ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ
Γράφει ο Ευάγγελος Χ. Μαρινόπουλος
Κατά την δεκαετία τού ’80 είχαμε κομματικά καφενεία, πράσινα καφενεία για τους οπαδούς τού ΠΑΣΟΚ, μπλε για τους Νεοδημοκράτες και κόκκινα για τους κομμουνιστές. Οι Έλληνες τότε δεν σύχναζαν στα ίδια καφενεία, για να μη μαλώνουν και να μη βλέπουν τα πρόσωπα των αντιπάλων τους. Εξάλλου δεν ήταν η πρώτη φορά που διχάζονταν οι Έλληνες. Από το 1821 – 27, που ελευθερώθηκε η χώρα μας από τους Οθωμανούς, είναι μονίμως διχασμένοι. Πρώτα ήταν χωρισμένοι σε αγγλόφιλους, γαλλόφιλους και ρωσόφιλους, έπειτα σε βενιζελικούς και βασιλικούς και αργότερα σε εθνικιστές και κομμουνιστές. Ο αιώνιος διχασμός των Ελλήνων είναι πραγματική κατάρα για την χώρα μας.
Φτάσαμε στο σημείο να εμφανίζονται και να δηλώνουν συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές 42 πολιτικά κόμματα! Στην Βουλή δεν συμφωνούν ποτέ και σε τίποτε. Φιλονικούν, αλληλοπροσβάλλονται, βρίζονται. Συμπεριφέρονται όχι σαν αντίπαλοι αλλά σαν εχθροί. Ακόμα και μετά τον θάνατό τους οι αρχηγοί των κομμάτων δεν θέλουν να ταφούν στο ίδιο νεκροταφείο, επιλέγουν εν ζωή την τοποθεσία τού τάφου τους, μακριά από την πόλη και τα κοινά νεκροταφεία, φοβούμενοι μη τυχόν τους θάψουν κοντά σε κομματικό αντίπαλο!
Φαντασθείτε τι θα συνέβαινε αν θάβαμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου! Θα λογομαχούσαν ακόμα και μέσα από τον τάφο τους. Χειρότερα θα έριζαν ο Ανδρέας με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αν ήταν γείτονες στο ίδιο νεκροταφείο. Φαντασθείτε επίσης τον Γεώργιο Παπαδόπουλο θαμμένο δίπλα στον Χαρίλαο Φλωράκη! Θα είχαν σηκωθεί από τους τάφους τους από οργή και αηδία. Ίσως γι’ αυτό όλοι οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων διάλεξαν το χώρο τής ταφής τους έξω από τις πόλεις, πάνω σε λόφους ή μέσα στο οικόπεδο του Ιδρύματός τους.
Σκεφθείτε τώρα τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Παύλο Πολάκη, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, τον Νίκο Μιχαλολιάκο και τον Δημήτρη Κουτσούμπα, τι θα πάθουν αν ταφούν σε παράπλευρους τάφους, όταν έρθει η ώρα τους! Θα σκάψουν το χώμα που τους χωρίζει, για να συνεχίσουν να φιλονικούν, να βρίζονται και να εκτοξεύουν βαρειές κατηγορίες για τα εν ζωή πεπραγμένα τους.
Υπάρχει τρόπος να ηρεμήσουν τουλάχιστο μετά θάνατον; Κάτι σκέφτηκα, που νομίζω ότι είναι καλό και αποτελεσματικό. Μπορούμε να κάνουμε χωριστά νεκροταφεία, ένα για κάθε κόμμα και ιδεολογία:
Στο Α΄ Νεκροταφείο θα θάβονται μόνο βασιλόφρονες και στην πύλη του θα υπάρχει πινακίδα στην οποία θα αναγράφεται: ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΟΘΩΝΟΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ – ΠΑΥΛΟΥ.
Στο Β΄ Νεκροταφείο θα ενταφιάζονται μόνο δεξιοί. Η πινακίδα θα γράφει: ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΤΣΑΛΔΑΡΗ – ΠΑΠΑΓΟΥ – KAΡΑΜΑΝΛΗ.
Στο Γ΄ Νεκροταφείο θα θάβονται μόνον κεντρώοι. Ιδού η σχετική πινακίδα: ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ – ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ – ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Στο Δ΄ Νεκροταφείο θα ενταφιάζονται μόνον κεντροαριστεροί σοσιαλδημοκράτες. ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΠΑΣΑΛΙΔΗ – ΗΛΙΟΥ – ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Στο Ε΄ Νεκροταφείο θα θάβονται σκληροί εθνικιστές. Αυτό θα είναι το ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΠΑΓΚΑΛΟΥ – ΜΕΤΑΞΑ – ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ.
Στο ΣΤ΄ Νεκροταφείο θα θάβονται οι ριζοσπάστες αριστεροί και η πινακίδα θα γράφει: ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΤΣΙΠΡΑ – ΦΙΛΗ – ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ.
Στο Ζ΄ Νεκροταφείο θα ενταφιάζονται οι σταθεροί, φανατικοί και παραδοσιακοί κομμουνιστές. Ιδού η πινακίδα: ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΜΑΡΞ – ΕΝΓΚΕΛΣ – ΛΕΝΙΝ.
Στο Η΄ Νεκροταφείο θα «φιλοξενούνται» οι ακομμάτιστοι.
Έτσι θα είναι όλοι ευχαριστημένοι και δεν θα κινδυνεύουν να μολυνθούν οι μεν από τους δε. Όσο για το άτομό μου, μού είναι αδιάφορο πού θα με θάψουν. Για μένα όλοι είναι καλοί, αρκεί να είναι Έλληνες και να αγαπούν την Ελλάδα.
Ευάγγελος Χ. Μαρινόπουλος
