Από το Δημοτικό Ωδείο Δράμας υπό την αιγίδα του Υπ. Πολιτισμού
Εκδήλωση – αφιέρωμα στη Δράμα
στον μεγάλο μουσουργό Νίκο Αστρινίδη:
«Ο Έλληνας της διασποράς»
100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου μουσουργού
ΕΚΑΤΟ χρόνια συμπληρώνονται φέτος, από την γέννηση του μεγάλου μουσουργού Νίκου Αστρινίδη (1921-2010), και το Ωδείο Δράμας, υπό την αιγίδα του Υπ. Πολιτισμού και σε συνεργασία με τον Όμιλο Φίλων Νίκου Αστρινίδη, πραγματοποιούνται εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα.
Η εκδήλωση στη Δράμα θα γίνει στην αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Δράμας, την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου και ώρα 19.00, όπου θα παρουσιαστούν έργα μουσικής δωματίου του εμβληματικού συνθέτη, αρχιμουσικού, πιανίστα και παιδαγωγού. Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει έργα μουσικής δωματίου του Νίκου Αστρινίδη. Ομιλητής θα είναι ο κ. Δημήτρης Αθανασιάδης.
Ερμηνεύουν οι καθηγητές & σπουδαστές του ΔΩΔ:
Άντρια Προκοπά – Σοπράνο,
Αφροδίτη Μαζαράκη – Σοπράνο
Θεόδωρος Πάντσιος – Βαρύτονος
Ολυμπία Χάμλατζη – Πιάνο
Κατερίνα Τετερίνα – Πιάνο
Βίκυ Σοφούρη – Φλάουτο
Παναγιώτης Λαμπριανίδης – Βιολί
Δημήτρης Μπαχαρίδης – Κλαρινέτο
Γιάννης Πάλλας – Σαξόφωνο
Οργανικό Σύνολο Δωματίου «Imperfectio»:
Παναγιώτης Λαμπριανίδης – Βιολί
Σύμος Παπαδημητρίου – Βιολί
Σταθούλα Χατζηαγόρου – Βιόλα
Κωνσταντίνος Θράβαλος – Βιολοντσέλο
Μηλιά Λυγία – Κόντραμπάσο
Βίκυ Σοφούρη – Φλάουτο
Χάρης Κουλούρης – Όμποε
Δημήτρης Μπαχαρίδης – Κλαρινέτο
Ευαγγελία Χατζηνάσιου – Φαγκότο
Γιάννης Πάλλας – Σαξόφωνο
Κατερίνα Τετερίνα – Πιάνο
Μουσική Διεύθυνση: Καμπάνης Σαμαράς
Καλλιτεχνικός Συντονισμός:
Καμπάνης Σαμαράς – Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΩΔ
Από το Δημοτικό Ωδείο Δράμας εκφράζονται ευχαριστίες προς τον Όμιλο Φίλων Νίκου Αστρινίδη για την παραχώρηση της άδειας εκτέλεσης των έργων, καθώς και προς την Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη».
Βιογραφικό του Συνθέτη Νίκου Αστρινίδη
Έλληνας της Βαλκανικής Διασποράς, ο Αστρινίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Άκερμαν της Βεσσαραβίας στη Ρουμανία. Ο συνθέτης μεγάλωσε στην κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα της μεσοπολεμικής Ρουμανίας και ήδη από την εφηβική του ηλικία έδειξε σημαντική κλίση στη μουσική. Ικανοποιώντας πατρικές επιθυμίες σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου, ενώ ταυτόχρονα φοίτησε στο Ωδείο της ίδιας πόλης. Καταλυτική για την καλλιτεχνική του ανάπτυξη υπήρξε η επιρροή του Dinu Lipatti, που μόλις είχε επιστρέψει από το Παρίσι, και τού πρόσφερε ιδιωτικά μαθήματα στο πιάνο και τη σύνθεση.
Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ο Ν. Αστρινίδης κατατάχθηκε στην Ελληνική Βασιλική Αεροπορία και υπηρέτησε στην 335η μοίρα καταδιώξεων υπό τον θρυλικό Βαρβαρέσο. Ένας τραυματισμός στο πόδι και η ακόλουθη παρασημοφόρηση (Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων) έφεραν τον συνθέτη στο Κάιρο, την πλέον κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα του κόσμου. Εκεί ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως πιανίστας και συνθέτης, δίνοντας περίπου 80 συναυλίες για τα Ελληνικά και Συμμαχικά στρατεύματα. Το 1944 έλαβε το Πρώτο Βραβείο Πιανιστικής Ερμηνείας και Σύνθεσης στο φημισμένο Eisteddfod Festival με την Κυπριακή Ραψωδία και τον επόμενο χρόνο (1945) διηύθυνε στην Όπερα του Καΐρου το συμφωνικό του έργο Οιδίπους Τύραννος.
