Μιλάει στον «Π.Τ.» η Δραμινή συγγραφέας Σεβ. Χατζησαββίδου

 «Καλό βιβλίο είναι αυτό με το οποίο

θα αισθανθείς μια γλύκα και

θα κινητοποιήσει το συναίσθημά σου»

 Παρουσιάστηκε το βιβλίο της «Πετάει, πετάει ο χειμώνας;»

Του Θανάση Πολυμένη

ΤΟ ΠΡΩΙ της Κυριακής 10 Δεκεμβρίου, παρουσιάστηκε σε κεντρικό καφέ της πόλης μας, το βιβλίο της Δραμινής συγγραφέως και νηπιαγωγού κας Σεβαστής Χατζησαββίδου με τίτλο: «Πετάει, πετάει ο χειμώνας;»

Η παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της κας Χατζησαββίδου, έγινε με πρωτοβουλία του βιβλιοπωλείου «Μια φορά κι έναν καιρό – storyland».

Για το βιβλίο της μίλησε στον «Π.Τ.» η ίδια η συγγραφέας, η οποία αυτή την περίοδο ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως νηπιαγωγός και αρχικά επισημαίνει ότι, το βιβλίο «είναι ένα παιχνίδι με την εποχή του χειμώνα, όλα όσα ζούμε γύρω μας και όλα όσα πετάνε το χειμώνα γύρω μας. Είναι ένα παιχνίδι λέξεων και συναισθημάτων περισσότερο και είναι ένα βιβλίο για να απολαύσουμε όλες τις στιγμές που ένας χειμώνας μπορεί να έχει και να τις νιώσουμε».

Όπως τονίζει η ίδια, «είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά και ξεκινάει με το γνωστό παιχνίδι πετάει – πετάει ο γάιδαρος και παίζει μ’ αυτό για να περάσει από όλους τους μήνες του χειμώνα, για να δούμε όλα αυτά που εγώ αισθάνομαι ότι πετάνε: τα δώρα, οι ευχές, το χιόνι, οι Απόκριες τον Φεβρουάριο και έτσι τα παιδιά μπορούν να αισθανθούν όλα αυτά τα διαφορετικά συναισθήματα».

Ερωτώμενη για το ποια είναι η ανάγκη να ξεκινήσει να γράψει κάποιος ένα παιδικό βιβλίο η κα. Χατζησαββίδου σημειώνει: «Είμαι νηπιαγωγός και καθημερινά συναναστρέφομαι με παιδιά. Από εκεί και πέρα διαβάζω κι εγώ πολλά παιδικά βιβλία και η ανάγκη της συγγραφής έρχεται από πολύ παλιά. Αυτή η ενέργεια που έχουν τα παιδιά, μου τη μεταδίδουν και τη νιώθω κάθε μέρα, με κρατάνε παιδί, οπότε νομίζω ότι αυτό με βοήθησε στο να γράψω και παιδικά βιβλία».

Στην ερώτηση για το πώς η ίδια, ως νηπιαγωγός, βλέπει τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αντιμετωπίζουν αυτά τα βιβλία και πως τα δέχονται τα παιδιά, απαντά: «Μόλις τώρα έχουμε ξεκινήσει τις παρουσιάσεις. Τα παιδιά φαίνεται να το απολαμβάνουν, ταξιδεύουν μαζί μας μιας και η παρουσίαση είναι διαδραστική οπότε νομίζω ότι τα εισάγει στο κλίμα του βιβλίου».

