Στο πλαίσιο του εορτασμού του Αγίου Αθανασίου
Παρουσίαση του παραδοσιακού
γάμου στο Δοξάτο Δράμας
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ των εορτασμών του πολιούχου Αγίου Αθανασίου που γίνονται κάθε χρόνο στο Δοξάτο Δράμας, από τις 29 Απριλίου έως και τις 2 Μαΐου, τελέστηκε και ο παραδοσιακός γάμος.
Όπως είναι γνωστό, κάθε χρόνο, ανάμεσα στα διάφορα όμορφα έθιμα που αναβιώνουν στο Δοξάτο, είναι ο παραδοσιακός γάμος, οι ιπποδρομίες, η παρέλαση των αλόγων την μέρα πριν από τις ιπποδρομίες και οι ιπποδρομίες.
Έτσι, το βράδυ της περασμένης Τρίτης 30 Απριλίου, στο προαύλιο του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου, πλήθος κόσμου, πραγματοποιήθηκε η τελετή του παραδοσιακού γάμου. Μέσα σε ένα σκηνικό με ένα παραδοσιακό σπίτι του Δοξάτου, ο προξενητής πηγαίνει στο σπίτι της υποψήφιας νύφης εκ μέρους του γαμπρού και προβάλει τα πλεονεκτήματά του και στη συνέχεια συμφωνούσαν τα σχετικά με την προίκα. Όταν ο πατέρας της νύφης έδινε την συγκατάθεσή του, εμφανιζόταν εκείνη και τους κερνούσε.
Ωστόσο, αν ο γαμπρός δεν ανταποκρινόταν στα όνειρα και στις προσδοκίες των γονιών της νύφης, επικαλούνταν είτε το νεαρόν της ηλικίας της ή και τη δική της επιθυμία για να αποφύγουν με τρόπο εύσχημο την απευθείας άρνηση για να μην προσβάλουν την οικογένεια του γαμπρού. Εάν όλα πήγαιναν καλά, τότε συμφωνούσαν και την ημερομηνία του αρραβώνα.
Ο αρραβώνας γινόταν βράδυ, στο σπίτι της νύφης και σε στενό οικογενειακό κύκλο. Αναφέρεται συχνά η πρόσκληση και παρουσία του ιερέα, για να ευλογήσει τις βέρες και να απευθύνει ευχές στους αρραβωνιασμένους.
Τα δώρα που αντάλλασσαν, ήταν συνήθως ρολόι, σταυρός και δαχτυλίδι για τη νύφη, ενώ για τον γαμπρό ρολόι και δαχτυλίδι συνήθως με μονόγραμμα. Οι βέρες ήταν τοποθετημένες μέσα σε φοντανιέρα με κουφέτα, που τα έπαιρναν οι ελεύθερες και τα έβαζαν κάτω από το μαξιλάρι για να δουν στα όνειρά τους τον μέλλοντα σύζυγό τους.
Στη συνέχεια, την πρώτη Κυριακή μετά τον λόγο, ο προξενητής, ο γαμπρός και οι κοντινοί συγγενείς, πήγαιναν και ζητούσαν το κορίτσι να το κάνουν και επίσημα νύφη τους φέρνοντας δώρα. Η νύφη κερνούσε σπιτικό λικέρ και γλυκό του κουταλιού για να δέσει ο αρραβώνας. Στη συνέχεια οριζόταν και η ημερομηνία του γάμου, συνήθως σε σύντομο χρονικό διάστημα και ύστερα το γυρνούσαν στο γλέντι.
Μετά την τελετή του παραδοσιακού γάμου, ακολούθησε γλέντι με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια.