Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ
Τεράστια η απώλεια του Άρχοντος
Πρωτοψάλτου Χαριλάου Ταλιαδώρου
για τον Πολιτισμό της Ελλάδας
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Τύπου παραχώρησε χθες το πρωί, ο εντεταλμένος σύμβουλος Πολιτισμού και Αθλητισμού της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας – Θράκης κ. Γρηγορης Παπαεμμανουήλ, κ. Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ, αναφορικά με το θάνατο του Χαρίλαου Ταλιαδώρου.
Τη Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2021 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών νικημένος από τον κορωνοϊό, ο Άρχων Πρωτοψάλτης και Μουσικοδιδάσκαλος της πατρώας Εκκλησιαστικής Βυζαντινής Μουσικής Χαρίλαος Ταλιαδώρος.
Όπως είπε ο κ. Παπαεμμανουήλ, «η σχέση του αειμνήστου μεγάλου Δασκάλου, συνθέτη και ερμηνευτή με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ήταν γνωστή σε όλη την Ελλάδα αφού πάρα πολλές φορές είχε κοσμήσει τα αναλόγια Ιερών Ναών και των 8 Ιερών Μητροπόλεων και των πέντε Περιφερειακών Ενοτήτων της ΠΑΜΘ, και είχε τιμηθεί πολλές φορές από Δήμους, Νομαρχίες, Συλλόγους αλλά και από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες της ακριτικής μας Περιφέρειας, με τους οποίους διατηρούσε αμοιβαία σχέση σεβασμού και εν Χριστώ αγάπης.
Επίσης, ο αείμνηστος Χαρίλαος Ταλιαδώρος επί δεκαετίες δίδαξε τη Βυζαντινή Μουσική σε Ωδεία της Περιφέρειάς μας και αποτελούσε τον Πρόεδρο της Επιτροπής των Κατατακτηρίων, των Πτυχιακών και των Διπλωματικών Εξετάσεων. Μάλιστα η Αίθουσα διδασκαλίας Βυζαντινής Μουσικής του Δημοτικού Ωδείου Δράμας, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δράμας, είχε μετονομαστεί την Κυριακή 9 Απριλίου 2006 σε «ΑΙΘΟΥΣΑ ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΣ» σε μια πανηγυρική εκδήλωση με τίτλο «Ρεσιτάλ Πρωτοψαλτών: Φωνές της Ορθοδοξίας»
Σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο εντεταλμένος σύμβουλος Πολιτισμού και Αθλητισμού της ΠΑΜΘ Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ, που ήταν ένας από τους αγαπημένους μαθητές του αειμνήστου Χαριλάου Ταλιαδώρου και για 30 περίπου χρόνια πολύτιμος συνεργάτης του, ανέφερε:
«Ψάλλε τώρα τα αξεπέραστα «Χερουβικά» σου κοντά στην αγκαλιά Του.
Ψάλλε τώρα το αγαπημένο σου «Άξιον εστίν» σε σπάθιον μέλος και το οκτάηχο «Θεοτόκε Παρθένε» του Πέτρου του Μπερεκέτη απέναντι από την γλυκιά μορφή της Παναγιάς μας που τόσο λάτρεψες.
Χάιδεψε τώρα με τη βελούδινη φωνάρα σου τα αυτιά των Αγγέλων με τα υπέροχα «τε ρι ρεμ» σου.
Κέντησε τώρα ψιλοβελονιά τα Δοξαστικά των Αγίων μας, που με μοναδικό τρόπο συνέθεσες και ερμήνευσες στα επί γης αναλόγια στα πέρατα του κόσμου όπου σε κάλεσαν και σε τίμησαν Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, Δεσποτάδες, Ηγούμενοι.
Ο Άγιος Φανούριος και ο Άγιος Θεράποντας που τους διηκόνησες από το 1942 μέχρι το 1952 και τόσο μεγάλη ευλάβεια τους είχες, σε συνοδεύουν τώρα στην αιώνια πατρίδα. Και η του Θεού Σοφία που την ύμνησες στον Καθεδρικό της Ναό στη Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη από το 1952 μέχρι το 2020, είναι το διαβατήριο για την άξια θέση που έχεις από σήμερα στον Παράδεισο.
Ανθρωπίνως κλαίω που έφυγες από κοντά μου Δάσκαλέ μου. Πονάω κι εγώ μαζί με όλα τα εν τη ψαλτική τέχνη παιδιά σου και τους αναρίθμητους μαθητές σου απανταχού της γης. Θα μου λείψουν οι κουβέντες μας, τα ψαλσίματά μας, τα ανέκδοτά μας, τα χωρατά μας. Θα μου λείψουν οι ιστορίες που δε χόρταινα να μου λες για όλα όσα πλουσιοπάροχα σου έδωσε ο Θεός. Φεύγεις πλήρης ημερών στα 95 σου χρόνια. Φεύγεις όμως πικραμένος… Με ανακουφίζει τουλάχιστον το γεγονός ότι δε θα πονέσεις άλλο και δε θα ταλαιπωρηθείς άλλο».
