Μιλάει στον «Π.Τ.» ο Διοικητής των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ν. Δράμας

Γ. Αραμπατζής: «Εντελώς διαφορετικές

οι συνθήκες στη Δαδιά

από το Παρθένο Δάσος Φρακτού..»

Σημαντική η προσφορά των Δραμινών πυροσβεστών στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στο Δάσος της Δαδιάς

Του Θανάση Πολυμένη

Η ΜΕΓΑΛΗ φωτιά που ξέσπασε στο Εθνικό Πάρκο της Δαδιάς στον Έβρο, είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι προκάλεσε μια τεράστια οικολογική καταστροφή. Η ανάλυση των δορυφορικών εικόνων υψηλής ανάλυσης από το Post Fire Biodiversity Recovery Hub του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, αποτυπώνει πλήρως την εικόνα.

Η συνολική πληγείσα περιοχή από τη μεγάλη φωτιά στο Εθνικό Πάρκο της Δαδιάς, στον Έβρο, έφτασε στα 45.412 στρέμματα, με τη ζώνη Α2 να είναι εκείνη που επηρεάστηκε περισσότερο και την κρίσιμη ζώνη Α1 όπου «ζει» ο μαυρόγυπας, κάηκαν 4.590 στρέμματα.

Οι Πυροσβέστες της Δράμας

Στην όλη προσπάθεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς στη Δαδιά, συνέβαλε μια τεράστια πυροσβεστική δύναμη. Μάλιστα, κατέφτασαν πυροσβέστες απ’ όλη τη Βόρεια Ελλάδα, μέχρι και από το Βόλο και τη Λάρισα.

Η Δράμα, συμμετείχε με συνολικά έξι υδροφόρα οχήματα (4 από τη Διοίκηση της Δράμας και άλλα δύο, από ένα από τα Κλιμάκια Κ. Νευροκοπίου και Παρανεστίου).

Όπως εξηγεί μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» ο Διοικητής των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ν. Δράμας κ. Γιάννης Αραμπατζής, η Δράμα έστελνε καθημερινά μια ομάδα 17 ατόμων, η οποία εναλλάσσονταν συνεχώς, πράγμα που σημαίνει ότι από εκεί πέρασε ουσιαστικά όλη η δύναμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Δράμας. Και αυτό μάλιστα, από την πρώτη μέρα που άρχισε η φωτιά στις 21 Ιουλίου μέχρι ακόμα και σήμερα, όπου παραμένουν σταθερά δύο υδροφόρα οχήματα από τη Δράμα, ενώ καθημερινά αλλάζουν 4 άτομα.

Η διαφορά με τη Δράμα

Ρωτήθηκε ακόμα ο κ. Αραμπατζής, σχετικά με τα δάση της Δράμας και δη το Παρθένο Δάσος Φρακτού και ποιες είναι οι διαφορές με τη Δαδιά. Όπως λέει, «η Δαδιά είναι κάτι διαφορετικό από τα δάση της Δράμας και ειδικά με το δικό μας Παρθένο Δάσος Φρακτού. Έχει διαφορετικό κλίμα και βλάστηση. Το Παρθένο Δάσος έχει πλατύφυλλα δέντρα, περισσότερη υγρασία, άλλα κλιματολογικά δεδομένα. Και το κλίμα και  η βλάστηση είναι διαφορετικά και δεν γίνεται άμεση σύγκριση των δύο περιοχών».

Ο κ. Αραμπατζής, διευκρινίζει ότι «το Παρθένο Δάσος Φρακτού στη Δράμα είναι σε 1.500 – 2.000 μέτρα υψόμετρο, ενώ η Δαδιά είναι στα 400 μέτρα υψόμετρο. Εκεί πρόκειται ουσιαστικά για πεδιάδα.

Όπως είναι σήμερα το κλίμα, στη Δράμα δεν θα μπορούσαμε να έχουμε μια φωτιά τέτοιων διαστάσεων. Έχουμε μικρές φωτιές από κεραυνούς κυρίως, στο Παρθένο Δάσος, οι φωτιές εξελίσσονται αργά στον υπόροφο και δεν υπάρχει καμιά σχέση με τη Δαδιά. Επίσης, η Δράμα δεν πλήττεται από μελτέμια, ενώ ο Έβρος δέχεται μελτέμια από τον Εύξεινο Πόντο κυρίως. Τα κλιματολογικά δεδομένα και η βλάστηση λοιπόν, δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που συμβαίνει στη Δαδιά».

Τονίζει ακόμα ιδιαίτερα, ότι, «το δάσος της Δαδιάς ήταν αφύλακτο, δεν υπήρχε καμιά διαχείριση, κάτι που δεν συμβαίνει στη Δράμα. Εδώ, στην περιοχή των δικών μας δασών, γίνονται εργασίες συντήρησης, τα δάση καθαρίζονται, υπάρχουν δασικοί δρόμοι, υπάρχουν οι Δασικοί Συνεταιρισμοί που βρίσκονται καθημερινά εκεί και μπορούν να προλάβουν καταστάσεις».

Αναφερόμενος στις δυσκολίες πυρόσβεσης, επισημαίνει ότι η μεγάλη δυσκολία ήταν οι συνεχείς αλλαγές του ανέμου που άλλαζε συνεχώς αλλά και η δυσκολία της οδικής πρόσβασης μέσα στο δάσος. «Πράγμα δύσκολο, καθώς έπρεπε να ανοιχτούν αντιπυρικές ζώνες. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, η φωτιά έκαιγε ανεξέλεγκτη». Όπως λέει μάλιστα, «όταν ο άνεμος αλλάζει συνεχώς κατευθύνσεις, αυτό είναι το πολύ δύσκολο. Το δύσκολο είναι πάντα η ανυπαρξία οδικής πρόσβασης και ότι εκείνη την ώρα πρέπει να ανοίξεις ένα δρόμο για να μπεις στο δάσος. Όλα αυτά είναι μεγάλες δυσκολίες. Οι πυροσβέστες θα πρέπει να μπουν σε πυκνή έκταση και σε δύσκολα προσβάσιμες περιοχές. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της όποιας διαχείρισης γινόταν ή όχι στο Δάσος της Δασιάς, αλλά και των κλιματικών συνθηκών».