Η χώρα δε χρειάζεται αλλαγές

και μεταρρυθμίσεις,

Χρειάζεται ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Γράφει ο Γιάννης Μήτσιος*

Αργά και βασανιστικά η ελληνική κοινωνία ζει κα βιώνει μια απίστευτη σήψη και παρακμή σε  όλα τα επίπεδα. Μετατρέπεται σταδιακά σε μια διαλυμένη χώρα (failed state) που κουμάντο κάνουν η βία, η ατιμωρησία, η ασυδοσία, η αδιαφορία, η ανικανότητα  και η απληστία.

Είμαστε κάτι μεταξύ: διαλυμένων χωρών του πρώην σοβιετικού μπλοκ που ξεπουλήθηκαν όλα στους ολιγάρχες και στους ξένους και  λατινοαμερικανικής μπανανίας που οι συμμορίες, τα ναρκωτικά, ο τζόγος, το έγκλημα είναι στην ημερήσια διάταξη και χωρών  της Ασίας που βασιλεύει η πορνεία ενηλίκων και ανηλίκων, η παιδεραστία κλπ.

Μια απέραντη συνωμοσία της σιωπής ή ο νόμος της σιωπής κυριαρχεί στη χώρα. Δημοκρατία, διαφάνεια, ελευθερία του τύπου, ανθρώπινα δικαιώματα, προστασία της ανθρώπινης ζωής, της περιουσίας και της ασφάλειας του πολίτη (συνταγματικά δικαιώματα)  αναζητούνται. Όπως επίσης αναζητούνται και οι παραδοσιακές αξίες και οι αρχές της ελληνικής κοινωνίας  που δόθηκαν βορά στους νέους ιδεολογικούς ταγούς (ινφλουένσερς, (influencers), τηλεπερσόνες, και πάσης φύσεως παράγοντες)   που διαμορφώνουν μια  νέα κοινωνία στα μέτρα, στα πρότυπα  και την αισθητική τους αλλά και στα συμφέροντά τους,

Διεφθαρμένοι πολιτικοί, δικαστές, ΜΜΕ, ακαδημαϊκοί κοινότητα (αλήθεια που είναι χαμένοι οι διανοούμενοι της χώρας;), εκκλησία, επιχειρηματίες κ.α  καταρρέουν καθημερινά μαζί με όλους τους θεσμούς στα μάτια του λαού.

Η σταδιακή φτωχοποίηση, η τρομολαγνεία, η εργαλειοποίηση της πανδημίας και η απουσία οράματος, ελπίδας, ισχυρής και αποτελεσματικής ηγεσίας και η απαξίωση του πολιτικού συστήματος δημιουργεί αίσθημα απογοήτευσης, απελπισίας, κατάθλιψης και αγωνίας για το αύριο του τόπου.

Οι μισοί Έλληνες είναι με ψυχοφάρμακα και οι άλλοι μισοί στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού. Ο θεσμός της οικογένειας απαξιώθηκε, η κοινωνική συνοχή διαλύεται καθημερινά, η παιδεία, ο σεβασμός, η ευθύνη, η αξιοπρέπεια, η αξιολόγηση, η αλληλεγγύη, είναι λέξεις αλλά και αξίες  που ηχούν άγνωστες και σχεδόν κανείς δεν θέλει να αγωνιστεί για αυτές. Κυριαρχεί παντού το  δόγμα της ατομικής επιβίωσης και του πρόσκαιρου βολέματος κυρίως, όσων έχουν θέσεις ευθύνης στο δημόσιο βίο, χωρίς να ξέρουν, όμως ότι μια συνολική κατάρρευση θα τους συμπαρασύρει και αυτούς μαζί.

Παράλληλα, «οι άνεμοι της ιστορίας» είναι εδώ και δρομολογούνται τεράστιες (επώδυνες) γεωπολιτικές αλλαγές που θα επηρεάσουν την Ευρώπη, τη γειτονιά μας και τον κόσμο ευρύτερα και ίσως καθορίσουν τις διεθνείς σχέσεις για τις επόμενες δεκαετίες.

Φανταστείτε λοιπόν τι έχει να γίνει και πως θα διαχειριστεί η ελληνική κοινωνία και το υπάρχον πολιτικό σύστημα τις εξελίξεις που έρχονται, τις συμμαχίες αλλά και τις νέες ισορροπίες που θα δημιουργηθούν  και  που κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η θέση της Ελλάδας. Ο συνδυασμός τώρα της υπάρχουσας εσωτερικής κατάστασης της χώρας μαζί με τις γεωπολιτικές εξελίξεις είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει στην κατάρρευση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και την ανάδειξη νέων δυνάμεων που θα διαχειριστούν το μέλλον της χώρας χωρίς μπαλώματα, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις αλλά με μια συνολική ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. Η Ελλάδα και ο ελληνισμός ποτέ δε στερήθηκαν ικανών ανθρώπων που αναδείχθηκαν μέσα από τις κρίσεις. Υπάρχει ελπίδα, θα χρειαστεί όμως πίστη, επιμονή και σκληρή δουλειά για την αναγέννηση της χώρας και του ελληνισμού.

*πολιτικός επιστήμων-διεθνολόγος. Συγγραφέας του βιβλίου: «Το στοίχημα της Αναγέννησης. Το μέλλον της Ελλάδας σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο»