Μανώλης Αγγελόπουλος: Ο μεγάλος τραγουδιστής
που γεννήθηκε σε έναν τσιγγάνικο
καταυλισμό στον Άγιο Αθανάσιο της Δράμας
Σαν σήμερα, στις 2 Απριλίου του 1989, πέθανε ξαφνικά ο «βασιλιάς των τσιγγάνων» που ήταν ένας από τους μεγαλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές που εμφανίστηκαν στο ελληνικό μουσικό στερέωμα
Μανώλης Αγγελόπουλος. Για άλλους φαινόμενο για άλλους ένας άνθρωπος με φωνή που βγαίνει μια φορά στα 100 χρόνια. Ακόμα και σήμερα που έχουν συμπληρώνονται 34 χρόνια από τον ξαφνικό θάνατό του για τους φίλους του και για τους δικούς του ανθρώπους στην Αγία Βαρβάρα παραμένει ο «βασιλιάς των τσιγγάνων», ο «άρχοντας» ή απλά ο δικός τους Μανώλης.
Αυτό τουλάχιστον λένε στον υπογράφοντα που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αγία Βαρβάρα, όσοι συναναστράφηκαν μαζί του ή έτυχε να μάθουν γι’ αυτόν από τους γονείς και τους παππούδες τους.
Άλλωστε μόνο τυχαίο δεν θεωρείται το γεγονός ότι στην κηδεία του που τελέστηκε στην Αγία Ελεούσα, στην Αγία Βαρβάρα, τον αποχαιρέτισαν πάνω από 100.000 άνθρωποι.
Ο «βασιλιάς των τσιγγάνων» που γεννήθηκε σε ένα τσαντίρι
Άνοιξη του 1939 και ένα τσιγγάνικο καραβάνι κατέληξε στον Άγιο Αθανάσιο της Δράμας. Μέσα σε ένα τσαντίρι ήρθε στον κόσμο ένα αγοράκι που τα επόμενα χρόνια θα σημάδευε με την παρουσία του το ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Ήταν το πρώτο παιδί του Ηλία Αγγελόπουλου και της 20χρονης Ερασμίας.
Αμέσως μετά τη γέννησή του η οικογένειά του συνέχισε το ταξίδι του σε όλη την Ελλάδα μέχρι να βρει το λιμάνι της στα δυτικά προάστια της Αθήνας και συγκεκριμένα στην Αγία Βαρβάρα.
Ο μικρός Μανώλης μεγάλωσε βοηθώντας τον πατέρα του που ήταν πλανόδιος πωλητής ώσπου στα 13 του χρόνια έγινε ο αρχηγός της οικογένειας του. Και αυτό διότι ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή. Έτσι λοιπόν άρχισε να δουλεύει ως λούστρος, ως σιδεράς αλλά και ως πωλητής χαλιών. Ωστόσο από τα μικράτα του φαινόταν ότι η φωνή του ήταν κάτι που θα τον έκανε γνωστό.
Το 1957 ο πρώτος του ξάδερφος Ανέστος Αθανασίου που έπαιζε μπουζούκι στην ορχήστρα του Στέλιου Καζαντζίδη τον ενθάρρυνε καθώς έβλεπε το ταλέντο του και έτσι σε ηλικία 18 ετών άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά. Σύμφωνα με αναφορές παρά το γεγονός ότι το ξεκίνημά του δεν ήταν ιδανικό, εκείνος είχε πεισμώσει πιστεύοντας ότι θα τα καταφέρει. Έτσι άρχισε να τραγουδάει δίπλα σε μεγάλα ονόματα όπως ο Στράτος Παγιουμτζής και η Σωτηρία Μπέλλου.
Το 1958 έκανε την πρώτη του τεράστια επιτυχία, και κατάφερε να «χτυπήσει» στα ίσια ακόμα και τον μεγάλο Στέλιο Καζαντζίδη. Είναι ενδεικτικό ότι το τραγούδι «Μαγκάλα» ξεπέρασε τις 100.000 πωλήσεις και ο δρόμος προς την κορυφή και την καταξίωση είχε πλέον ανοίξει.
Την περίοδο 1959 – 1960 ήταν ανατριχιαστικό το πως τον χαρακτήριζε το περιοδικό της Ελένης Γ. Βλάχου «Εκλογή», στη στήλη όπου υπήρχαν τα μουσικά σχήματα των νυχτερινών κέντρων. Συγκεκριμένα δεν τον αποκαλούσε με το όνομά του αλλά με το ντροπιαστικό: «ο μαύρος γύφτος».
Στο παλμαρέ του είχε να επιδείξει συνεργασίες με σπουδαίους συνθέτες και στιχουργούς όπως Aθανασίου, Καραπατάκη, Καλδάρα, Ατταλίδη, Μπακάλη, Καρανικόλα, Δερβενιώτη, Αργύρη Βαμβακάρη, Μητσάκη Χιώτη, Τσιτσάνη, Παπαγιαννοπούλου, Κολοκοτρώνη, Δαλέζιο, Βίρβο, Σοφό κ.ά.
Στις μεγαλύτερες επιτυχίες του είναι τα τραγούδια «Τα μαύρα μάτια σου», «Όσο αξίζεις εσύ», «Καλή τύχη», «Η διπρόσωπη», «Πήρε φωτιά η Καλαμαριά» ,«Τα φιλιά σου είναι φωτιά», «Φοβάμαι να γελάσω», «Δεν υπάρχει για μας χωρισμός», «Τη βαρέθηκε η ψυχή μου», «Μολυβιά», «Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι», «Ανέβα στο τραπέζι μου», «Μαγκάλα», «Με τι καρδιά».
