Home > Νέα > Την άμεση κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος ζητούν οι Κτηνοτροφικοί Σύλλογοι ΑΜΘ

Την άμεση κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος ζητούν οι Κτηνοτροφικοί Σύλλογοι ΑΜΘ

Την άμεση κατάργηση του τέλους

επιτηδεύματος ζητούν

οι Κτηνοτροφικοί Σύλλογοι ΑΜΘ

 

 

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τον πρωτογενή τομέα, ζητούν με επιστολή τους προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Βορίδη, οι Κτηνοτροφικοί Σύλλογοι Αν. Μακεδονίας – Θράκης.

Όπως αναφέρουν στην επιστολή τους, από το 2014 έχουν ενταχθεί υποχρεωτικά στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ, τηρώντας βιβλία εσόδων εξόδων. Εξαιρούνται από αυτή την υποχρέωση, όσοι συνάδελφοι εισπράττουν επιδοτήσεις κάτω από 5.000 ευρώ και ταυτόχρονα τα ακαθάριστά τους έσοδα είναι κάτω των 15.000 ευρώ.  Από το 2014 ίσχυε, πενταετής απαλλαγή καταβολής του τέλους επιτηδεύματος, για τον πρωτογενή τομέα.

Όπως εξηγούν στην επιστολή τους, «η φορολογική δήλωση που καταθέτουμε αυτές τις ημέρες για τα εισοδήματα του 2019, είναι η πρώτη μετά την πενταετή απαλλαγή.

Από την καταβολή του τέλους επιτηδεύματος εξαιρούνται, τα μέλη συνεταιρισμών και ομάδων παραγωγών και όσοι συνταξιοδοτούνται λόγω ηλικίας εντός τριών ετών. Επίσης όσοι ασκούν την οικονομική τους δραστηριότητα σε Δήμους ή Κοινότητες, κάτω των 500 κατοίκων, όπως αυτές υπήρχαν πριν την έναρξη ισχύος του σχεδίου ‘’Καποδίστριας’’ ν.2539/1997(Α’244) και όσοι ασκούν οικονομική δραστηριότητα σε νησιά που δεν είναι χαρακτηρισμένα ως τουριστικά, με λιγότερους από 3.100 κατοίκους και λαμβάνοντας υπόψη την απογραφή του 2011, για όλα τα παραπάνω.

Από το 2014 και μετά, περιμέναμε όλοι την οικονομική ανάκαμψη του πρωτογενή τομέα, που θα μας έδινε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουμε στις αυξημένες μας οικονομικές υποχρεώσεις, φορολογικές, ασφαλιστικές και λογιστικές.

Αντίθετα είδαμε τα εισοδήματά μας να συρρικνώνονται, ιδιαίτερα εμείς οι κτηνοτρόφοι, συνεταιρισμένοι και μη, ενώ οι έμποροι και οι μεταποιητές των προϊόντων μας, συνέχισαν να αυξάνουν τα κέρδη τους, κάτι που είναι θεμιτό, όταν δεν προέρχεται από την εκμετάλλευση και την αφαίμαξη των παραγωγών. Αυτή τη δυνατότητα τους την έδωσαν όλες οι κυβερνήσεις, διαχρονικά και διακομματικά, αφού δεν κατάφεραν να θωρακίσουν το νομικό πλαίσιο που διέπει  την πρωτογενή παραγωγή της πατρίδας μας, από τη γάγγραινα των ελληνοποιήσεων, των ανοιχτών τιμών, αλλά και των πολλών αθέμιτων εμπορικών πρακτικών που χρησιμοποιούνται.

Το 2014 εφαρμόστηκε η οικονομική λογική των αντικρουόμενων συμφερόντων, στο νέο τρόπο φορολόγησης του πρωτογενή τομέα, με τελικό στόχο την πάταξη των μαύρων συνδιαλλαγών και την αύξηση των κρατικών εσόδων.

Φορολογήθηκαν και οι ενισχύσεις, άνθρακας όμως ο θησαυρός. Δείτε τα εισοδήματα όλων μας και θα καταλάβετε.

Βαδίζοντας όλα αυτά τα χρόνια χωρίς στόχο και σχέδιο, οδηγήθηκαν οι τιμές των προϊόντων μας σε πολύ χαμηλά επίπεδα, πολλές φορές κάτω από το κόστος παραγωγής, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, που πάντα προσελκύουν τη δημοσιογραφική πένα.

Η μεγαλύτερη όμως απόδειξη της λάθος πολιτικής που εφαρμόζεται, είναι η γήρανση και η μη ανανέωση του εργατικού δυναμικού στον πρωτογενή τομέα αλλά και η εγκατάλειψη των  κλάδων που τον αποτελούν. Ιδιαίτερα στην κτηνοτροφία η κατάσταση είναι τραγική και μάλλον μη αναστρέψιμη. Δε νομίζουμε να υπάρχει κάποιο επάγγελμα, που ενώ υπάρχει ικανοποιητικό εισόδημα, αυτό να εγκαταλείπεται, σε περίοδο κρίσης και ανεργίας.

Μετά από όλα τα παραπάνω κι εν μέσω της κρίσης του κορονοϊού, έρχεται και το τέλος επιτηδεύματος, δηλαδή ένα νέο οικονομικό βάρος, ένα νέο χαράτσι.

Ο πρωτογενής τομέας μέχρι σήμερα δεν έχει στηριχθεί, ούτε με ένα ευρώ για τις επιπτώσεις της πανδημίας.

Κάποιοι συνάδελφοι θα έχουν, ελπίζουμε σύντομα, μία μικρή οικονομική στήριξη λόγω των επιπτώσεων του κορωνοϊού στο προϊόν τους.

Δυστυχώς για πολλούς από αυτούς, τα 650 ευρώ του τέλους επιτηδεύματος, θα είναι περισσότερα από την ενίσχυση που θα εισπράξουν.

ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΔΥΝΑΤΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ.

Μην ξεχνάτε ότι εκτός από το ‘’συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελληνικής Γεωργίας και Κτηνοτροφίας’’, υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα του ‘’οικονομικού μειονεκτήματος του Έλληνα Γεωργού και Κτηνοτρόφου’’».