Σε ερώτηση για το τι είναι αυτό που κάνει τα παιδιά να κινηθούν και να διαβάσουν παιδικά βιβλία; «Εννοείται ότι ξεκινούν από το σπίτι, την οικογένεια, τις αναγνωστικές εμπειρίες των γονιών και συνήθως ένα παιδί θα διαβάσει, όταν βλέπει τους άλλους να διαβάζουν. Αν είναι δηλαδή αυτό μια συνήθεια μέσα στο σπίτι, θα ενεργοποιηθεί και η ανάγκη του παιδιού. Αλλά αργότερα κινητοποιούνται και από το σχολείο, από δράσεις που κάνουν βιβλιοθήκες, από δράσεις που κάνουν τα βιβλιοπωλεία και έτσι τα παιδιά μπορούν να γνωρίσουν και τον συγγραφέα. Ως νηπιαγωγός έβλεπα πάντα αυτό που συμβαίνει, την ανάγκη να βλέπω το πρόσωπο αυτού που γράφει ένα βιβλίο. Εμείς στα νηπιαγωγεία προσπαθούμε να δείξουμε την εικόνα του συγγραφέα, να μιλήσουμε για το βιογραφικό του. Οπότε όταν συναντιούνται οι άνθρωποι που γράφουν με τους ανθρώπους που διαβάζουν, νομίζω ότι είναι μια πολύ σημαντική στιγμή και αναπτύσσεται μια σχέση πολύ ιδιαίτερη που θα τη θυμόμαστε».

Ερωτώμενη για το τι κάνει ένα παιδικό βιβλίο να είναι καλό και να γίνει αποδεκτό, η κα. Χατζησαββίδου τονίζει: «Επειδή κι εγώ διαβάζω πολύ, για μένα καλό βιβλίο είναι αυτό που όταν το κλείσεις θα αισθανθείς μια γλύκα. Δεν είναι απαραίτητο ούτε να σου μάθει τα μυστικά του κόσμου, ούτε να είναι το αμάγαλμα της λογοτεχνίας. Όταν αισθανθείς όμορφα και έχει κινητοποιηθεί το συναίσθημά σου, νομίζω ότι αυτή είναι η επιτυχία ενός βιβλίου».

Βιογραφικό

Η Σεβαστή Χατζησαββίδου γεννήθηκε έναν Αύγουστο σε μια πόλη με πολλά νερά, ψηλά βουνά και όμορφα δάση, την Δράμα. Αγαπούσε πάντα τις λέξεις και από μικρή σκάρωνε ιστορίες και έψαχνε ήρωες στα πιο απίθανα μέρη. Από τις βουνοκορφές και τα σύννεφα ως τις σκιές και τα μωσαϊκά στο πάτωμα.

Η ζωή, οι σπουδές αλλά και η εργασία της, την οδήγησαν  σε ταξίδια  σε διαφορετικούς τόπους. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό τμήμα Νηπιαγωγών της Ρόδου, διορίστηκε και έζησε στη Μυτιλήνη. Έκανε το πρώτο  της Μεταπτυχιακό (Κοινωνικο- Πολιτισμική Εμψύχωση) στην Αλεξανδρούπολη και το δεύτερο (Γλώσσα και Γραμματισμό στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία) στο Ρέθυμνο.

Περιτριγυρισμένη από θάλασσες ονειρευόταν καράβια που πετούσαν και συνάντησε  ψάρια που έλεγαν ιστορίες.

Σε κάθε της βήμα, σε  κάθε ταξίδι η Τέχνη υπήρξε αναζήτηση και ανάγκη. Στην Κρήτη βρήκε τον τρόπο να εκφράσει την αγάπη της  για τα εικαστικά, μέσα από την τεχνική του παπιέ μασέ αλλά και την ευκαιρία να βρει τις δικές της λέξεις. Το 2018 εξέδωσε το παραμύθι  της «α… όπως» (Εκδόσεις Βιβλιοσκόπιο).

Το 2021 συμμετείχε με δύο κείμενα στο Συλλογικό έργο «Ιστορίες Μικρού Μήκους» (Εκδόσεις Φίλντισι)

Το 2022 εξέδωσε το βιβλίο  «Πετάει, πετάει … ο χειμώνας;» καθώς και το «Σπίτι ….είναι» (από τις Εκδόσεις Σιελ). Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται ως Νηπιαγωγός και εικαστικός στην Αθήνα.