Ας βάλουμε τις διαφορές μας στην άκρη…
Μιχάλης Ν. Τάσσου
Δικηγόρος
Προσπαθώ κάποιες φορές να επαναφέρω στην μνήμη μου σημαντικές στιγμές αυτού του τόπου και τότε αναμφίβολα, η έννοια της συνεργασίας ξεπροβάλει πίσω από κάθε μεγάλη επιτυχία. Με την ελληνική συγκρουσιακή ιδιοσυγκρασία ως δεδομένη, αποτέλεσε ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν το «κλειδί» για την επίτευξη καίριων στόχων. Δεν είναι βλέπεις καθόλου εύκολο να «περιορίζεις» τον εαυτό σου, να επιλέγεις να «χαμηλώνεις» το «εγώ» σου, να ακούς, να μαθαίνεις και να εντάσσεσαι, ως απλή μονάδα, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας, με κοινό σκοπό. Πολλές φορές είναι δυσκολότερο από όσο φαντάζεσαι. Όταν όμως τα καταφέρεις, τότε η επιτυχία θεωρείται δεδομένη.
Μοναδικές είναι οι στιγμές που ζούμε όταν επιλέγουμε να συνεργαστούμε. Ακούγεται κοινότυπο, αλλά δεν είναι. Το έχουμε κάνει και στο παρελθόν. Οφείλουμε να το πράξουμε και τώρα. Στην πόλη μας, την Δράμα. Ξεκινώντας από την καθημερινότητα μας, που αντικατοπτρίζει, μια εξειδικευμένη, μικρογραφία της κοινωνίας. Αν η συνεργασία αποτελεί το κλειδί για την επίτευξη προσωπικών στόχων, τότε μας δείχνει τον δρόμο προς την επίτευξη των συλλογικών μας προσδοκιών. Σε αυτή την πόλη το γνωρίζουμε καλά. Είναι δύσκολο να νιώθεις περιθωριοποιημένος, αδικημένος και πολλές φορές μακριά από τις εξελίξεις. Σίγουρα όμως δεν μπορεί να φταίνε μόνο «οι άλλοι». Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς.
Οφείλουμε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι και να βρούμε βιώσιμη αναπτυξιακή λύση. Δεν το γράφω απλά για να το γράψω. Το πιστεύω και το υποστηρίζω. Παρά τις μεμονωμένες και αξιόλογες προσπάθειες ακόμα και σήμερα, εν έτη 2017, απουσιάζει ένας συνολικός αναπτυξιακός σχεδιασμός. Αδυνατώ να πιστέψω πως δεν υπάρχει η βούληση. Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι κάποιοι αδυνατούν να συνεργαστούν, να ακούσουν, να κάνουν βήματα πίσω και να συμφωνήσουν στα βασικά.
Το οφείλουμε πρώτα στον εαυτό μας. Να παραμερίσουμε τις διαφορές μας, να εργαστούμε και παλέψουμε για τον τόπο που ζούμε και αγαπάμε. Όλοι όμως, χωρίς υπεκφυγές. Η Δράμα το έχει ανάγκη για να επιβιώσει. Η εξέλιξη είναι μονόδρομος. Σε ένα ιδιαιτέρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, έτσι όπως διαμορφώνεται σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, κανένας δεν πρέπει και δεν μπορεί να παραμένει «εγκλωβισμένος» και «στάσιμος». Η αλλαγή εισέρχεται στην ζωή μας ως αναγκαιότητα, επιβαλλόμενη από την ίδια την πραγματικότητα. Πρέπει να αφήσουμε πίσω τη «μιζέρια» που «σκεπάζει» τα όνειρα μας. Αυτό απαιτεί σχέδιο και οργάνωση. Με πρώτη από όλες τις προϋποθέσεις, την ενεργό συμμετοχή όλων.
Είναι πλέον κοινά αποδεκτό. Η Δράμα έχει ανάγκη από τη δημιουργία και την εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας. Πάνω σε αυτό θα πρέπει να δομηθεί ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για βιώσιμη ανάπτυξη. Εξελίσσοντας τις ήδη υπάρχουσες δομές, προσθέτοντας νέους άξονες οι οποίοι θα λειτουργούν παράλληλα, συνεπικουρώντας και ενισχύοντας πεδία που μέχρι σήμερα δεν δόθηκε η απαραίτητη προσοχή. Πρέπει να μπει ένα τέλος στις σπασμωδικές κινήσεις. Χρειάζεται σχέδιο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τουρισμός. Ένας τόπος με ιδιαίτερες ομορφιές, ενδείκνυται να αποτελέσει κοιτίδα εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Μέσα από την υιοθέτηση ειδικών στόχων, με συνειδητή επένδυση στις απαραίτητες υποδομές. Ο τόπος μας, παρέχει δυνατότητες εξέλιξης ενός προορισμού ορόσημου γύρω από τον γαστρονομικό τουρισμό. Επιπρόσθετα, διαθέτει ένα ιδιαίτερο περιβαλλοντικό και φυσικό πλούτο, που σε μεγάλο βαθμό παραμένει ανεκμετάλλευτος. Ένα ζωντανό φυσικό «μουσείο», που μέσα από καινοτόμες ιδέες, εξωστρέφεια και ένα ολοκληρωμένο και συλλογικό, σχεδιασμό μπορεί να καταστήσει τη Δράμα προορισμό τεσσάρων εποχών. Επενδύοντας σε κάθε πιθανή μορφή τουρισμού (αγροτουρισμός, μαθητικός τουρισμός, οινοτουρισμός, πολιτιστικός τουρισμός κ.α.), που θα διασφαλίσει έσοδα στην τοπική οικονομία. Δημιουργώντας το δικό μας τουριστικό και πολιτιστικό «προϊόν». Με τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν και μια πληθώρα άλλων παρόμοιων ζητημάτων.
Η Δράμα οφείλει να αναζητήσει τον χαμένο της προσανατολισμό. Μόνο τότε θα μπορέσει να βελτιώσει το επίπεδο ζωής των κατοίκων της. Ιδέες, προτάσεις, όρεξη και διάθεση από ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στην πόλη μας υπάρχουν. Τι και αν κάποιοι υιοθετούν μια πεσιμιστική στάση, εμείς, όλο και λιγότεροι, δηλώνουμε ρομαντικοί, ελπίζοντας ακόμα. Αξίζει να αλλάξεις πλευρά. Εκεί υπάρχει ελπίδα. Στην συνεργασία.
Μιχάλης Ν. Τάσσου
Δικηγόρος
