Με νέα απόφαση του Υπ. Υποδομών και Μεταφορών
Από παράταση σε παράταση
το έργο της μελέτης για
την περιοχή Τεναγών Φιλίππων
Του Θανάση Πολυμένη
ΑΛΛΟ ΕΝΑ έργο, το οποίο οδηγείται και αυτό από τη μια παράταση στην άλλη. Και να σκεφτεί κανείς, ότι, το έργο βρίσκεται ακόμα σε στάδιο μελέτης η οποία έχει τίτλο: «Μελέτη Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης περιοχής Τεναγών- Φιλίππων Ν. Καβάλας – Δράμας- Σερρών», με ανάδοχο τον οικονομικό φορέα «ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΛΙΟΝΗ».
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, στις 21 Σεπτεμβρίου, η Διεύθυνση Αντιπλημμυρικών και Εγγειοβελτιωτικών Έργων του Υπ. Υποδομών και Μεταφορών, υπέγραψε το αίτημα της αναδόχου εταιρείας για μια παράταση εννέα μηνών. Η νέα προθεσμία περαίωση εργασιών ορίζεται πλέον στις 21 Ιουνίου 2023.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η «Μελέτη Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης περιοχής Τεναγών- Φιλίππων Ν. Καβάλας – Δράμας- Σερρών», αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων Αντιπλημμυρικής προστασίας περιοχής Τεναγών – Φιλίππων Ν. Καβάλας –Δράμας -Σερρών.
Τονίζεται επίσης ότι, με την εν λόγω παράταση δεν μεταβάλλεται το οικονομικό αντικείμενο της σύμβασης καθώς και ο καθαρός μελετητικός χρόνος εκπόνησης του αντικειμένου της σύμβασης που είναι 24.552 ευρώ με τον ΦΠΑ.
Το έργο
Ουσιαστικά, στόχος του έργου είναι να προστατεύσει τις καλλιέργειες της περιοχής από τις συχνές πλημμύρες στην περιοχή των Τεναγών Φιλίππων, τα οποία εκτείνονται στους Νομούς Καβάλας, Δράμας και Σερρών. Πρόκειται για ένα έργο αποξήρανσης της περιοχής.
Ειδικότερα, τα Τενάγη των Φιλίππων ήταν ένα εκτεταμένο έλος, μέχρι που το 1930 πραγματοποιήθηκε η αποξήρανση του έλους και η διάνοιξη της Κεντρικής Τάφρου, μήκους 30 χλμ. και πλάτους 50 μ.. Ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων λόγω της συνίζησης που παθαίνουν τα οργανικά εδάφη, μέσα σε 25 χρόνια από την αποστράγγιση της λίμνης, έχει «βουλιάξει» το έδαφος κατά 3 μέτρα. Το 1960 το ελληνικό κράτος ανέθεσε σε ειδική Ολλανδική εταιρεία να ερευνήσει το φαινόμενο και να συντάξει εδαφολογική μελέτη ώστε να προσδιοριστεί και να αντιμετωπιστεί η μελλοντική συνίζηση του εδάφους, χωρίς, ωστόσο, να δοθεί καμία συνέχεια στην έρευνα. Το 2005, μετά από 3 εικοσιπενταετίες το «βούλιαγμα» του εδάφους έφτασε πλέον τα 6,50 μέτρα ανομοιόμορφα˙ ήτοι σε άλλες περιοχές περισσότερο και σε άλλες λιγότερο.
Αυτό που προβλέπεται να γίνει, είναι διάφορα έργα, ώστε τα νερά από τα Τενάγη να καταλήγουν σε μια σήραγγα, η οποία θα περνάει μέσα από το όρος Παγγαίο στο πιο στενό του σημείο. Τα αποστραγγισμένα ύδατα θα καταλήγουν τελικά στην περιοχή του Παλιού Καβάλας.
Αν και αρχικά είχαν συζητηθεί διάφορες άλλες λύσεις, εντούτοις δεν έγιναν δεκτές. Κάποιες απ’ αυτές ήταν, να υπήρχαν κάποια κανάλια με τα οποία τα νερά θα οδηγούνταν στον Αγγίτη ποταμό, όμως οι κλήσεις του εδάφους δεν είναι αυτές που πρέπει, αλλά και η κοίτη του Αγγίτη είναι ρηχή. Για να μπορούσε να υποδεχθεί τα νερά αποστράγγισης θα έπρεπε να γίνει εκβάθυνση σε πολλά σημεία.
Μια άλλη σκέψη ήταν να δημιουργηθούν κάποια τεχνητές λίμνες στην περιοχή των Τεναγών και μια άλλη, τα νερά να οδηγούνταν μέχρι το Στρυμόνα ποταμό. Παρ’ όλα αυτά επιλέχθηκε η σήραγγα μέσω του Παγγαίου Όρους προς το Παλιό Καβάλας.