Μετά την αποστρατεία του το 1947 πήγε στο Παρίσι, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Schola Cantorum παίρνοντας διπλώματα δεξιοτεχνίας πιάνου και σύνθεσης με βαθμό άριστα. Σχεδόν αμέσως άρχισε συνεχείς περιοδείες ως πιανίστας σε όλο τον κόσμο δίνοντας περισσότερες από 3000 συναυλίες είτε ως σολίστ είτε σε σύμπραξη με άλλους καλλιτέχνες. Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον βιολοντσελίστα Bernard Michelin και με τους βιολονίστες Christian Ferras, Henryk Szeryng, και Jacques Thibaud, ενώ έχει ηχογραφήσει στους ραδιοφωνικούς σταθμούς των περισσότερων μεγάλων πρωτευουσών του κόσμου. Συμμετείχε, επίσης, στα Φεστιβάλ Αθηνών και Οχρίδας. Το 1949 ο μουσικός οίκος “Ricordi Ameri-cana” εξέδωσε έργα του για πιάνο. Η α’ εκτέλεση του συμφωνικού του ποιήματος “Ο Πύργος της Μοναξιάς” δόθηκε στο Théâtre des Champs-Élysées, στο Παρίσι, το 1950 από την Οrchestre de la Société des Concerts du Conservatoire και αναμεταδόθηκε από το Εθνικό Δίκτυο της Γαλλικής Ραδιοφωνίας. Επίσης, το έργο του “Fantaisie Concertante” για βιολί και πιάνο εκτελέστηκε στην Salle Gaveau στο Παρίσι το 1951 και στο Φεστιβάλ του Αμβούργου το 1952. Στην τριετία 1959-1962 βρέθηκε σχεδόν μόνιμα στη Μαρτινίκα των Γαλλικών Αντιλλών, όπου ύστερα από εντολή της Γαλλικής Κυβέρνησης μαζί με την Colette Frantz ίδρυσαν και διηύθυναν μουσική σχολή, ενώ ο ίδιος ίδρυσε και διηύθυνε την Ορχήστρα Δωματίου των Γαλλικών Αντιλών. Από το 1965 και ως το 1986 ήταν διευθυντής της Φιλαρμονικής και της Μικτής Χορωδίας του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Τον επόμενο χρόνο (1966) παρουσίασε στα “Α’ Δημήτρια” τα ορατόριά του “Άγιος Δημήτριος” και “Κύριλλος και Μεθόδιος”. Στα πλαίσια της ίδιας διοργάνωσης εκτελέστηκαν το ορατόριό του “Ψαλμοί” (1968) και η “Συμφωνία 1821” (1971). Από το 1970 έχει πραγματοποιήσει 15 περίπου περιοδείες με την τριπλή του ιδιότητα στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, ενώ διετέλεσε και μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της κίνησης για τη δημιουργία Όπερας στη Θεσσαλονίκη, διηύθυνε μερικές από τις πρώτες παραστάσεις της Όπερας Θεσσαλονίκης, ενώ αργότερα ίδρυσε και διηύθυνε τις παραστάσεις της Όπερας Δωματίου Βορείου Ελλάδος.
Από το 1979 διηύθυνε τη Μαντολινάτα Θεσσαλονίκης και από το 1980 ήταν διευθυντής του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Από το 1996 ήτανε επίτιμος καλλιτεχνικός διευθυντής στο «Αστρινίδειο Ωδείο» Θεσσαλονίκης & από το 2003 και στο «Αστρινίδειο Ωδείο» Λευκωσίας. Υπάρχει χορωδία στη Θεσσαλονίκη με το όνομα του.
Έχει τιμηθεί με το Μετάλλιο του Τάγματος Γεωργίου Α’ (1962). Αποτελούσε μέλος της Γαλλικής “Ένωσης Συγγραφέων, Συνθετών και Μουσικών Εκδοτών” (S.A.C.E.M., Παρίσι), της “Διεθνούς Εταιρείας Σύγχρονης Μουσικής” (Παρίσι) και της “Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών”- Αθήνα. Το συνθετικό του έργο, αναγνωρισμένο ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’40, περιλαμβάνει ορατόρια, συμφωνικά έργα, συνθέσεις για πιάνο, και μουσική δωματίου, σκηνική μουσική και τραγούδια, ενώ πρόσφατα αποτέλεσε θέμα διπλωματικής εργασίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτέλειο Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Συναυλίες αποκλειστικά αφιερωμένες στο έργο του έχουν δοθεί σε πολλές πόλεις του κόσμου.