Απονεμήθηκαν οι υποτροφίες Ολυμπιακής Προετοιμασίας
Άννα Κορακάκη: «Δεν βελτιώθηκαν οι εγκαταστάσεις, αλλά μπορώ να φέρω κι άλλα μετάλλια».
Ξεχωριστής σημασίας ήταν η φετινή Τελετή Απονομής Υποτροφιών Ολυμπιακής Προετοιμασίας του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη, η οποία πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία την Τρίτη 25 Απριλίου, με τη συμμετοχή της Ελληνική Πρωτοβουλίας και του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση.
Με την κοινή επιθυμία να στηρίξουν την αριστεία, τον ολυμπισμό αλλά και τις ελπίδες ιδιαίτερα των νέων, οι τρεις φορείς ένωσαν φέτος για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους, με στόχο να ενισχύσουν ακόμα περισσότερους αθλητές από την Ελλάδα και την Κύπρο που ξεκινούν την επίπονη 4-ετή προετοιμασία τους για τους Ολυμπιακούς του 2020 στο Τόκυο.
Μέσα από το Πρόγραμμα Υποτροφιών του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη που φέτος κλείνει 18 χρόνια προσφοράς στον ελληνικό αθλητισμό, βραβεύτηκαν έτσι, για τις επιδόσεις τους το 2016, 41 αθλητές στο σύνολο τους. Πρωταγωνιστές της βραδιάς, οι υπότροφοι αθλητές και αθλήτριες συγκίνησαν τους καλεσμένους με τις σημαντικές τους επιτυχίες αλλά και τον αγώνα που καταβάλλουν καθημερινά, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους στην προετοιμασία και επιμένοντας, παρά τις δυσκολίες, στους στόχους τους.
Η Άννα Κορακάκη, η οποία κατέκτησε ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, έχοντας την υποστήριξη της Stoiximan σε όλη της την προσπάθεια, ρωτήθηκε από τον Νίκο Συριώδη και το sport24.gr για την κατάσταση των υποδομών στην Ελλάδα και την διαφορά σε σχέση με το εξωτερικό, αναφέροντας:
“Θα σταθώ λίγο στο θέμα των υποδομών και θέλω να πω πως είναι αλήθεια πως στο εξωτερικό δεν είναι η γη της επαγγελίας, δεν είναι όλες οι εγκαταστάσεις εξαιρετικές, δεν υπάρχει σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό ένα σκοπευτήριο ή Κολυμβητήριο Ολυμπιακών προδιαγραφών.
Ωστόσο, αυτό που έκανα εγώ, όταν ρωτήθηκα που έκανα τις προπονήσεις μου και είχε προβληθεί πολύ το θέμα με το σκοπευτήριο, πρέπει να διευκρινίσω ότι είχε γκρεμιστεί πριν κατακτήσω το χρυσό μετάλλιο και θέλω να πω κάτι που το αποκαλύπτω για πρώτη φορά. Θεωρώ πως ήταν καλή αυτή η αρνητική προβολή και εντέλει δεν ήταν τόσο αποτρεπτική για τα παιδιά.
Θέλω να πω πως έζησα άσχημες καταστάσεις εκεί που έκανα προπόνηση μικρή. Έπρεπε να βγαίνω έξω το χειμώνα, να μπαίνω μια ώρα στο αμάξι να ζεσταίνομαι και να ξανακατεβαίνω να κάνω πάλι την προπόνησή μου. Πολύ άσχημες συνθήκες.
Βέβαια, τότε, όταν δεν είχα το σθένος, γιατί ήμουν 12 χρονών και έκανα σε αυτό τον χώρο προπόνηση μέχρι τα 16 μου ένιωθα όπως οι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές από τις φαβέλες. Τότε είπα ότι μπορώ και εγώ να το κάνω. Δεν είναι ποδόσφαιρο, αλλά μπορώ και εγώ να το κάνω.
Επίσης, ερωτηθείσα για το αν βελτιώθηκαν μετά το Ρίο οι συνθήκες, απάντησε:
“Όχι, δεν βελτιώθηκαν. Βέβαια παρερμηνεύτηκαν πολλά απ’ όσα είπα, ίσως και από δικά μου λάθη. Δυστυχώς, το σκοπευτήριο μου που… δεν υπάρχει, δεν μπορεί να δεχτεί νέα παιδιά. Εγώ μπορώ να συνεχίσω να κάνω την δουλειά μου. Όμως, δεν μπορούμε να φιλοξενήσουμε νέα παιδιά. Παλεύουμε για τους υπόλοιπους πρωταθλητές. Εγώ μπορώ, έστω και έτσι, να φέρω και άλλα μετάλλια”.
Λίγα λόγια το Πρόγραμμα Υποτροφιών Ολυμπιακής Προετοιμασίας
Το πρόγραμμα αθλητικών υποτροφιών του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη, αποτελεί θεσμό στον χώρο από το 1999. Έναν θεσμό που έχει σταθεί, κοντά σε εκείνους που προπονούνται σκληρά, συχνά σε μη ευνοϊκές συνθήκες, για να μπορούν να συναγωνιστούν επάξια τους καλύτερους του κόσμου, σε αυτήν την μεγάλη «γιορτή» του αθλητισμού, τους Ολυμπιακούς αγώνες. Από τα πρώτα χρόνια του προγράμματος μέχρι σήμερα, πάνω από 400 ετήσιες υποτροφίες έχουν εστιάσει σε αυτήν την πολλά υποσχόμενη νέα γενιά πρωταθλητών, σαν «απάντηση» στην γενικότερη έλλειψη πόρων για τον πρωταθλητισμό, προσφέροντας τους την δυνατότητα να επιδοθούν απρόσκοπτα στην προσπάθειά τους για την διάκριση, σε μια ανταγωνιστική, διεθνή σκηνή.
