Ο Δραμινός φωτογράφος Νίκος Καραμπετάκης μιλάει στον «Π.Τ.»
Ένας αμετανόητος ερασιτέχνης
επαγγελματικού επιπέδου…
«Οι γονείς μας έχουν πολλές περισσότερες εκτυπωμένες φωτογραφίες…»
Του Θανάση Πολυμένη
ΣΤΗΝ εποχή μας, η εικόνα πολλές φορές καθορίζει τα πάντα. Στην εποχή μας, η εικόνα είναι τα πάντα. Ο άνθρωπος είχε πάντα την ανάγκη να κρατάει σε εικόνες τις αναμνήσεις του, να διηγείται με εικόνες.
Σήμερα, η φωτογραφία, είναι για όλους μια καθημερινότητα. Με ένα κινητό τηλέφωνο στο χέρι, έχουμε όλοι τη δυνατότητα να αποτυπώσουμε – ηλεκτρονικά κυρίως – πλήθος εικόνων, οι οποίες όμως, δυστυχώς, δεν φτάνουν πλέον μέχρι την εκτύπωση.
Και όπως σωστά τονίζει στη συνέντευξή του στον «Πρωινό Τύπο» ο Δραμινός φωτογράφος κ. Νίκος Καραμπετάκης, «οι γονείς μας έχουν πολλές περισσότερες εκτυπωμένες φωτογραφίες από εμάς τους νέους, παρόλο που οι δυνατότητες εκτύπωσης εκσυγχρονίστηκαν».
Η αλήθεια είναι ότι, σήμερα, στην εποχή που ο καθένας μπορεί να φωτογραφίζει τα πάντα καθημερινά, οι καλοί φωτογράφοι μετριούνται στα δάχτυλα. Μπορεί να έχουμε περισσότερες τεχνικές δυνατότητες να αποτυπώνουμε το χρόνο πιο εύκολα, παρ’ όλα αυτά, η καλή φωτογραφία, η καλή τεχνική, παραμένει τέχνη.
Στο μετερίζι αυτό, βρίσκεται ένας Δραμινός – ερασιτέχνης φωτογράφος όπως δηλώνει, ο κ. Νίκος Καραμπετάκης, ο οποίος μιλώντας στον «Π.Τ.», δηλώνει ότι η φωτογραφία γι’ αυτόν «παραμένει ως χόμπι και ένα γλυκό διάλειμμα από τη δουλειά μου την οποία επίσης αγαπώ».
Θα τολμούσαμε να πούμε όμως, ότι ο «ερασιτεχνισμός» του κ. Καραμπετάκη έχει περάσει τα όριά του και έχει προχωρήσει κατά πολύ. Αφορμή αυτής της συνέντευξης μαζί του, είναι ότι ο ίδιος προχώρησε στη δημιουργία ενός φωτογραφικού άλμπουμ αποκλειστικά με υπέρυθρες φωτογραφίες από τη φύση του Νομού Δράμας. Απολαύστε τον.
Κύριε Καραμπετάκη, ασχολείστε με τη φωτογραφία εδώ και πολλά χρόνια και μάλιστα όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας εύκολα, στις εικόνες σας υπάρχει εμφανή μια ιδιαίτερη αποτύπωση της φύσης. Από πότε έχει ξεκινήσει το ενδιαφέρον σας για τη φωτογραφία, ποιο ήταν το έναυσμα εκείνο που σας οδήγησε στο δρόμο της εικόνας;
«Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε να μιλήσω στην εφημερίδα σας. Η ενασχόληση μου με την φωτογραφία ξεκίνησε ως χόμπι πριν 4-5 χρόνια και παραμένει ως χόμπι και ένα γλυκό διάλειμμα από την δουλειά μου την οποία επίσης πολύ αγαπώ. Αρωγοί στην προσπάθεια μου να εντρυφήσω στον υπέροχο κόσμο της φωτογραφίας στάθηκαν το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (Φ.Κ.Θ.) αλλά και η ομάδα του Α.Π.Θ. Phototopos. Όσον αφορά το έναυσμα, απλά μια μέρα αποφάσισα ότι οι απλές καθημερινές στιγμές που περνάνε από δίπλα μας είναι σημαντικές και αξίζουν μιας καλύτερης αποτύπωσης από αυτή που προσφέρει ένα κινητό. Για τον λόγο αυτό αγόρασα την πρώτη μου entry level φωτογραφική μηχανή Nikon D3200 και εντρύφησα στον όμορφο αυτό κόσμο της φωτογραφίας».
