Επίκαιρα θέματα
Το άγαλμα της αγρότισσας μάνας στη Δράμα
του Βασίλη Γ. Χατζηθεοδωρίδη
Στου Δημαρχείου μια γωνιά
ορθή με μάτια πλάνα
στέκεται και μετρά τη γη
της αγροτιάς η μάνα.
Με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας της μητέρας, αφιερώνω τη στήλη αυτή στη δική μας αγρότισσα μάνα.
Ο λόγος, ένα ξαφνικό, επίμονο κορνάρισμα αυτοκινήτου, στην οδό 1ης Ιουλίου, την στιγμή που έμπαινα από την ανατολική είσοδο, με την ομπρέλα στο χέρι, στο Δημαρχείο της πόλης. Ετοιμαζόμουν να την τινάξω λίγο από τη βροχή και να την κλείσω.
Έτρεξα προς τα κάγκελα της αυλής, προς το δρόμο κ’ έπεσα πάνω στο υπερυψωμένο τριών και πλέον μέτρων άγαλμα. Τ’ αυτοκίνητο έφυγε, όμως η ματιά μου καρφώθηκε και έμεινε πάνω στην πελώρια γυναικεία μορφή. Είχα διαβάσει γι’ αυτήν στις 31 Μαρτίου 2009 στο τριμηνιαίο δελτίο του Δήμου, «Τα εν Δήμω εν Οίκω». Φαντάζομαι πως αυτή τη μάνα την ξέχασαν ακόμη κι’ εκείνοι που την τοποθέτησαν.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι, αν ερωτηθούν κάτοικοι της Δράμας και του Νομού της, για την ύπαρξη ενός αγάλματος της αγρότισσας μάνας στη Δράμα, θα είναι πολύ λιγότεροι από αυτούς που έχουν ακούσει και έχουν επισκεφθεί τον Μακεδονικό Τάφο που βρέθηκε στη συμβολή των οδών Κ. Παλαιολόγου και Τροίας, στα θεμέλια του κτηρίου της Εβραϊκής Κοινότητας Δράμας, του γνωστού Εβραίικου Σχολείου.
Υπάρχει επομένως ένα σοβαρό -κατά τη γνώμη μου- θέμα που έχει σχέση με το αν, κατά πόσο και κάτω από ποιες περιστάσεις βρέθηκε ένα εμβληματικό σύμβολο της αγροτιάς στη Δράμα και στο συγκεκριμένο χώρο.
Στην πιο στενόχωρη και κρυμμένη θέση του μεγάλου οικοπέδου που στεγάζει το νέο δημαρχιακό κτήριο και παρέχει θέσεις στάθμευσης σε επιβατικά αυτοκίνητα, βρίσκεται στημένο το επιβλητικό άγαλμα της μάνας του αγρότη.
Επανερχόμαστε σ’ ένα ζήτημα που πρέπει επί τέλους να ενταχθεί στην ήδη δημοσίως εκφρασμένη πρόταση για δημιουργία ενός πάρκου (κήπου) ηρώων και συμβόλων σε ελεύθερο, ευρύχωρο και ευπρεπισμένο κατάλληλα χώρου της πόλης, από αυτούς που συχνάζει πλήθους συμπολιτών μας, μικρών και μεγάλων, κατά τις ελεύθερες ώρες τους.
Το άγαλμα είναι ακριβές αντίγραφο εκείνου που βρίσκεται στον περίβολο του μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων από το 2000 και στην Πλατεία Ν. Πλαστήρα στην πόλη της Καρδίτσας, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν από τον Πρόεδρο της Βουλής Γ. Σιούφα τον Απρίλιο του 2009.
Αντίγραφο του ίδιου γλύπτη Χρήστου Καπράλου βρίσκεται και στην πόλη μας. Εκτενές σχετικό ρεπορτάζ της Βουλής των Ελλήνων δημοσιεύτηκε στις 8 Μαρτίου 2009, σύμφωνα με το οποίο έγιναν τα αποκαλυπτήρια από τον Πρόεδρο της Βουλής Γεώργιο Σιούφα, παρουσία των αρχών των νομών Δράμας και Καβάλας, και μίλησαν ο ίδιος Σιούφας, οι βουλευτές Μ. Τζίμας και Στ. Δαϊλάκης και ο Δήμαρχος Δράμας Θ. Μαργαρίτης.
Σύντομο ρεπορτάζ για το ίδιο θέμα, δημοσιεύτηκε, όπως αναφέρθηκε και στην 3μηνιαία έκδοση «Τα εν δήμω εν Οίκο» του Δήμου Δράμας, τεύχος Απριλίου 2009 με ημερομηνία 31.3.2009.
Άγαλμα της αγρότισσας μάνας βρίσκεται και στην είσοδο της πόλης της Ιεράπετρας, από το Μάιο του 1913, έργο του γλύπτη Γιώργου Ζογκολόπουλου και στην Αγράκα της Κύπρου από το 2017, έργο της Γιώτας Ιωαννίδου.
Η Δράμα και ο Νομός της, ως κατ’ εξοχήν αγροτικός νομός, όχι μόνο πρέπει να την τοποθετήσει σε επίκαιρη θέση της πόλης, αλλά και να της απονέμει επίσημα τιμές τουλάχιστον κάθε χρόνο, κατά την καθιερωμένη παγκόσμια ημέρα της μάνας, στις 8 Μαΐου. Ο καταλληλότερος φορέας για την ανάληψη της σχετικής αρμοδιότητας είναι ο Δήμος Δράμας.
Το βλέμμα της αγκαλιάζει με καταφανή περίσκεψη τη γη,
που τη ζυμώνει με τον ιδρώτα της.
Για την αντίστοιχη αγρότισσα της Αγράκας η Ιωαννίδου, σε δηλώσεις στο ΚΥΠΕ, ανέφερε πως η Κύπρια αγρότισσα Μάνα υπήρξε και παραμένει η ψυχή της αγροτικής οικογένειας. Είναι η μάνα αλλά και η αγωνίστρια μάνα κάθε απλού ανώνυμου λαϊκού ανθρώπου.
Ο τότε Πρόεδρος της Λάρισας μεταξύ άλλων είπε γι’ αυτή την ξεχωριστή Ελληνίδα μάννα:
” Η Μάνα, αιώνιο σύμβολο ζωής, στοργής, άδολης αγάπης, ανιδιοτελούς προσφοράς και θυσίας, θεμέλιο της οικογενειακής και κοινωνικής συνοχής θα τιμάται στο εξής με τον τρόπο που της αρμόζει, εδώ, στο κέντρο του Θεσσαλικού κάμπου, όπου η Αγρότισσα Μάνα με το περίσσευμα της ψυχής της ανέθρεψε γενιές και γενιές. Τιμούμε στη μορφή της, τους καθημερινούς αγώνες της Αγρότισσας Μάνας στο χωράφι, αλλά και στο σπίτι, όπου λειτουργεί ως ψυχή και στήριγμα της αγροτικής οικογένειας».
Για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, η μάνα όλου του κόσμου έχει ποτίσει και ποτίζει ακόμη και σήμερα τη γη με τον ιδρώτα της. Και την Ελληνίδα αγρότισσα μάνα, μπορεί να την απάλλαξαν τα σύγχρονα γεωργικά μηχανήματα από μεγάλο κόπο, όμως δε θα πάψει ποτέ να παραμένει ζυμωμένη με την ελληνική γη, εκτός από το ότι είναι και θα παραμείνει άφθαρτος χρυσός κρίκος της οικογένειας, ζωοδότρα μάνα και σύμβολο της ζωής.
Γιατί να μη είναι και σύμβολο της πόλης μας! Να της απονέμομε κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες τιμές ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης που της οφείλουμε; Δεν το αξίζει;
