Κατοχή. Τι έγινε μια μέρα σαν κι αυτή,
δολοφόνησαν πέντε αγγελούδια
με μια σφαίρα. Ποτέ δεν ξεχνώ!
Γράφει ο Δημήτρης Βασλής
Επαναδημοσιεύω τα γεγονότα εκείνης της εποχής μόνο για το χωριό Σκαλωτή για να μη τα ξεχνάμε.
Μετά τη μάχη στη Γέφυρα των Παπάδων Δράμας οι Έλληνες αντάρτες με ελάχιστες απώλειες κατάφεραν να συντρίψουν ένα σύνταγμα βουλγαροφασιστών κατοχής. Η ήττα τους αυτή κατέληξε με αντίποινα. Κατέκαψαν τα χωριά της περιοχής και δολοφόνησαν όποιους εύρισκαν μπροστά τους.
Στην Σκαλωτή Δράμας, ένα από τα ομορφότερα χωριά του ακριτικού μας νομού, συνέβη το εξής συγκλονιστικό κι αποτρόπαιο γεγονός. Είναι δύσκολο κανείς να περιγράψει τα γεγονότα εκείνης της αποφράδας μέρας 14/5/1944 και ώρα 11 π.μ., ημέρα Κυριακή. Οι χαρούμενες παιδικές φωνούλες των επτά παιδιών αντιλαλούσαν στο όμορφο τοπίο του χωριού τους. Ξαφνικά ήρθε o φόβος, ακολούθησε ο τρόμος την ώρα που τα φασιστικά βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής έκαναν την εμφάνισή τους στα βοσκοτόπια τους.
Μάζεψαν τα παιδιά και τα αράδιασαν το ένα πίσω από το άλλο σαρκάζοντας. Επτά παιδάκια ακίνητα από το φόβο. Οι Βούλγαροι στρατιώτες σκόπευσαν στο στήθος του πρώτου παιδιού. Η σφαίρα διαπέρασε τα έξι παιδάκια, έμειναν τα πέντε άψυχα πλέον κορμάκια, ενώ τα δύο τελευταία σώθηκαν από την ίδια σφαίρα, το ένα με διαμπερές τραύμα.
Και η δοκιμή των βάρβαρων πέτυχε. Με μια σφαίρα δολοφόνησαν πέντε αγγελούδια που δεν είχαν φταίξει σε τίποτα. Αυτά τα παιδιά είναι: Παυλίδης Γεώργιος του Γρηγορίου, ετών 12. Πασχαλίδης Θεοφύλακτος του Στυλιανού, ετών 10. Πασχαλίδης Παναγιώτης του Ελευθερίου, ετών 12. Πασχαλίδης Γεώργιος του Ιωάννη, ετών 10. Φελεκίδης Παναγιώτης του Δημητρίου, ετών 10. Τα διασωθέντα ήταν: Μικρόπουλος Παναγιώτης του Νικολάου, ετών 12. Πασχαλίδης Παναγιώτης του Ανδρέα, ετών 11.
Δεν έμειναν όμως ικανοποιημένοι οι αιμοδιψείς από τα παραπάνω (άδικα εγκλήματα). Σε άλλη περιοχή την ίδια μέρα εκτέλεσαν κι άλλους πατριώτες, από τους οποίους οι δύο ήταν πατεράδες των δύο αδικοσκοτωμένων παιδιών. Είναι οι εξής: Καλαουτζίδης Δημήτριος του Χαραλάμπους, ετών 57. Μικρόπουλος Αριστείδης του Παναγιώτη, ετών 34. Πασχαλίδης Ιωάννης του Παναγιώτη, ετών 48. Χαλυβίδης Νικόλαος του Δημητρίου, ετών 65. Κοσσυφίδης Στυλιανός του Σταύρου, ετών 65.
Βέβαια δεν σταμάτησαν εδώ. Συνέχισαν το βάρβαρο έργο τους και εκτέλεσαν και τους εξής πατριώτες σε διαφορετικές ημερομηνίες: Παντελής Ευριπίδης του Λαζάρου, ετών 26, στις 20-5-44. Τριανταφυλλίδης Σάββας του Παντελή, ετών 34, στις 8-6-44. Καρανάσος Δημήτριος του Αθανασίου, ετών 73, στις 13-7-44. Πασχαλίδης Στυλιανός του Θεοφίλου, ετών 35, στις 14-8-44. Και τότε και τώρα οι ισχυροί του κόσμου είναι οι ηθικοί αυτουργοί για παρόμοια εγκλήματα που διαπράττονται στην ανθρωπότητα.
Για τα παραπάνω εγκλήματα δεν ξέρω αν οι γονείς και οι συγγενείς έχουν συγχωρέσει τους υπαίτιους εγκληματίες, αλλά αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μάθουμε να συγχωρούμε αλλά και να μην ξεχνάμε ποτέ. Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει. Ως γνωστό τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν από την τότε Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία στην χώρα μας. Μαζί τους έφεραν και τους ομοϊδεάτες τους, φασίστες Βούλγαρους στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, δίχως να ρίξουν ούτε μια σφαίρα, απλώς εγκαταστάθηκαν από τους προγόνους της κυρίας Μέρκελ. Μετά από 5 μήνες, από τις 29 Σεπτεμβρίου έως τις 5 Οκτωβρίου, εκτέλεσαν πάνω από 3.000 αθώους πατριώτες στη Δράμα και σε 27 χωριά του Νομού. Επίσης στην Κορμίστα, στην Αγγίστα κι αλλού με τη δικαιολογία των αντίποινων για να καταπνίξουν την αντίσταση των Ελλήνων Δραμινών. Να τους τρομοκρατήσουν για να τους εκβουλγαρίσουν αργότερα.
Το παραπάνω Δημοσίευμα το έστειλα και σε εφημερίδες των Αθηνών, εντυπωσίασε τους αναγνώστες, γι’ αυτό και έλαβα δεκάδες ευχαριστήριες επιστολές από παντού. Ένα τηλεοπτικό κανάλι για να το περάσει ως δικό του ρεπορτάζ, ενώ μου έκλεισε ραντεβού για να μεταβούμε στο σημείο του εγκλήματος προκειμένου να παρουσιάσουν τηλεοπτικά το γεγονός, με αγνόησαν και, σύμφωνα με δικές μου πληροφορίες, μετέβησαν στο σημείο της δολοφονίας με τον αδελφό ενός εκ των πέντε δολοφονημένων παιδιών. Έτσι ο ρεπόρτερ κ. Αντώνης Καρ., ενεργός μέχρι σήμερα, με ειδοποίησε τηλεφωνικά ότι παίζεται το δημοσίευμα-ρεπορτάζ μου και αυτό στα μέσα της τηλεοπτικής εκπομπής για λόγους ευνόητους. Αντί για ευχαριστώ, εισέπραξα μεγάλη αχαριστία, αφού δεν ζήτησα πνευματικά δικαιώματα αλλά ήθελα ανιδιοτελώς να δημοσιοποιήσω το αποτρόπαιο έγκλημα των Κατοχικών βαρβάρων.
