Ένας χρόνος με κλειστά Πανεπιστήμια
Φοιτητές Ιατρικής ζητούν
το άνοιγμα των Σχολών και
τον έγκαιρο εμβολιασμό τους
Με επιστολή τους που απέστειλαν στον «Π.Τ.»
ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ των Σχολών τους ζητούν οι δευτεροετείς φοιτητές Ιατρικής των Ιατρικών Σχολών της Ελλάδας, ενώ ταυτόχρονα ζητούν τον έγκαιρο εμβολιασμό τους, προκειμένου να εκπαιδευτούν επαρκώς.
Μάλιστα, προκειμένου να κάνουν γνωστό το αίτημά τους, έχουν συντάξει σχετική επιστολή προς τους αρμόδιους φορείς, μέσω της οποίας εκφράζουν τις απόψεις τους για το θέμα αυτό. Μέσα από την επιστολή τους, την οποία έχουν αποστείλει και προς τον εφημερίδα μας, τονίζουν μεταξύ άλλων ότι, είναι απαραίτητη η συγκρότηση ενός πλάνου, προκειμένου να δρομολογηθεί η επιστροφή τους στα εργαστήρια, ώστε να διασφαλιστεί η πληρότητα των γνώσεών τους.
Σε άλλο σημείο, τονίζουν ιδιαίτερα ότι, η λύσης της τηλεκπαίδευσης, αν και μονόδρομος όταν αρχικά εφαρμόστηκε, εντούτοις αποδεικνύεται πλέον ανεπαρκής, ιδίως στη μετάδοση πρακτικών γνώσεων και δεξιοτήτων που προϋποθέτουν τη διεξαγωγή εργαστηρίων.
Ολόκληρη η επιστολή των δευτεροετών φοιτητών Ιατρικών Σχολών, παρακάτω:
[Συμπληρώνουμε έναν χρόνο με κλειστά πανεπιστήμια. Καθημερινά παρατηρούμε την ανεπάρκεια της τηλεκπαίδευσης και τον αντίκτυπο της έλλειψης εργαστηρίων. Ενώ στην αρχή της πανδημίας ο ιός ήταν ένας «άγνωστος εχθρός», πλέον έχει κατανοηθεί η φύση του και έχουν εφαρμοστεί μέτρα για την πρόληψη της διασποράς και την προστασία των πολιτών. Λαμβάνοντας υπόψιν τα δεδομένα αυτά και σεβόμενοι την δημόσια υγεία, θεωρούμε απαραίτητη την συγκρότηση πλάνου για να δρομολογηθεί η επιστροφή μας στα εργαστήρια και έτσι να διασφαλιστεί η πληρότητα των γνώσεών μας.
Η λύση της τηλεκπαίδευσης, αν και μονόδρομος όταν αρχικά εφαρμόστηκε, αποδεικνύεται πλέον ανεπαρκής, ιδίως στην μετάδοση πρακτικών γνώσεων και δεξιοτήτων που προϋποθέτουν την διεξαγωγή των εργαστηρίων με φυσική παρουσία. Για τον σκοπό αυτό, πέρα από τα συμβατικά μέτρα προστασίας (μάσκες, αντισηπτικά, τήρηση αποστάσεων), κρίνουμε απαραίτητη τη διάθεση rapid test, self test και τη δρομολόγηση των εμβολιασμών των φοιτητών στις σχολές υγείας, με προτεραιότητα βέβαια στα κλινικά έτη. Σας προτρέπουμε σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς να μεριμνήσετε ώστε να πληθύνουν τα δρομολόγια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, στις πόλεις όπου κρίνεται απαραίτητο και είναι εφικτό.
Με στόχο την περαιτέρω μείωση του συνωστισμού, προτείνουμε την εφαρμογή του υβριδικού μοντέλου (διαδικτυακά και δια ζώσης ταυτόχρονα), το οποίο εφαρμόστηκε με επιτυχία σε προκλινικά έτη πολλών σχολών (π.χ. Ιατρική Αθηνών και Κρήτης) στην αρχή του χειμερινού εξαμήνου 2020-2021. Ιδιαίτερα αισιόδοξες είναι οι πιλοτικές δράσεις δια ζώσης διδασκαλίας που πραγματοποιούνται δοκιμαστικά και με ασφάλεια το τελευταίο διάστημα σε πολλά Πανεπιστήμια πανελλαδικά (π.χ. ΕΚΠΑ, Πάντειος, ΑΠΘ). Τα παραπάνω αποδεικνύουν πως η ασφαλής επιστροφή στα εργαστήρια των σχολών μας είναι εφικτή.
Στήριξη στον αγώνα διεκδίκησης της επιστροφής μας στις εργαστηριακές ασκήσεις συναντάμε και από τους καθηγητές μας, καθώς αναγνωρίζουν την σημασία των εργαστηρίων στην πολυεπίπεδη εκπαίδευσή μας, όπως ανακοίνωσε και η Σύγκλητος του ΕΚΠΑ στην πρόσφατη συνεδρίασή της (30/3/2021).
Με την υβριδική πραγματοποίηση των τρεχόντων εργαστηρίων και δεδομένης της βαρύτητας αυτών που δεν πραγματοποιήθηκαν στα προηγούμενα εξάμηνα, με την κατάλληλη οργάνωση από κάθε πανεπιστημιακή αρχή, ανοίγει ο δρόμος για την διεξαγωγή τους σε συμπτυγμένη και επαναληπτική μορφή. Θυμόμαστε ότι οι δυσκολίες της εξ αποστάσεως διδασκαλίας ενισχύθηκαν από τη μη έγκαιρη παράδοση των συγγραμμάτων (δεδομένης μάλιστα της αδυναμίας πρόσβασης στις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες). Ως εκ τούτου, αιτούμαστε την ταχύτερη παράδοση των συγγραμμάτων του τρέχοντος εξαμήνου καθώς και τη δυνατότητα παραλαβής τους από κοντινά βιβλιοπωλεία, όπου αυτή είναι εφικτή.
Εμπιστευόμενοι την κρίση των εμπειρογνωμόνων και της επιστημονικής κοινότητας, παραθέτουμε τους παραπάνω προβληματισμούς μας και αιτούμαστε την κατάρτιση σχεδίου που θα αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της δια ζώσης διδασκαλίας στα προκλινικά μαθήματα, ώστε να μην αναβάλλεται επ’ αόριστον η εκπαίδευσή μας».