Ποια είναι η κύρια θεματολογία με την οποία ασχολείστε και για ποιο λόγο την επιλέξατε;
«Όταν ξεκινάς την φωτογραφία ασχολείσαι με όλα τα θέματα. Στην πορεία καταλήγεις σε κάποια που ικανοποιούν τον ψυχικό σου κόσμο περισσότερο. Η θεματολογία που μου αρέσει περισσότερο είναι η αποτύπωση της φύσης (landscape photography) καθώς και η μινιμαλιστική φωτογραφία (minimalist photography)».
Δημοσιεύσατε στο προσωπικό σας προφίλ πρόσφατα, ότι έχετε ήδη έτοιμο ένα λεύκωμα με υπέρυθρες φωτογραφίες από τη Δράμα. Τι ακριβώς αποτυπώνεται σ’ αυτή τη δουλειά σας και ποια είναι η τεχνική της υπέρυθρης φωτογραφίας;
«Το υπέρυθρο φως είναι μια ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία όπως κάθε φως. Το ανθρώπινο μάτι βλέπει σε ένα μήκος κύματος μεταξύ 400nm και 700nm. Το υπέρυθρο φως ξεκινάει από τα 700nm και μετά και για αυτό δεν μπορούμε να το δούμε, όπως δεν μπορούμε να δούμε και το υπέρυθρο φως από το τηλεχειριστήριο. Οι φωτογραφικές μηχανές μπορούν να αποτυπώσουν όλο το εύρος της ακτινοβολίας, αλλά αυτό θα παρουσίαζε τις φωτογραφίες λίγο διαφορετικές από αυτά που βλέπουν τα μάτια μας και για τον λόγο αυτό συνήθως προσθέτουν ένα ειδικό φίλτρο (Infrared cut filters) στον αισθητήρα της μηχανής προκειμένου να μην αφήσουν το υπέρυθρο φως να πέσει στον αισθητήρα. Για να το αποφύγεις αυτό υπάρχουν δύο λύσεις : α) προσθήκη ειδικού φίλτρου στον φακό σου, β) μετατροπή της μηχανής σου (με αποκόλληση του ήδη υπάρχοντος φίλτρου IR-pass).
Το τελευταίο έκανα και εγώ, με το μειονέκτημα ότι όλες οι φωτογραφίες από την συγκεκριμένη μηχανή θα είναι υπέρυθρες. Κατά την διάρκεια της καραντίνας (Μάρτιος 2020 – Δεκέμβριος 2020) πήρα την απόφαση να βγάλω πειραματικά αρκετές υπέρυθρες φωτογραφίες, κυρίως από την φύση της Δράμας αλλά και την πόλη μας και είδα μια εντελώς διαφορετική εικόνα που με συνεπήρε όπως όλους όσους ασχολούνται για πρώτη φορά με το είδος αυτό! Οι φωτογραφίες πήραν πολύ καλές κριτικές σε διάφορα site που τις ανάρτησα. Έτσι εκ των υστέρων αποφάσισα να μαζέψω τις φωτογραφίες που μου άρεσαν και να τις βγάλω σε ένα λεύκωμα για προσωπική μου χρήση. Βγάζουμε χιλιάδες φωτογραφίες αλλά ποτέ δεν φτάνουμε στο σημείο της εκτύπωσης. Οι γονείς μας έχουν πολλές περισσότερες εκτυπωμένες φωτογραφίες από εμάς τους νέους, παρόλο που οι δυνατότητες εκτύπωσης εκσυγχρονίστηκαν. Ευχής έργον θα ήταν αυτό το λεύκωμα να μπορούσε να αποτυπωθεί σε λίγα αντίτυπα και να μείνει ως ενθύμιο για την Δράμα ή να παρουσιαστεί σε μια έκθεση».
