Μιλάει στον «Π.Τ.» η Σύμβουλος Επιχειρήσεων κα. Φ. Δημίου

Από το κλείσιμο των βιοτεχνιών

ενδυμάτων τη δεκαετία του ’80

στη Δράμα στο σήμερα!

► Φ. Δημίου: Στη δεκαετία του ’80 είχαν χαθεί 7.000 θέσεις εργασίας στη Δράμα

► Η πτώση της κλωστοϋφαντουργία στη Βόρεια Ελλάδα και οι προσπάθειες ανασύνταξης σήμερα

Του Θανάση Πολυμένη

ΚΑΠΟΤΕ η Δράμα, όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, έσφυζε κυριολεκτικά από βιοτεχνίες γύρω από τον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας. Αυτό συνέβαινε από τη δεκαετία του 1960 και του 1970 μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Εκείνα τα χρόνια, η Βόρεια Ελλάδα κατείχε τη μερίδα του λέοντος όσον αφορά τις κλωστοϋφαντουργίες. Όμως, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο κλάδος άρχισε να φθίνει μέχρι που πλέον σήμερα παραμένουν ελάχιστοι στον χώρο, τουλάχιστον για τη Δράμα. Παρ’ όλα αυτά, η Βόρεια Ελλάδα θεωρείται ακόμα και σήμερα ένας τόπος που συγκεντρώνει το 50% της παραγωγής της χώρας.

Με αυτό ως πλαίσιο, έχει ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια μέσα από ένα πρόγραμμα Interreg και με τον κεντρικό τίτλο Creative Hub, ώστε η άλλοτε βαριά βιομηχανία της κλωστοϋφαντουργίας να επανέλθει σε μια καλύτερη κατάσταση, να ενδυναμώσει και προχωρήσει σε μια νέα ανάπτυξη των επιχειρήσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, η Δραμινή Σύμβουλος Επιχειρήσεων κα. Φωτεινή Δημίου, πραγματοποιεί συμβουλευτικές συνεδρίες στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Creative Hub. Μια απ’ αυτές τις εκδηλώσεις, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 29 Μαρτίου από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια του προγράμματος Creative Hub, που στοχεύει στην ενδυνάμωση και ανάπτυξη των επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας και της μόδας στη χώρα μας.

Η Δράμα του φασόν!

Όλοι θα θυμούνται εκείνες τις δεκαετίες του 1960, 1970 και 1980. Ο «Πρωινός Τύπος», μίλησε με την κα. Δημίου, η οποία αρχικά κάνει ιδιαίτερη αναφορά στις παλιές επιχειρήσεις του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας στη Δράμα και μας θυμίζει επιχειρήσεις όπως «Σαρόν, Μπλατζίν, Ζάμπα, Πουρνάρας, Μπιάνκα Παγγαίου φέρνουν στο νου, άλλες εποχές και εικόνες οικονομικής άνθισης της πόλης μας».

Και όπως μάλιστα σημειώνει χαρακτηριστικά, «μετά τον καπνό είχαμε κατακτήσει και τον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας. Από το ’80 και μετά η Δράμα έχασε πάνω από 7.000 θέσεις εργασίας που απασχολούσαν κυρίως γυναίκες».

Ερωτώμενη για το ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην περιοχή της Δράμας όσον αφορά τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας,  μας λέει ότι, «σήμερα στη Δράμα υπολειτουργούν κάποιες μικρές εταιρείες απ’ αυτές που απέμειναν και τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα γι’ αυτές», ενώ τονίζει χαρακτηριστικά, ότι, «ένα από τα βασικά προβλήματα σήμερα, είναι ότι δεν βρίσκουν εργατικό δυναμικό όπως παλαιότερα. Και αυτό γιατί έχουν φύγει οι γενιές που ασχολήθηκαν  ως γαζώτριες και κοπτοράπτριες. Και ακόμα, πολλές εταιρείες εκείνα τα χρόνια έφυγαν μαζί με την παραγωγή τους στις γειτονικές βαλκανικές χώρες».

Κεντρικός σχεδιασμός στρατηγικής

Ερωτώμενη για τις δυσκολίες που κλάδου σήμερα, η κα. Δημίου επισημαίνει ότι ένα μεγάλο πρόβλημα είναι οι αθρόες εισαγωγές έτοιμου ενδύματος: «Μια άλλη δυσκολία του κλάδου, είναι ότι γίνονται πολλές εισαγωγές πολύ φθηνών εμπορευμάτων από Ασία, ακόμα και παράνομες εισαγωγές προς τη χώρα μας. Όσον αφορά το εξαγωγικό κομμάτι, δεν υποστηρίζεται επαρκώς ο κλάδος στο να τονωθεί η εξωστρέφεια».

Θέτει ακόμα η ίδια, την ανάγκη να υπάρξει «ένα κεντρικό σχέδιο στρατηγικής, του οποίου να ηγηθεί κάποιος και να εμπνευστεί ο κλάδος και να πατήσει σ’ αυτή την κεντρική στρατηγική, καθώς επίσης ο κλάδος να αποκτήσει συνεργασίες και συνέργειες που θα προκύψουν και μεταξύ τους αλλά και με το εξωτερικό και ενδεχομένως να γίνει ένα εθνικό brand  το οποίο να υποστηριχθεί συλλογικά: και από το κράτος αλλά και από τις επιχειρήσεις που είναι δραστήριες σ’ αυτόν τον κλάδο».

Τονίζει ότι η Βόρεια Ελλάδα κατέχει το 50% του κλάδου και η Θεσσαλονίκη είναι το κέντρο για το έτοιμο ένδυμα και όπως λέει, «θα πρέπει ουσιαστικά να λειτουργήσουν συνεργατικά και συλλογικά και όχι ο καθένας μόνος του, ενώ χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα brand».

Η ίδια αναφέρεται ως παράδειγμα στο «σκανδιναβικό brand στο οποίο εκπαιδεύονται σε σχολεία και ιδρύματα στο σκανδιναβικό σχέδιο οι νεότερες γενιές, όπου η πολιτεία έχει δημιουργήσει ένα σχέδιο marketing και μεταξύ τους ουσιαστικά συνεργάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε έχουν ένα κοινό όραμα και βγαίνουν όλοι μαζί με μία ταυτότητα προς τα έξω, στις εξαγωγές. Όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει σκανδιναβικό design και στα έπιπλα, στα διακοσμητικά είδη και αλλού».

Η εικόνα της χώρας

Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας παραχωρεί η ίδια, σήμερα, ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα, απαρτίζεται από 6.000 επιχειρήσεις, οι οποίες κάνουν έναν τζίρο της τάξεως των 2 δισεκατομμυρίων, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι το 90% από αυτές είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις και απασχολούν κάτω από 5 υπαλλήλους.

Οι βασικές προκλήσεις του κλάδου, που μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες ήταν ο βασικός πυλώνας της Ελληνικής Βιομηχανίας και αποτελούσε μεγάλο μέρος των Ελληνικών Εξαγωγών, αναφέρει η κυρία Δημίου, είναι η ένταση του ανταγωνισμού που προέρχεται από τρίτες χώρες κυρίως ασιατικές, η μη ύπαρξη συνθηκών για αξιοποίηση οικονομιών κλίμακος, λόγω του μικρού μεγέθους της χώρας μας, καθώς και η έλλειψη διάδοχης κατάστασης, όσον αφορά στο εργατικό δυναμικό στον τομέα της παραγωγής.