Καλοκαιρινό

ταξίδι στη Δράμα

Του Γιάννη Ευσταθιάδη

πρ. δασκάλου-Σχολικού Συμβούλου

Α/θμιας Εκπ/σης

Όπου νερό εκεί ζωή, εκεί ομορφιές της φύσης,  εκεί γαλήνη, ξεκούραση,  κοίταγμα ακόμη και με κλειστά τα μάτια.

Για την πόλη της Δράμας το υδάτινο στοιχείο είναι ο αδιαπραγμάτευτος ορισμός της ταυτότητάς της. Εξάλλου η ετυμολογία του ονόματός της εκεί παραπέμπει. Στη λέξη Ύδραμα. Και το χαρισματικό αυτό, από Θεό ή Φύση, προνόμιο δοσμένο δεν περιορίζεται στον έναν και μοναδικό τόπο, αλλά σε πολλούς. Έτσι,”  Ύδραμα” έχουμε και στο Νέστο, στον Αγγίτη, στον Μααρά, “ Ύδραμα”  και στο Κεφαλάρι.

Οι κατά καιρούς Άρχοντες των τοπικών Αρχών – προς τιμή τους – κατανόησαν την αξία αυτού του αγαθού για τις τοπικές και ευρύτερες κοινωνίες και επένδυσαν πάνω του, διεκπεραιώνοντας  έργα σπουδαία, πρωτόγνωρα, εντυπωσιακά, έργα της  αναψυχής, της περιβαλλοντικής ευαισθησίας και του πολιτισμού. Ποιος δεν τους είναι ευγνώμων!

Εσύ, λοιπόν, που, μέσα στο καλοκαίρι, θέλεις να κάνεις ένα ταξίδι αναψυχής, τι ψάχνεσαι; Πήγαινε στη Δράμα.

Πήγαινε να τη γνωρίσεις από κοντά, να τη χαρείς, να την απολαύσεις Περιηγήσου τις ανθοστόλιστες γειτονιές της, σεργιάνισε στο κέντρο της με τα γραφικά δρομάκια και τα ωραία στεκάκια της, κατηφόρισε και πετάξου ως τον κήπο της κι αμέσως μετά στην Αγία της Βαρβάρα με τις αστείρευτες πηγές, τα πολλά κρυστάλλινα νερά και τα βαθύσκιωτα δεντριά της.

Ανέβα στον Κορύλοβο και δες πώς τα σπίτια της, ο κάμπος της, το Φαλακρό, το Μένοικιο και το Παγγαίο φιλιώνονται μεταξύ τους και, φιλιωμένοι, πώς αγκαλιάζονται με το χρόνο,  δένουν με την ιστορία τους. Μίλησε, επιτέλους, με τους ανθρώπους της κι ύστερα έλα να μου πεις.

Θέλεις βουνό, λίμνες, ποτάμια, καταρράκτες, κοιλάδες και άλλες απίθανες φυσικές ομορφιές; Φύγε στο Παρανέστι. Βρες εκεί περιπατητές και ξαμολήσου στα θεϊκά δασικά του μονοπάτια.

Θέλεις σπηλιές, θέλεις γάργαρα νερά και μπούζια; Πήγαινε στην Προσοτσάνη, πες εκεί ένα γεια και ανηφόρησε κατά το Μααρά, Πηγές κι Αγγίτη.

Και φυσικά μην ξεχάσεις το Νευροκόπι. Η ομορφιές της φύσης του αρχίζουν, ανηφορίζοντας ακόμη για τον γραφικό Γρανίτη. Κάνε μια στάση, εκεί στο κέντρο του, και πιες δροσάτο, καθάριο, βουνίσιο, τρεχούμενο νερό από την παρέκει βρύση. Ατένισε το δασωμένο του βουνό, το φαλακρό Φαλακρό, τον επιβλητικό Άη -Παύλο.

Κατηφόρισες; Να τος ο Όρβηλος καρσί, πανέτοιμος να σε προϋπαντήσει. Και το λεκανοπέδι στα χαμηλά, κάτω στα πόδια σου, το Λίσσε δίπλα απ’ αριστερά σου. Βουνό κι αυτό! Ένας πελώριος βράχος νε (μήτε) λόφος νε βουνό, με δυο ανισοϋψείς καμπούρες, μισές δασωμένες, μισές κρανίου τόπος, ένα προσκυνητάρι της Ιστορίας του σε μια προσβάσιμη πλαγιά του και, κάτω στα χαμηλά, το ιστορικό χωριό, το Οχυρό, με τους απλοϊκούς και φίλεργούς του ανθρώπους.

Έφτασες στο Νευροκόπι. Βρες τον Αη- Δημήτρη του και θαύμασε το τέμπλο του, τις σπάνιες παλιές εικόνες. Κάτσε σ’ ένα Καφέ και απόλαυσε τον γλυκύ και όχι βραστό σου.

Κι αν έχεις χρόνο πήγαινε ευθεία για Εξοχή, Χρυσοκέφαλο, Λευκόγεια, απ’αριστερά για Δασωτό, Βαθύτοπο, Κατάφυτο, Περιθώρι, Κ.Βροντού και δεξιά για Αχλαδιά, Παγονέρι, Πέρασμα, Ποταμούς Μικρομηλιά, Βώλακα, Μικροκλεισούρα.  Κι αν πεις για το δρόμο σου προς την γειτόνισσα Καβάλα, σταμάτα στο όμορφο Κεφαλάρι.

Θα γνωρίσεις στις γύρες σου αυτές και τι δε θα γνωρίσεις: οχυρά, παραδοσιακούς οικισμούς, ακατοίκητα χωριά, απέραντο βαθυπράσινο, δάση πυκνά, λίμνες τεχνητές, φράγματα, και ομορφιές του Νέστου.  Κι αν τύχει και  είσαι ερωτευμένος, ένας λόγος παραπάνω.  Στα μέρη αυτά θα βρεις να τραγουδούν, μαζί με τα τζιτζίκια και τ’ αηδόνια, τραγούδια ξωτικά, θεότρελα, ερωτικά οι Πάνες, οι Ναϊάδες, οι Ορεστιάδες και οι Δρυάδες. Όλοι τους – μια παρέα – ανθοστολισμένοι και χαρωποί, τραγουδούν και χορεύουν ασταμάτητα. Δεν μπορεί, θα πέσεις στα δίχτυα της σαγήνης τους και ,τότε, είναι που θα δεις τον έρωτά σου να γίνεται ακόμη πιο φτερωτός, εφτάστροφος σε ουρανούς και άστρα, Απολλώνιος. Πόσοι θα ήθελαν να βρίσκονταν στη θέση σου!

Γι’ αυτό, σου λέω, πήγαινε στη Δράμα, πήγαινε, κι αν δε σου γίνει καλοθύμητη, εμένα Εξωχιώτη Δραμινό να μη με λένε.