Για ποιο λόγο περάσατε σε μια τέτοια διαδικασία και σε τι διαφέρει – τόσο τεχνικά όσο και αισθητικά – η υπέρυθρη φωτογραφία από μια φωτογράφηση με συμβατικές μεθόδους;
«Έτυχε να επισκεφθώ μια έκθεση φωτογραφίας του Στέργιου Σπυρόπουλου «Υπέρυθρη Πόλη» στη Θεσσαλονίκη, όπου παρουσιαζόταν υπέρυθρες φωτογραφίες από την πόλη των Τρικάλων. Το όλο project μου άρεσε και έτσι αρχικά ασχολήθηκα με την τεχνική και φυσικά μελέτησα πολλές υπέρυθρες φωτογραφίες. Κατέληξα στην ασπρόμαυρη υπέρυθρη φωτογραφία και στην αποτύπωση του δικού μου νομού που αγαπώ. Στην υπέρυθρη ασπρόμαυρη φωτογραφία ότι αντανακλάει υπέρυθρη ακτινοβολία βγαίνει λευκό, ενώ ότι απορροφάει την ακτινοβολία αυτή εμφανίζεται σκούρο. Έτσι τα λιβάδια και οι φυλλωσιές των δέντρων μοιάζουν σαν χιονισμένα, ενώ ο ουρανός, οι λίμνες και τα ποτάμια βγαίνουν μαύρα. Ιδιαίτερη αποτύπωση έχουν τα σύννεφα. Τεχνικά δεν διαφέρει και πολύ από την συνηθισμένη φωτογραφία εφόσον έχεις μετατρέψει την μηχανή σου. Αν δεν το κάνεις αυτό και απλά προσθέσεις φίλτρο στον φακό σου, οι φωτογραφίες σου θα είναι μακράς έκθεσης με ότι αυτό συνεπάγεται».
Τι είναι κατά την άποψή σας η φωτογραφία; Περισσότερο τέχνη ή καλή τεχνική κατάρτιση και τεχνικός εξοπλισμός;
«Όλα ξεκινούν από την εκμάθηση των δυνατοτήτων που σου δίνει η μηχανή σου. Μιλάω για μια ερασιτεχνική μηχανή όπου μπορείς να πειράξεις μόνος σου ταχύτητα, διάφραγμα, ευαισθησία. Έτσι ξεκίνησα και εγώ με τα πρώτα μαθήματα. Μετά μαθαίνεις τεχνικές σύνθεσης. Ακολουθεί η επεξεργασία εικόνας στον υπολογιστή. Όλα αυτά είναι τεχνικές λεπτομέρειες. Στη συνέχεια μπαίνουν τα βιώματα και οι εικόνες που έχει ο καθένας μας, τα οποία αντανακλώνται στις φωτογραφίες που βγάζουμε. Το πρώτο δεν μπορείς να το αλλάξεις. Το δεύτερο όμως μπορείς να το βελτιώσεις με την μελέτη πινάκων ζωγραφικής αλλά και εικόνων από γνωστούς φωτογράφους. Στο τέλος πρέπει αν χρειαστεί να παραβείς τους κανόνες που έμαθες και να βγάλεις προς τα έξω αυτό που σε εκφράζει ως άτομο, όπως ο ζωγράφος αλλά και κάθε καλλιτέχνης. Εκεί ξεκινά η τέχνη πιστεύω. Δεν μπορείς να γίνεις Picasso χωρίς να ξέρεις να χειρίζεσαι τα πινέλα. Όσον αφορά τον εξοπλισμό, σίγουρα παίζει ρόλο, αλλά η ματιά παίζει μεγαλύτερο ρόλο!»