Για περίπου τρεις δεκαετίες το άστρο του ταξίδεψε σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Από τις ΗΠΑ μέχρι και την Αυστραλία. Όπου υπήρχαν Έλληνες της διασποράς εκεί βρισκόταν και ο Μανώλης Αγγελόπουλος. Ακόμη συμμετείχε σε πολλές ταινίες και θεατρικές επιθεωρήσεις. Μάλιστα η μουσική του έχει επιδράσεις από την ελληνική λαϊκή και την αραβική μουσική, ενώ ήταν κυρίως εκφραστής των τσιφτετελιών.
Η καταξίωση στον Λυκαβηττό
Τον Ιούνιο του 1983 ο Μανώλης Αγγελόπουλος γνώρισε την απόλυτη καταξίωση μέσα από την διπλή συναυλία στο θέατρο του Λυκαβηττού το οποίο είχε γεμίσει ασφυκτικά από κόσμο που ήθελε να δει από κοντά τον «βασιλιά των τσιγγάνων». Ωστόσο επειδή η συναυλία μεταδόθηκε από την ΕΡΤ δεν έλειψαν και οι επιθέσεις προς το πρόσωπό του.
Η συναυλία του Μανώλη Αγγελόπουλου στο θέατρο του Λυκαβηττού (19/6/1983)
Μία μερίδα των μέσων ενημέρωσης αλλά και της πνευματικής ζωής της χώρας τον αποκάλεσαν «τουρκόγυφτο» και «τσιφτετελιστή». Ο Μανώλης δεν απάντησε ποτέ σε αυτές τις κατηγορίες.
Το τέλος ήρθε ξαφνικά
Λίγο πριν συμπληρώσει τα 50 του χρόνια ο Μανώλης Αγγελόπουλος πέρασε στην αθανασία. Το τέλος του ήταν απροσδόκητο καθώς η καρδιά του δεν άντεξε. Είχε υποστεί επιπλοκές μετά από τριπλό μπάι – πας. Πάνω από τον τάφο του στο Γ’ Νεκροταφείο έγινε και ο μουσικός του αποχαιρετισμός – έτσι επιθυμούσε ο ίδιος – από τον Λευτέρη Ζέρβα και τον Βασίλη Σαλέα.
Η γνωριμία και ο έρωτάς του με την Αννούλα Βασιλείου
Στις αρχές του ’60 ο Μανώλης Αγγελόπουλος πέρασε το κατώφλι της Columbia προκειμένου να ηχογραφήσει τα νέα του τραγούδια. Το βλέμμα του διασταυρώθηκε με εκείνο μιας νεαρής κοπέλας. Της Άννας. Την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα με την πρώτη ματιά. Και ενώ ο φόβος του ήταν τι θα έλεγαν οι γονείς της συνέβη το εντελώς αντίθετο. Οι αντιδράσεις ήρθαν από την πλευρά της μητέρας του Ερασμίας όταν την πήγε στο σπίτι προκειμένου να την γνωρίσει. Ο λόγος ήταν πως επρόκειτο για μία μπαλαμή . Ο Μανώλης Αγγελόπουλος όχι μόνο δεν έκανε πίσω αλλά σε έναν καυγά που είχε με την μητέρα του έσπασε ένα τζάμι και έκοψε το χέρι του.
Η μητέρα του δεν υποχωρούσε και δεν έκανε πίσω ακόμα και όταν ο γιος της τραγούδησε το «μάνα μου, γλυκιά μανούλα, αγαπάω την Αννούλα», ένα τραγούδι που έγινε τρομερή επιτυχία σε μουσική του Θόδωρου Δερβενιώτη και στίχους του Κώστα Βίρβου. Βέβαια δεν ήταν μόνο η μητέρα του που αντιδρούσε αλλά και τσιγγάνοι που πλησίαζαν την Αννούλα προσπαθώντας να την κάνουν να φύγει από τη ζωή του «βασιλιά».
Αγαπάω την Αννούλα – Μανώλης Αγγελόπουλος
Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι θα έκανε πίσω εκείνος έκανε αυτό που πρόσταζε η καρδιά του. Πήρε την Αννούλα του και έφυγαν με προορισμό τον Καναδά. Στο Μόντρεαλ ήρθε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί ο Ηλίας. Αργότερα γύρισαν στην Ελλάδα όπου και γεννήθηκε ο δεύτερος γιος, ο Στάθης. Μάλιστα όταν επέστρεψε στην Ελλάδα δεν έμεινε στην Αγία Βαρβάρα αλλά στη Νέα Σμύρνη. Το 1966 ο Μανώλης και η Αννούλα του αποφάσισαν να παντρευτούν με τον γάμο τους να θεωρείται το γεγονός της χρονιάς. Στη γαμήλια τελετή ήταν παρούσα και η μητέρα του Μανώλη Αγγελόπουλου η οποία μετά το τέλος του μυστηρίου είπε στην Αννούλα Βασιλείου «εγώ θα σε χωρίσω».
Η κοινή τους πορεία κράτησε άλλα 13 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων γεννήθηκε η κόρη τους Μαρία, η οποία βαφτίστηκε από τον Στέλιο Καζαντζίδη. Όμως το 1979 οι δρόμοι τους χώρισαν. Κανείς δεν έμαθε τον λόγο. Αργότερα ο Μανώλης Αγγελόπουλος παντρεύτηκε την Κωνσταντίνα.
Πηγή – protothema.gr
