Ε, δε λέμε ότι είναι και η Εθνική Ελλάδος, ούτε και οι Γκάλης Γιαννάκης και τα άλλα παιδιά. Είναι παιδιά, μαθητές μιας τάξης του Γυμνασίου Δοξάτου που δημιούργησαν την ομάδα τους και συναγωνίζονταν με τις άλλες τάξεις.
Φυσικά και τότε υπήρχαν τα ινδάλματα στο Ελληνικό μπάσκετ. Οι Τρόντζος, Κολοκυθάς, Ζούπας κ. ά. έγραφαν και αυτοί με τις ομάδες τους και την Εθνική μια χρυσή ιστορία με αποτέλεσμα να υπάρχουν και νέα παιδιά που θέλανε να τους μοιάσουν.
Οι αυστηρές συστάσεις του κάθε γυμνασιάρχη πως οι μαθητές θα πρέπει να διαβάζουν και μόνο να διαβάζουν άρχισαν να αμβλύνονται και με την βοήθεια των γυμναστών να δημιουργούνται ομάδες ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, στίβου κ.λ.π.
Στο Δοξάτο αρχές της δεκαετίας του ΄60 υπηρετούσε ένας άριστος γυμναστής που πέρα από τις γνώσεις του κατόρθωσε να είναι φίλος με όλους τους μαθητές και σε κάθε προτροπή του οι μαθητές να ανταποκρίνονται με ιδιαίτερη θέρμη. Το όνομά του Χατζητάκης. Ένας εξαίρετος άνθρωπος που ακόμη και σήμερα παραμένει στη μνήμη των μαθητών εκείνης της εποχής.
Μια από τις ομάδες που δημιούργησε ο ως άνω γυμναστής ήταν και η εικονιζόμενη. Πρόκειται για τους μαθητές – από κάτω αριστερά- Πολυχρονάκη Αθαν. – Χατζηκωνσταντίνου Αλέκο, Πένα – και όρθιοι από αριστερά, Σταυρίδη Ιωάν. – Μαλαμάτος – Νικολάου.