Αν σας ζητούσα να επιλέξετε να τραβήξετε μία και μοναδική φωτογραφία, τι θα απεικόνιζε αυτή;
«Είμαι άνθρωπος της ηρεμίας και για τον λόγο αυτό θα ήθελα αυτό που θα τραβήξω να βγάζει προς τα έξω την ίδια ηρεμία που ένιωσα με αυτό που αντίκρισα. Επίσης θαυμάζω το μεγαλείο της φύσης που μας περιβάλει και άρα σίγουρα θα είχε ως θέμα την φύση. Ακριβώς δεν μπορώ να πω τι θα φωτογράφιζα, γιατί η φύση πάντα με εκπλήσσει με τις εικόνες που μου δίνει !»
Ασπρόμαυρη ή έγχρωμη; Ποιες οι διαφορές κατ’ εσάς, αλλά κυρίως πώς επιλέγετε να φωτογραφίσετε κάθε φορά το θέμα σας;
«Είμαι λάτρης της ασπρόμαυρης φωτογραφίας. Το χρώμα συνήθως σου αποσπά την προσοχή από το κυρίως θέμα. Αφαιρώντας το χρώμα επικεντρώνεις τον θεατή σε αυτό που θέλεις πολύ καλύτερα. Φυσικά σε κάποιες φωτογραφίες δεν μπορεί να λείψει το χρώμα! Δεν μπορείς να έχεις ηλιοβασίλεμα χωρίς χρώμα. Στην φωτογραφία τοπίου κυρίαρχο ρόλο παίζει το φως. Συνεπώς πρέπει να γνωρίζεις τον τρόπο που πέφτει το φως στο θέμα σου. Αυτό μπορείς να το μελετήσεις πηγαίνοντας στο ίδιο μέρος πολλές φορές, αλλά και από διάφορα προγράμματα όπως το Photo Ephemeris. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει το φόντο που κάποιες φορές δεν αναδεικνύει το θέμα σου. Τέλος ρόλο παίζει η γωνία θέασης. Όλοι μας συνηθίζουμε να φωτογραφίζουμε από την θέση που βλέπουμε όρθιοι, δηλαδή από το επίπεδο των ματιών και σε οριζόντια θέση. Αυτό μπορεί να αλλάξει. Επιπλέον η φωτογραφία είναι ψηφιακή και οι χώροι αποθήκευσης πλέον τεράστιοι. Συνεπώς τραβάμε πολλές φωτογραφίες για το ίδιο θέμα από διάφορες οπτικές γωνίες και επιλέγουμε την καλύτερη. Να μην παραλείψω να πω ότι όσοι φωτογραφίζουν τοπία λατρεύουν τις ιδιαίτερες συνθήκες όπως ομίχλη, χιόνια, καταιγίδες κ.α. Δυστυχώς δεν είδαμε πολύ χιόνι φέτος για να το χαρούμε.
Κλείνοντας θα ήθελα να παροτρύνω όσους θέλουν να μάθουν τα πρώτα βήματα στην φωτογραφία, ότι υπάρχει μια ομάδα φωτογραφίας στην Δράμα με το όνομα Έφοδος στην οποία έχω την τιμή να συμμετέχω, η οποία κάνει πολύ καλή δουλειά και την οποία μπορούν εύκολα να βρουν στο Facebook οι ενδιαφερόμενοι».
Βιογραφικό:
Ο κ. Νίκος Καραμπετάκης, είναι καθηγητής πρώτης βαθμίδας στο Τμήμα Μαθηματικών του Α.Π.Θ. και μέλος ΣΕΠ στο Τμήμα Πληροφορικής του Ε.Α.Π.
Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Μαθηματικών του Α.Π.Θ., όπου έχει κάνει το διδακτορικό του, παράλληλα με σπουδές στην Αγγλία. Έχει δουλέψει στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Δράμας 1995-2000 και από το 2000 είναι στο Τμήμα Μαθηματικών του Α.Π.Θ., όπου διετέλεσε και πρόεδρος για 4 χρόνια.
