ΤΟΠΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ
του Μαργαρίτη Τζίμα, καθηγητή
Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, οι τοπικές εξουσίες ανά τη χώρα έχουν υποστείλει τον αγώνα της διεκδίκησης των δικαίων αιτημάτων του λαού που εκπροσωπούν. Φυσικά πάντοτε υπάρχουν εξαιρέσεις.
Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίση που τα προβλήματα του λαού είναι οξυμένα ο ρόλος των τοπικών αρχών γίνεται ακόμη πιο σημαντικός.
Φυσικά εννοώ την αυτοδιοίκηση, τα επιμελητήρια, τις ομοσπονδίες εργαζομένων, τα συνδικάτα. Πολλά εξ αυτών είναι σαν να μην υπάρχουν στον πολιτικό χάρτη.
Είναι όμως επιβεβλημένο να καταστρώνουν ένα αναπτυξιακό πλάνο σε τοπικό επίπεδο με ωριμότητα μελετών και να ανοίγουν αναπτυξιακούς δρόμους προκειμένου να βρουν χρηματοδότηση.
Το κράτος, η κεντρική κυβέρνηση έχει υποχρέωση να διοχετεύει οικονομικούς πόρους προς την περιφέρεια, γι’ αυτό οι τοπικές αρχές πάντοτε πρέπει να είναι έτοιμες .Να έχουν στα συρτάρια τους έτοιμες μελέτες σε επίπεδο τευχών δημοπράτησης.
Η τοπική εξουσία δικαιολογεί την ύπαρξή της και την αναγκαιότητά της μόνο όταν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα τοπικά πρόβλημα τα ,να ασκήσει κοινωνική και πολιτιστική πολιτική.
Αλήθεια, πόσοι δήμοι στην Ελλάδα έχουν κοστολογημένο αναπτυξιακό πρόγραμμα;
Και δε μιλώ για καταγραφή ιδεών και καημών αλλά συγκεκριμένα έργα που θα εκτελεστούν τουλάχιστον σε βάθος δεκαετίας.
Φυσικά και οι εποχές αλλάζουν ,αλλάζουν όμως και τα προβλήματα των πολιτών.
Δυστυχώς η τοπική εξουσία στις μέρες μας καλείται να αντιμετωπίσει προβλήματα επιβίωσης των συμπολιτών. Γι’ αυτό χρειάζεται μια ανακατανομή των πόρων και η χάραξη μιας καινούργια ανθρώπινης τοπικής πολιτικής. Και φυσικά αυτά δεν είναι ζητήματα που πρέπει να λύσει η εκάστοτε πλειοψηφία ενός δήμου η μιας περιφέρειας, αλλά είναι θέματα που πρέπει μέσα από ένα πλαίσιο συνεννόησης να τα παλέψουν όλοι μαζί οι τοπικοί άρχοντες.
Εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι.
Δεν αρκούν μόνο οι προθέσεις.
Τα συλλογικά όργανα των τοπικών εξουσιών ,οι ομοσπονδίες πολλές εξ αυτών να σταματήσουν να κάνουν δημόσιες σχέσεις και να ασχοληθούν με τα προβλήματα του λαού και όπου χρειάζεται να συγκρουσθούν με την κεντρική εξουσία.
Μόνο με αγώνες ,ρήξη και αξιοπιστία πετυχαίνονται θετικά αποτελέσματα.
Εδώ οι κυβερνήσεις μείωσαν την τακτική επιχορήγηση της Αυτοδιοίκησης μέχρι 70% και πέρασε έτσι… Αλλού όμως η κεντρική εξουσία δεν έκοψε ούτε ένα ευρώ. Στο κάτω ,κάτω η αυτοδιοίκηση είναι η λαϊκότερη μορφή εξουσίας, η κοντινότερη στον πολίτη.
Και να σταματήσουν οι άσχετοι να λιθοβολούν την αυτοδιοίκηση, πως δήθεν είναι υπεύθυνη για την οικονομική κρίση της χώρας. Η αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα δεν διαχειρίζεται ούτε το 2% του κρατικού προϋπολογισμού.
Η επόμενη κυβέρνηση της χώρας πρέπει να εμπιστευθεί την αυτοδιοίκηση και να κάνει αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων.
Έτσι το κράτος θα γίνει καλλίτερο και αποτελεσματικότερο. Όσο πιο κοντά έρχεται στον πολίτη, τόσο καλλίτερα αποδίδει και τόσο καλλίτερα ελέγχεται από τον πολίτη.
