Συνέδριο Παρουσίασης του έργου CB Water Geopark
Η ένταξη του γεωπάρκου στην UNESCO
σημαίνει παγκόσμια προβολή της περιοχής
και χρηματοδοτήσεις από μεγάλους Οργανισμούς
Μιλάνε στον «Π.Τ.» οι κες Ιωσηφίδου και Μέρου και ο κ. Εμμανουλούδης
Του Θανάση Πολυμένη
ΣΤΗΝ υλοποίηση του έργου με τίτλο «CB Water Geopark» στο πλαίσιο του Προγράμματος Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας, Interreg V-A “Ελλάδα – Βουλγαρία 2014-2020”, συμμετέχει ο Δήμος Δράμας.
Το έργο υλοποιείται σε συνεργασία με 4 οργανισμούς από την Ελλάδα και Βουλγαρία και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Εθνικούς Πόρους των συμμετεχουσών χωρών.
Το εταιρικό σχήμα απαρτίζεται από το Δήμο Δράμας από την Ελλάδα ως επικεφαλής εταίρος, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης , Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, από την Ελλάδα, το Δήμο του Hadjidimovo από τη Βουλγαρία, και το Κέντρο Βιώσιμης Ανάπτυξης του Βουνού, από τη Βουλγαρία.
Σε δηλώσεις της στον «Π.Τ.» η κα Αικατερίνη Ιωσηφίδου, Περιβαλλοντολόγος, MSC Προϊσταμένη Τμήματος Προγραμματισμού Ανάπτυξης και Οργάνωσης Δήμου Δράμας, επισημαίνει ότι «σκοπός του προγράμματος είναι να αναδείξει τον ορεινό όγκο και τον φυσικό πλούτος της περιοχής μας, δημιουργώντας ένα διασυνοριακό γεωπάρκο. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά, ότι η περιοχή μας φημίζεται για την ιδιαιτερότητά της αναφορικά με τον φυσικό της πλούτο ως προς την πανίδα και τη χλωρίδα, αλλά και τα χαρακτηριστικά του φυσικού τοπίου, με κύριο στοιχείο το νερό. Με γνώμονα το νερό και επειδή οι δυο χώρες έχουν το ίδιο στοιχείο, τα ίδια χαρακτηριστικά, αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε ένα έργο, για να υλοποιήσουμε το γεωπάρκο».
Όπως η ίδια επισημαίνει, «για τη δημιουργία του γεωπάρκου, θα καταγραφούν, θα χαρτογραφηθούν και θα περιγραφούν σε διάφορα επίπεδα (γεωγραφικά, γεωφυσικά και βιοκλιματικά, σε επίπεδο πανίδας και χλωρίδας) οι σχετικές περιοχές. Μ’ αυτή τη διαδικασία, σκοπεύουμε να αναδείξουμε την περιοχή τόσο τουριστικά, όσο και να καταλάβουμε τη σημασία της ποιότητας του περιβάλλοντος που έχουμε και τον πλούτο που διαθέτει η περιοχή μας».
Το Γεωπάρκο και οι Γεώτοποι θα προωθηθούν μέσω δραστηριοτήτων επικοινωνίας και διάδοσης και μέσω της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και των υπαίθριων δραστηριοτήτων και θα μπορούν να ενσωματωθούν στις τοπικές τουριστικές αγορές. Έτσι, η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά του χώρου συνεργασίας και ειδικότερα ο γεωγραφικός και γεωφυσικός χαρακτήρας της περιοχής θα διατηρηθούν, θα ενισχυθούν και θα αξιοποιηθούν για βιώσιμες τουριστικές προτάσεις.
Η περιοχή
Η περιοχή συνεργασίας του έργου, είναι η διασυνοριακή περιοχή των Δήμων Δράμας και Hadjidimovo, όπου κυριαρχεί ο ποταμός Νέστος και οριοθετείται από τα Όρη της Ροδόπης. Μια περιοχή με ειδικά γεωγραφικά και γεωφυσικά χαρακτηριστικά, όπου οι Ελληνικές και Βουλγαρικές Περιφέρειες είναι παρόμοιες όχι μόνο στα γεωγραφικά αλλά και στα κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά τους.
Η περιοχή είναι πλούσια σε φυσική και πολιτιστική κληρονομιά με σημαντικό δυναμικό οικονομικής και τουριστικής ανάπτυξης. Αδυναμίες της περιοχής είναι η έλλειψη οικονομικών πόρων, περιορισμένες οδικές υποδομές και τουριστικές επενδύσεις. Τα πλεονεκτήματα της περιοχής σε σχέση με την τουριστική ανάπτυξη είναι το εξαιρετικό φυσικό πολιτιστικό περιβάλλον, η παράδοση και η ιστορία, η πολιτιστική κληρονομιά, η εγγύτητα σε αστικά και τουριστικά κέντρα.
Μεταξύ των ευκαιριών που προσφέρει η περιοχή είναι η δυνατότητα προώθησης και τουριστικής εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της περιοχής, ιδίως εκείνων που σχετίζονται με τα υδάτινα στοιχεία.
Εμμανολούδης: 147 γεωπάρκα UNESCO σε όλο τον κόσμο!
Ο πρώην αντιπρύτανης του ΤΕΙ Αν. Μακεδονίας – Θράκης, και Διευθυντής της Έδρας UNESCO για την Διατήρηση των Παράκτιων και Δελταϊκών Οικοσυστημάτων κ. Δημήτριος Εμμανουλούδης, είχε εισήγηση με κεντρικό τίτλο: «Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO. Ένα Διεθνές Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα».
Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» ο κ. Εμμανουλούδης, αναφέρθηκε στην προσπάθεια αυτή του καθορισμού γεωπάρκου στη διασυνοριακή περιοχή, το οποίο στη συνέχεια θα μπορεί να ενταχθεί στα γεωπάρκα της UNESCO. Όπως εξήγησε μάλιστα, «σήμερα γίνεται η έναρξη μιας προσπάθειας, ενός έργου για να δημιουργηθεί ένα γεωπάρκο στην περιοχή. Εμείς ως Έδρα UNESCO η οποία εδρεύει στην πόλη εδώ και 3 χρόνια και πραγματεύεται θέματα φυσικοπεριβαλλοντικά, θα προσπαθήσουμε να δούμε αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ενταχθεί αυτό το γεωπάρκο, στο παγκόσμιο δίκτυο γεωπάρκων της UNESCO. Αυτά σήμερα είναι 147, σε 47 χώρες στις 5 ηπείρους.
Ανάμεσα σ’ αυτά είναι πολύ γνωστά παγκοσμίως γεωπάρκα, όπως στη Βραζιλία, στην Αυστραλία, στην Ευρώπη και αλλού και μερικά απ’ αυτά είναι διασυνορικά. Ανήκουν δηλαδή σε δύο χώρες, όπως πρόκειται να ανήκει το συγκεκριμένο.
Άρα λοιπόν, θα εξετάσουμε τις συνθήκες, αν και αυτό το πάρκο, μπορεί να μπει με τη βοήθεια της Έδρας UNESCO και των δικών μας γνώσεων και δικτυώσεων, σ’ αυτό το παγκόσμιο δίκτυο των γεωπάρκων του μεγάλου αυτού Οργανισμού, της UNESCO».
Όπως επίσης σημειώνει ο κ. Εμμανουλούδης, «η ένταξη του γεωπάρκου στην UNESCO, σημαίνει κατ’ αρχή παγκόσμια προβολή της περιοχής. Δεύτερον, χρηματοδοτήσεις από μεγάλους Διεθνείς Οργανισμούς, μεγάλη επισκεψιμότητα, εξωστρέφεια. Σκεφτείτε ότι είναι 147 πάρκα από 47 χώρες, από τα πιο φημισμένα του πλανήτη».
Μέρου: Η γεωλογική ιστορία!
Η καθηγήτρια του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Διεθνούς Πανεπιστημίου (Σχολή Δράμας) κα. Θεοδώρα Μέρου, είχε εισήγηση με τίτλο: «Επίδραση των παγετωδών περιόδων στη διαμόρφωση της τοπικής χλωρίδας και παρουσία αλπικών ειδών στα υψηλά Όρη της Ροδόπης».
Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» η κα. Μέρου, επισημαίνει ότι δυστυχώς πολλές φορές ξεχνάμε την γεωολογική μας ιστορία, καθώς πρόκειται για ένα κομμάτι της ιστορίας το οποίο δεν προσεγγίζουμε: «Πρόκειται για ένα κομμάτι της ιστορίας που δεν το προσεγγίζουμε, παρ’ ότι θα έπρεπε, διότι μόνο έτσι σέβεσαι το φυσικό περιβάλλον και τη φύση. Όταν δεις, πόσο μικρός είσαι μέσα σε όλο αυτό το κύκλωμα.
Η περιοχή μας είναι ένα κέντρο, όπου πάρα πολλά είδη της Μεσευρώπης και τη Βόρειας Ευρώπης, ήρθαν πραγματικά σαν πρόσφυγες κατά τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων και κατ’ αντιστοιχία με τη σημερινή εποχή που έχουμε ανθρώπινους πρόσφυγες, αυτά βρήκαν, πράγματι, καταφύγια και παρέμειναν όλη τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων, η οποία δεν ήταν μόνο μία.
Ήταν 4 πολύ μεγάλες εποχές των παγετώνων. Εδώ η περιοχή μας, όπως και όλη η Νότια Ευρώπη και η Μεσογειακή Λεκάνη, υπήρξαν, ακριβώς εκείνα τα κέντρα, τα οποία διατήρησαν τη σημερινή βιοποικιλότητα. Και τα είδη των φυτών που ήρθαν, ακολουθήθηκαν φυσικά από διάφορα είδη ζώων και πτηνών.
Όταν τελείωσαν οι εποχές των παγετώνων πριν από 12.000 χρόνια, έφυγαν ξανά προς τη Μεσευρώπη, άφησαν όμως εδώ όλο το πολύτιμο γενετικό υλικό, οπότε έχουμε μια μίξη γενετικού υλικού.
Αρκεί να σκεφτούμε ότι, η οξιά, που είναι το πολυτιμότερο είδος της Μεσευρώπης, εδώ έχουμε τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα από όλη την Ευρώπη. Έχουμε πάρα πολλούς απλότυπους, ενώ όλη η υπόλοιπη Ευρώπη έχει μόνο έναν.
Είναι επομένως ιδιαίτερα σημαντικό, το ότι έχουμε ιδιαίτερα πολύτιμο γενετικό υλικό, το οποία θα πρέπει να το προστατεύσουμε. Πώς θα το προστατεύσουμε όμως αν δεν τον ξέρουμε κατ’ αρχήν; Και δεν είναι μόνο αυτό.
Υπάρχουν φυτά, αλπικά, τα οποία σ’ αυτή τη φάση είναι φυτά του αρκτικού κύκλου, τα οποία κατέβηκαν με τους παγετώνες και τα οποία παρέμειναν. Και επίσης έχει γίνει και το ανάποδο. Έχουμε θερμά καταφύγια φυτών του αρκτικού κύκλου, τα οποία έχουν αντέξει υψηλές θερμοκρασίες, τα οποία επίσης είναι εξαιρετικά πολύτιμα.
Ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και να υπάρξουν κονδύλια, για να ψάξουμε αυτά τα καταφύγια, όχι μόνο για να τα μάθει η επιστημονική κοινότητα, αλλά και το ευρύ κοινό».
