΠΥΥ, ο κ. Γαλανόπουλος εξηγεί: «Πριν από 3 χρόνια είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια με την πολιτεία, λέγοντάς μας ότι θα διέθετε το Υπουργείο Υγείας 120 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για όλο τον πληθυσμό, προκειμένου να δώσει μια στοιχειώδη περίθαλψη. Κάποιον καθαρισμό, προληπτικές εξετάσεις στα παιδιά, ίσως και κάτι άλλο στον πληθυσμό. Η κουβέντα έμεινε εκεί.
Σε δεύτερη συζήτηση που υπήρξε, τα 120 εκατ. ευρώ μειώθηκαν στα 60 εκατ. ευρώ, δεν υλοποιήθηκε ούτε κι αυτό και τώρα έχουμε φτάσει στα 40 εκατ. ευρώ που είναι προς συζήτηση.
Πρόκειται για ένα αστείο ποσό πλέον, αν κάνεις μια απλή διαίρεση σε σχέση με τον πληθυσμό! Αυτή είναι η κατάστασή μας δυστυχώς, σε σχέση με το δημόσιο σύστημα υγείας. Και τόσα χρόνια, εμείς οι οδοντίατροι, φτάσαμε σήμερα να κάνουμε και κοινωνική ιατρική με τις δικές μας δυνάμεις. Δεν μπορείς να διώξεις από το ιατρείο τον ασθενή όταν έρχεται τόσα χρόνια και βοηθάμε σε κάθε περίπτωση».
Στην ερώτηση αν με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί σήμερα, έχει επιδεινωθεί η στοματική υγεία του πληθυσμού, ο κ. Γαλανόπουλος το περιγράφει με δραματικά χρώματα: «Φυσικά! Έχει επιδεινωθεί και μάλιστα πάρα πολύ. Με κάποιες εξετάσεις που κάνουμε και με κάποια στατιστικά που συγκεντρώνουμε, μιλάμε ακόμα και για αύξηση εξαγωγών των δοντιών. Δηλαδή, προτιμάει να βγάλει το δόντι του ο άλλος, παρά να κάνει μια σχετική θεραπεία. Έχουμε μια αύξηση λοιπόν των εξαγωγών, μια σαφή επιδείνωση της κατάστασης του πληθυσμού και δυστυχώς κυρίως στα παιδιά!
Για παράδειγμα, μέσω του «Χαμόγελου του Παιδιού» είχαμε δει περίπου 600-700 παιδιά στο Δήμο Δοξάτου, των οποίων η κατάσταση δεν ήταν πολύ καλή. Είναι ένα γενικό πρόβλημα, το θέτουμε παντού, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα και η κατάσταση είναι πολύ άσχημη!»
Ρωτώντας τέλος γιατί τόσα χρόνια δεν προχώρησαν συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ με οδοντιάτρους όπως με άλλες ειδικότητες, μας απαντά: «Να σας πω. Τα κόστη στην οδοντιατρική είναι ιδιαίτερα αυξημένα και κατά καιρούς οι προτάσεις που είχαμε από το Σύστημα Υγείας, δεν κάλυπταν ούτε κατ’ ελάχιστον τα έξοδά μας. Δεν μπορούσαν να καλύψουν ούτε το βασικό κόστος, για να πούμε κι εμείς στη συνέχεια να βοηθήσουμε. Οι προτάσεις δεν ήταν σοβαρές. Ακόμα και με το παλιό σύστημα του δημοσίου, η πολιτεία έδινε 7,80 ευρώ για κάθε σφράγισμα! Δεν κάλυπτε τίποτα το ποσό αυτό, όμως παρ’ όλα αυτά, ο ασφαλισμένος αποφάσιζε να συμμετάσχει έστω και μετρημένα. Σήμερα έχουν κοπεί τα πάντα!»
