Σκέψεις γύρω από μια Σχολή Κινηματογράφου στη Δράμα…

Ημεροδείκτης: Γράφει ο Θανάσης Πολυμένης

Τελείωσε…

… για άλλη μια χρονιά, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια, ένα Φεστιβάλ που κρατάει σε πείσμα πολλών και πολλών… τόσο από ντόπιους εσωτερικούς εχθρούς… αλλά κυρίως από εχθρούς εντός της χώρας, που δεν το ήθελαν να συμβαίνει στη Δράμα, αλλά κυρίως στην Αθήνα. Και κάποιοι είχαν προσπαθήσει να κάνουν… αντίπραξη, αλλά δεν τους πέρασε με τα χρόνια!

Όπως και να ’χει…

… το Φεστιβάλ της Δράμας πέρασε από την εφηβεία του στην ενηλικίωση, μεγάλωσε, ανδρώθηκε. Πολλοί οι δυνατοί άνθρωποι εκεί μέσα, που πίστεψαν και δούλεψαν και έφεραν εις πέρας τόσες και τόσες διοργανώσεις.

Η ιστορία…

…του Φεστιβάλ της Δράμας είναι μεγάλη… αλλά δεν είναι της ώρας. Κάποια στιγμή, σε ένα επόμενο Φεστιβάλ, αξίζει να γίνει μια μεγάλη παρουσίαση αυτής της ιστορίας, ένα μεγάλο ειδικό αφιέρωμα για το πώς άρχισε, με την Κινηματογραφική Λέσχη πριν απ’ αυτό, οι άνθρωποι πίσω απ’ αυτό και άλλα πολλά.

Πριν εκφράσω…

… παρακάτω τις απόψεις μου για ένα θέμα σχετικό με το Φεστιβάλ, να εκφράσω το παράπονό μου σχετικά με τον κόσμο του Φεστιβάλ. Στη Δράμα, όλοι αυτοί οι φεστιβαλικοί ή και μικρομηκάδες όπως λέγονται, έρχονται μόνο μια εβδομάδα με δέκα μέρες και στην συνέχεια εξαφανίζονται!

Ξέρετε…

… πώς μοιάζει όλο αυτό στο Δραμινό κοινό; Είναι όπως ένα μαγαζί, που ανοίγει εποχιακά και όταν τελειώσει η δουλειά, κλείνει. Και βέβαια, μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι δεν μπορούν να βρίσκονται στη Δράμα συνεχώς μιας και δεν υπάρχει λόγος, μιας και έχουν δουλειές, ταινίες να κάνουν, να πουλήσουν, να δημιουργήσουν!

Άρα λοιπόν…

… ο κόσμος της Δράμας, ζει παράλληλα με το Φεστιβάλ και όχι μέσα σ’ αυτό! Ό,τι κι αν μου λένε, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι Δραμινοί που ζούνε μέσα στο Φεστιβάλ, απολαμβάνουν τις προβολές και τις εκδηλώσεις του. Η μεγάλη πλειοψηφία είναι εκτός…

Κι εδώ…

… ακριβώς, έρχεται ένα μεγάλο ζήτημα: η δημιουργία της περίφημης πια Σχολής Κινηματογράφου της Δράμας, η οποία ζητείται εδώ και πάαααρα πολλά χρόνια! Δεν θυμάμαι από πότε, αλλά έχει τουλάχιστον μια δεκαπενταετία και βάλε!

Σήμερα…

… ομολογώ πως φτάσαμε στο αμήν, ή τουλάχιστον στη σημείο εκείνο που θα μπορούσες να πεις «μηδέν» για την ίδρυση της Σχολής Κινηματογράφου στη Δράμα. Και γιατί αλήθεια θα τη λέμε Σχολική Κινηματογράφου Δράμας; Μήπως οι φοιτητές θα έρχονται στη Δράμα για να σπουδάσουν; Μήπως θα εγγράφονται σε κάποια Σχολή που θα βρίσκεται στη Δράμα; Ή μήπως θα αποφοιτούν από τη Σχολή παίρνοντας το πτυχίο τους από τη Δράμα; Ή μήπως θα έχει τιμητικά το όνομα της πόλης μας;

Λοιπόν…

… όχι. Η Σχολή Κινηματογράφου Δράμας, θα έχει προφανώς το όνομα του τόπου – αν το έχει σε τελική ανάλυση, αυτό ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως – και τα μαθήματά της θα γίνονται εξ αποστάσεως. Και ακόμα, έχουν πολλά να γίνουν, για να καταλάβουμε πώς ακριβώς θα λειτουργήσει η Σχολή αυτή.

Το περασμένο…

… Σάββατο, ημέρα λήξης του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, ο δήμαρχος Δράμας κ. Μαμσάκος και ο πρόεδρος του Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.), ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους για την ίδρυση της Σχολής.

