Παραμένουν τα ερωτήματα για
τη συμμετοχή παιδιών με αυτισμό
στους παιδικού σταθμούς του Δ. Δράμας
Τι λέει ο Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων Ατόμων με αυτισμό Δράμας
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ προβληματισμό του εκφράζει ο Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων ατόμων με αυτισμό «Αλκυόνη» Δράμας, σχετικά με το ζήτημα συμμετοχής παιδιών με αυτισμό, στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Δράμας.
Το πρόβλημα γενικότερα έχει δημιουργηθεί, από την απόρριψη των αιτημάτων γονέων προς τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς Δράμας, για παιδιά που έχουν αυτισμό και μετά από σχετική αναφορά που έκανε γι’ αυτό στη Βουλή, η βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης κα. Κεφαλίδου.
Όπως σημειώνεται σε σχετικό δελτίο Τύπου, το οποίο δόθηκε χθες στη δημοσιότητα από τον Σύλλογο «Αλκυόνη», εκφράζονται οι προβληματισμοί του διοικητικού συμβουλίου, «τόσο για το νόμο σχετικά με τη λειτουργία των παιδικών σταθμών στην Ελλάδα, όσο και για τη λειτουργία των δημοτικών παιδικών σταθμών στο Δήμο Δράμας».
Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι, σύμφωνα με το νόμο και τον μετέπειτα πρότυπο κανονισμό για τη λειτουργία των δημοτικών παιδικών σταθμών, υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων για την εγγραφή ενός παιδιού στο φάσμα του αυτισμού είναι αποκλειστικά οι δήμοι και μάλιστα το νομικό πρόσωπο του Δήμου.
Έτσι, οι προβληματισμοί του Συλλόγου «Αλκυόνη», αναφέρονται στα παρακάτω ζητήματα:
[1. Όσον αφορά το νόμο, πως είναι δυνατόν με μια απλή γνωμάτευση γιατρού χωρίς να διευκρινίζεται η ειδικότητά του και χωρίς απόφαση ΚΕΠΑ (Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας) να πιστοποιείται μια αναπηρία για να απομακρυνθεί ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού, όταν για οποιοδήποτε άλλο προνόμιο, παροχή και δικαίωμα ο νόμος ορίζει πως χωρίς την απόφαση του ΚΕΠΑ δεν αναγνωρίζεται η αναπηρία.
- Γιατί να εξαιρούνται ομάδες παιδιών με αναπηρία από την ισότιμη πρόσβαση σε κρατικές δομές και να επιτρέπεται το δικαίωμα σε κάθε Δήμο να κρίνει, αν και κατά πόσο μπορεί να στηρίξει ευπαθείς κοινωνικές ομάδες χωρίς μια μόνιμη και σταθερή πρακτική, η οποία θα εφαρμόζεται σε όλη τη χώρα και θα αποτρέπει κάθε πιθανότητα οποιασδήποτε εξαίρεσης.
- Σχετικά με την απόφαση του Ν.Π.Δ.Δ. για την διαγραφή των παιδιών λόγω έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού και αδυναμίας να προσληφθεί νέο, κάτι το οποίο ήταν γνωστό στην διεύθυνση πολύ πριν την εγγραφή των παιδιών το Μάιο του 2018 όπως και το Σεπτέμβριο του 2018 με τις τελικές εγγραφές των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς, αναρωτιόμαστε πρώτα από όλα γιατί δεν είχαν ενημερωθεί οι γονείς άμεσα και γραπτά. Αντίθετα τους δόθηκε και δημόσια διαβεβαίωση ότι τα παιδιά τους θα εγγραφούν και θα γίνει ότι είναι εφικτό για την ένταξή τους, καθώς χρειάστηκε η παρέμβαση της βουλευτού Ν. Δράμας κ. Χαράς Κεφαλίδου για να τους δοθεί γραπτή απάντηση για την διαγραφή των παιδιών τους κάτι το οποίο έπρεπε να είχε γίνει ήδη από το Σεπτέμβριο του 2018, όπως ο νόμος ορίζει για κάθε κρατική δομή.
- Σχετικά με την έκδοση της απόφασης του Ν.Π.Δ.Δ. προβληματιζόμαστε αρχικά με το γεγονός ότι η μια από τις δύο αιτήσεις απαντήθηκε με προγενέστερη ημερομηνία κατά μια εβδομάδα από αυτή της αίτησης. Ενώ λοιπόν η αίτηση κατατέθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2018 το Ν.Π.Δ.Δ. αποφάσισε μια εβδομάδα νωρίτερα στις 9 Νοεμβρίου 2018 για την απάντησή του. Επιπλέον αναρωτιόμαστε γιατί κοινοποιήθηκε η απάντηση στους γονείς σχεδόν 2,5 μήνες μετά τη λήψη της.
- Τέλος θα θέλαμε να ενημερώσουμε ότι ουδέποτε ζητήθηκε γνωμάτευση γιατρού από τους γονείς για την πιστοποίηση της αναπηρίας, παρά μόνο ένα απλό παραπεμπτικό οικονομικής κάλυψης θεραπευτικών συνεδριών για τον ασφαλιστικό φορέα των γονιών. Σαφώς και δεν ζητήθηκε έγγραφο αξιολόγησης από τον παιδοψυχίατρο που τα παρακολουθεί, για το αν είναι προς όφελος ή όχι της εξέλιξης των παιδιών η ένταξή τους στον παιδικό σταθμό. Ένα έγγραφο που θα επιβεβαίωνε την ανάγκη ένταξης των παιδιών στον παιδικό σταθμό, καθώς με την προτροπή του παιδοψυχίατρου οι γονείς ξεκίνησαν της εγγραφή των παιδιών τους σε αυτόν.]
Καταλήγοντας η ανακοίνωση του Συλλόγου «Αλκυόνη», επισημαίνεται ότι, «σε μια ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα είναι θλιβερό οι γονείς να διεκδικούν τα αυτονόητα για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, την ισότιμη δηλαδή πρόσβαση σε κρατικές δομές για άτομα με αναπηρία, όπως και τις απαραίτητες παροχές με σκοπό την καλύτερη και ομαλότερη ένταξή τους».
