Ευρωπαϊκή Ημέρα Ανεξάρτητης Διαβίωσης των ΑμεΑ
Δράση του Συλλόγου Παραπληγικών
Δράμας χθες στο κέντρο της πόλης
Ζητούν τη θέσπιση προσωπικού βοηθού
Της Σουζάνας Θεοδωρίδου
Στο πλαίσιο του εορτασμού της Ανεξάρτητης Διαβίωσης των ΑμεΑ, η οποία έχει οριστεί στις 5 Μαΐου, ο Σύλλογος Παραπληγικών ΑμεΑ Ν. Δράμας, πραγματοποίησε χθες το πρωί, για άλλη μια χρονιά δράση, προσεγγίζοντας τους Δραμινούς ώστε να κατανοήσουν τις ανάγκες και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
Η δράση, πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της πόλης, με την παρουσία μελών του Συλλόγου Παραπληγικών Ν. Δράμας.
Η Ανεξάρτητη Διαβίωση, αποτελεί για τα άτομα με αναπηρία τον τρόπο ώστε να ζουν τη ζωή που δικαιούνται, τη ζωή που περιλαμβάνει όλα τα αυτονόητα που ισχύουν και για τους υπόλοιπους.
Στην Ελλάδα ωστόσο, οι άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι με τον όρο Ανεξάρτητη Διαβίωση, ενώ στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες του κόσμου για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, οι άνθρωποι είναι γνώστες του όρου. Το 2013, τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέσπισαν την 5η Μαΐου ως την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ανεξάρτητης Διαβίωσης.
Μέσα από αυτήν την ημέρα, δίνεται η ευκαιρία στα ΑμεΑ να αγωνιστούν για την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, και οι υπόλοιποι πολίτες να κατανοήσουν τα θέματα σχετικά με την Ανεξάρτητη Διαβίωση τους.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Παραπληγικών Ν. Δράμας κα. Αγλαΐα Κατσιγιάννη, μίλησε στην εφημερίδα μας για την Ανεξάρτητη Διαβίωση, καθώς και για τη δράση προσέγγισης των πολιτών σχετικά με το θέμα, ενώ τόνισε ιδιαίτερα τον θεσμό του προσωπικού βοηθού για τα ΑμεΑ, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων: «Η συγκεκριμένη δράση, ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Οργανισμού ENIL (European Network of Independent Living), το οποίο είναι το Δίκτυο Ανεξάρτητης Διαβίωσης. Είναι η «ομπρέλα» Οργανισμός μας, όπου είναι μέλος και ο Σύλλογος Παραπληγικών Ν. Δράμας.
Δίνουμε μια μεγάλη μάχη, ώστε να καθιερωθεί ο θεσμός του προσωπικού βοηθού και της ανεξάρτητης διαβίωσης, με νομοθεσία σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευτυχώς σε κάποια κράτη ισχύει, δυστυχώς όμως στην χώρα μας δεν ισχύει. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταλάβει ο κόσμος, πόσο μεγάλη σημασία έχει και πόσο ανεκτίμητη είναι η αξία της ανεξάρτητης διαβίωσης για τους ανθρώπους με αναπηρία, οι οποίοι αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να ζουν στα ιδρύματα ή στο οικογενειακό περιβάλλον πάντα με την προστασία του γονέα, του κηδεμόνα ή κάποιου από το οικογενειακό περιβάλλον. Διαφορετικά, χρειάζεται να έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια έτσι ώστε να προσλάβουν τον προσωπικό βοηθό σε 24ωρη βάση.
Πρέπει επιτέλους ο κόσμος, η κυβέρνηση, οι υπεύθυνοι να καταλάβουν ότι οι άνθρωποι με αναπηρία έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους στην κοινωνικοοικονομική ζωή της χώρας, στα δρώμενα, την εργασία, την εκπαίδευση και σε όλους τους τομείς της ζωής.
Δίνοντας τον προσωπικό βοηθό, στην ουσία ανοίγουν τα φτερά των ατόμων με αναπηρία απεγκλωβίζουν το οικογενειακό περιβάλλον για το τι θα γίνει στο μέλλον, και έτσι ο άνθρωπος με οποιαδήποτε είδους αναπηρία μπορεί να ζήσει την ζωή του αυτόνομα, ανεξάρτητα, να είναι παραγωγικός και να προσφέρει στην κοινωνία με την εργασία του και με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί».
Η Ανεξάρτητη Διαβίωση, είναι δυνατή μέσω του συνδυασμού των διαφόρων περιβαλλοντικών και ατομικών παραγόντων που επιτρέπουν στους ανθρώπους με αναπηρία να έχουν τον έλεγχο της ζωής τους.
Αυτό, περιλαμβάνει την δυνατότητα να κάνουν τις επιλογές και να παίρνουν τις αποφάσεις τους σχετικά με το που θα ζήσουν, με ποιον και πώς να ζήσουν. Οι υπηρεσίες, πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους και να παρέχονται με βάση την ισότητα των ευκαιριών, δίνοντας στους ανθρώπους με αναπηρία ευελιξία στην καθημερινή τους ζωή.
Επιπλέον, η Ανεξάρτητη Διαβίωση προϋποθέτει ότι το δομημένο περιβάλλον και οι μεταφορές είναι προσβάσιμα, ότι υπάρχει διαθεσιμότητα των τεχνικών βοηθημάτων, και η πρόσβαση σε προσωπική βοήθεια με βάση την τοπική κοινότητα. Είναι απαραίτητο να επισημάνουμε ότι, η Ανεξάρτητη Διαβίωση είναι για όλα τα άτομα με αναπηρία, ανεξάρτητη από το επίπεδο των αναγκών υποστήριξής τους.
