Ένα τρίπτυχο συμβολικό έργο με την Ιστορία των Ποντίων και την προσφυγιά
Στήθηκε η βάση για το Μνημείο
της Γενοκτονίας των Ποντίων στη Δράμα
► Τα αποκαλυπτήριά του αναμένονται να γίνουν την Ημέρα Μνήμης της 19ης Μαΐου
► Ο γλύπτης Γιώργος Κικώτης μιλάει για το έργο του στον «Πρωινό Τύπο»
Του Θανάση Πολυμένη
ΟΠΩΣ ήδη έχουμε γράψει και σε παλαιότερα δημοσιεύματα, στην τελική ευθεία έχει μπει η δημιουργία του Μνημείου Ποντιακής Γενοκτονίας. Η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε έχει ολοκληρωθεί, το θέμα πέρασε από το Δημοτικό Συμβούλιο και ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και ήδη ετοιμάζεται το στήσιμό του στο επόμενο χρονικό διάστημα. Μια πιθανή ημέρα των αποκαλυπτηρίων του Μνημείου, είναι η Ημέρα Μνήμης της 19ης Μαΐου, εφόσον όλες οι εργασίες προλάβουν και ολοκληρωθούν μέχρι εκείνη την ημέρα.
Ήδη, ο Δήμος Δράμας έχει ετοιμάσει τη βάση, στην οποία θα στηθεί το Μνημείο, που βρίσκεται στο δημοτικό κήπο, μπροστά από τον πάλαι ποτέ θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρος και επί της οδού Πατρ. Διονυσίου, που είναι μια από τις κεντρικότερες εισόδους και εξόδους της πόλης. Στο σημείο αυτό βρισκόταν το γλυπτό με την ουρά μιας φάλαινας, έργο του γλύπτη Α. Μπαϊρακτάρη από το 2002, το οποίο μετακινήθηκε μερικά μέτρα παραπάνω.
Ο «Πρωινός Τύπος», επικοινώνησε με τον γλύπτη κ. Γιώργο Κικώτη, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι σύντομα το Μνημείο θα στηθεί στη βάση του, ενώ αναφερόμενος σ’ αυτό, σημείωσε ότι πρόκειται για ένα τρίπτυχο με ανάγλυφες παραστάσεις. Όπως είπε, το μεσαίο τμήμα των τριών παραστάσεων θα περιλαμβάνει μια φλόγα, η οποία με τον κατάλληλο φωτισμό θα δείχνει σαν αληθινή και στο ψηλότερο σημείο της κεντρικής στήλης, ο σταυρός.
Στην ερώτησή μας για το τι άλλο θα περιλαμβάνει το τρίπτυχο του Μνημείου, ο κ. Κικώτης μας εξηγεί: «Πρόκειται για ένα αρκετά συμβολικό έργο. Η αριστερή παράσταση είναι αφιερωμένη στην προσφυγιά, όπου οι Πόντιοι φεύγουν από τα πάτρια εδάφη, και πίσω τους η Παναγία Σουμελά, την οποία αποχαιρετούν, ενώ θα φαίνεται η πορεία των Ποντίων στην προσφυγιά.
Η δεξιά παράσταση του μνημείου απεικονίζει διαφορετικές καταστάσεις. Εκεί θα φαίνονται χωριά και εκκλησίες που καίγονται, οι πρόσφυγες στο δρόμο και στην εικόνα θα εμφανίζεται ένας Πόντιος αγωνιστής σε ένα βράχο να βλέπει όλη την καταστροφή.
Στην κεντρική παράσταση, απεικονίζεται μια μάνα με ένα παιδί στην αγκαλιά. Στο αρχικό σχέδιο, η μάνα κρατούσε ένα νεκρό παιδί (σ.σ. όπως στην αρχική μακέτα της φωτογραφίας μας), στην πορεία όμως το άλλαξα με ένα ζωντανό παιδί, για να δώσω ένα μήνυμα αισιοδοξίας, γιατί οι Πόντιοι συνεχίζουν να υπάρχουν. Αυτό το μήνυμα αισιοδοξίας, κάνει το παιδί να βλέπει μπροστά, ενώ η μάνα βλέπει την καταστροφή πίσω της. Το παιδί στην αγκαλιά, σημαίνει ότι η ζωή συνεχίζεται».
Το Μνημείο είναι εξ ολοκλήρου έμπνευση του ιδίου και δημιουργήθηκε εφόσον του ζητήθηκε από τους Ποντίους της Δράμας.
Όπως μας λέει ο κ. Κικώτης, «το μνημείο περιλαμβάνει πρωτότυπα πράγματα που ο ίδιος χρησιμοποιεί για πρώτη φορά στη δουλειά του», αλλά δεν μας τα αποκαλύπτει γιατί… «σας αφήνω να τα δείτε στα αποκαλυπτήρια». Όπως τονίζει και πάλι, «το μνημείο αποτελεί στο σύνολό του ένα σύμβολο και το ένα κομμάτι συμπληρώνει το άλλο. Πρόκειται για ένα τρίπτυχο που διηγείται όλη την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού, ενώ στο κεντρικό τμήμα θα αναγράφεται με μπρούτζινα γράμματα η φράση: «Δικαίωμα στη Μνήμη 353.000 ψυχές».
Ο Γιώργος Κικώτης
Ο γλύπτης Γιώργος Κικώτης γεννήθηκε το 1968 στην Άλμα – Άτα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Αποφοίτησε με άριστα από τη Ανώτερη Σχολή Καλών Τεχνών στο τμήμα γλυπτικής της Άλμα – Άτα. Έχει παρακολουθήσει κατ’ επανάληψιν σεμινάρια γλυπτικής (1992 – 1995) στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Στρογκάνωφ της Μόσχας. Αποφοίτησε με άριστα το 2010 την Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.
Ζει και εργάζεται στο Μεσαίο Θεσσαλονίκης όπου διατηρεί δικό του εργαστήριο γλυπτικής. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδος την περίοδο 2010-2012 και είναι μέλος του ΟΣΔΕΕΤΕ. Από το 2002 είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ). Εργάζεται ως καθηγητής εικαστικών στη δημόσια εκπαίδευση. Η σύζυγός του είναι Δραμινή στην καταγωγή.
Τα γλυπτά έργα του καλλιτέχνη βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Ρωσία, Γερμανία, Αγγλία, ΗΠΑ, Γεωργία, Καζακστάν και Αυστραλία.