Μήπως …

… αυτό δεν είχε γίνει και πριν από δύο χρόνια; Ναι, είχε γίνει επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με τον τότε υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παππά στη Δράμα και άλλα πολλά. Παρ’ όλα αυτά, από τότε μέχρι σήμερα, δεν προχώρησε τίποτα απολύτως. Που σημαίνει τι; Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μάλλον δεν ασχολήθηκε καν και με τίποτα… και δεν υπερβάλω.

Ο ίδιος …

… ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού – Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας κ. Δεμερτζής, έλεγε προ ημερών ότι δεν υπήρχε τίποτα στα υπουργεία, από την ώρα που ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία.

Στο μεταξύ…

… άλλαξε η κυβέρνηση, όμως άλλαξε και η διοίκηση του Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.), και ο νέος πρόεδρος κ.Ζώρας ήρθε στη Δράμα απλά για να επιβεβαιώσει τη συνέχεια της διοίκησης και άρα τη συνέχεια των προσπαθειών του Ε.Α.Π. για την ίδρυση της Σχολής.

Η «επιτυχία»…

…λοιπόν, θα μπορούσε να πει κανείς ότι, είναι πως η νέα διοίκηση του Ε.Α.Π. δέχθηκε να συνεχίσει τις προσπάθειες αυτές. Φυσικά και θα μπορούσε να παραπέμψει το θέμα στις καλένδες και να πει… άστο για του χρόνου και βλέπουμε!

Το άλλο…

… σπουδαίο θέμα, είναι ότι οι φοιτητές θα σπουδάζουν εξ αποστάσεως και άρα δεν θα βρίσκονται στη Δράμα, παρά μόνο στα σπίτια τους. Και άρα, στη Δράμα, δεν θα υπάρχει καμιά Σχολή Κινηματογράφου Δράμας. Οι φοιτητές της θα έρχονται στη Δράμα, μόνο όταν υπάρχει ανάγκη να γίνονται εργαστήρια! Πόσες φορές το χρόνο; Θα το δούμε αυτό γιατί δεν ξέρουμε ακόμα το πώς ακριβώς θα λειτουργήσει αυτή!

Ο κ. Ζώρας…

… ο πρόεδρος του Ε.Α.Π., έμοιαζε να τάζει λαγούς με πετραχήλια! Μίλησε ακόμα και για επέκταση της Σχολής Κινηματογράφου σε «κινηματογραφολογία» όπως το «θεατρολογία», μίλησε για σύγχρονα μέσα εκπαίδευσης… μίλησε ακόμα και για επέκταση σε σχολή δημοσιογραφίας και «συγκοινωνούντα δοχεία» μεταξύ των δύο και άλλα πολλά!

Όλα καλά…

… ως εδώ, παρ’ όλο που η Δράμα μάλλον δύσκολα θα δει τους πρώτους φοιτητές να έρχονται στην πόλη για εργαστήρια μία φορά το χρόνο, ή μια φορά καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών τους!

Και γιατί…

… άραγε, να μην γίνει μια Σχολή Κινηματογράφου στη Δράμα, για παράδειγμα μέσω του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας στη Δράμα και να λειτουργεί στις εγκαταστάσεις του κτιρίου στο πρώην ΤΕΙ; Χώροι υπάρχουν στην πόλη…

Λογικό…

…όμως, να αναρωτιέμαι, ποιοι καθηγητές θα βρεθούν να έρθουν στη Δράμα. Εδώ δεν έχει μόνιμους καθηγητές το Τμήμα Οινολογίας στη Δράμα… μετά βίας είναι και οι έκτακτοι που το κρατάνε όρθιο… πού θα βρεθούν άνθρωποι του κινηματογράφου να διδάξουν και να διαμένουν άραγε στη Δράμα;

Το πρόβλημα…

…είναι σοβαρό! Αυτά όμως δεν μας τα λέει κανένας! Πόσοι σκηνοθέτες, ηθοποιοί ίσως, τεχνικοί του κινηματογράφου θα δεχθούν να βρίσκονται και να διαμένουν και να διδάσκουν στη Δράμα, μακριά από το άστυ των Αθηνών άντε και της Θεσσαλονίκης;

Κακά…

…τα ψέματα, οι άνθρωποι του κινηματογράφου δεν μπορούν να διαμένουν μόνιμα στη Δράμα, μακριά από την Αθήνα και να χάνουν δουλειές. Δεν γίνονται αυτά… εξ ου και το ότι το Φετιβάλ μπορεί να λειτουργεί μερικές μόνο μέρες τον Σεπτέμβριο.

Το ίδιο γίνεται…

…και σε άλλους χώρους, όπως για παράδειγμα με ιατρούς στα Νοσοκομεία. Αν κάποιος ογκολόγος για παράδειγμα δεν ενδιαφέρεται να έρθει να δουλέψει στο Νοσοκομείο της Δράμας, δεν θα έρθει. Αν κάποιος φαρμακοποιός δεν δηλώσει ενδιαφέρον για τη Δράμα, δεν θα βρεθεί θέση στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ που βρίσκεται στο Διοικητήριο! Αυτές είναι οι αλήθειες… Κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει κανέναν να δουλέψει σε μια πόλη!