Ανεξέλεγκτοι σκουπιδότοποι στη Δράμα

Πεταμένα λάστιχα αυτοκινήτου

σε ρυάκι στην περιοχή Ταξιαρχών

που καταλήγει στο ρέμα Καλλιφύτου

Του Θανάση Πολυμένη

ΤΟ ΚΑΚΟ με όλους εμάς, είναι ότι φωνάζουμε τις υπηρεσίες να επεμβαίνουν να καθαρίζουν, όμως δυστυχώς εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε καθόλου καθαροί. Το λέμε αυτό, ως σύνολο πολιτών, ατόμων που απαρτίζουν μια ευνομούμενη κοινωνία, ατόμων που έχουν συναίσθηση των πράξεών τους.

Μπορεί να απαιτούμε από τις αρμόδιες υπηρεσίες να είναι παρούσες όπου χρειάζεται, όμως ορισμένοι από εμάς τους ίδιους τους πολίτες, αδιαφορούν για τις πράξεις τους και συνεχίζουν να ρυπαίνουν.

Το πρόβλημα μ’ αυτόν τον τόπο, είναι οι διάφοροι μπαζότοποι που δημιουργούνται από ανεγκέφαλους – δυστυχώς – συμπολίτες μας, οι οποίοι πραγματικά αδιαφορούν για τα πάντα, αδιαφορούν για το αν ο κόσμος γύρω τους είναι βρώμικος, αδιαφορούν για το που θα πετάξουν τα σκουπίδια τους. Αδιαφορούν για το αν απ’ αυτούς τους ίδιους χώρους περάσουν οι συγγενείς τους ή τα παιδιά τους, αδιαφορούν για το ίδιο το περιβάλλον στο οποίο ζουν.

Ένα ακόμα παράδειγμα είναι, η καταγγελία που κάνει σήμερα προς την εφημερίδα μας, ο συμπολίτης μας κ. Λευτέρης Δημητρίου, ο οποίος μας έστειλε μερικές φωτογραφίες από την περιοχή των Ταξιαρχών. Πρόκειται συγκεκριμένα για το ρυάκι στην περιοχή των Ταξιαρχών, το οποίο καταλήγει στο ρέμα της Καλλιφύτου.

Άλλη αμαρτωλή ιστορία το ρέμα της Καλλιφύτου, αλλά και το γνωστό μας άλσος της Καλλιφύτου, στο οποίο οι μπαζότοποι δεν λένε να τελειώσουν.

Όπως αναφέρει στον «Π.Τ.» ο κ. Δημητρίου, «Η θλιβερή ιστορία των εγκαταλελειμμένων δασών μας, που είναι στην πραγματικότητα μια αντανάκλαση του τρόπου ζωής που ακολουθούμε… “ταΐζονται” από ανεξέλεγκτους σκουπιδότοπους που βρίσκονται στα περίχωρα των χωριών σε απόσταση αναπνοής από την πόλη μας. Αλλά εκτός από θλιβερή αυτή η ιστορία, είναι και ανθυγιεινή. Αν αναρωτηθούμε ποτέ γιατί δεν νιώθουμε καλά, γιατί μας έρχονται άσχημες ασθένειες, η απάντηση είναι αρκετά προφανής».

Η κατάσταση, όπως φαίνεται και στις εικόνες, είναι πραγματικά τραγική. Βλέπουμε πεταμένα λάστιχα αυτοκινήτου μέσα στο ρυάκι, το οποίο καταλήγει στο ρέμα Καλλιφύτου.

«Μπορεί σε κάποιους να φαίνονται ασήμαντα σκουπίδια σκορπισμένα στο δάσος, πέρα από τα πεπατημένα μονοπάτια της καθημερινότητας μας, μακριά από τον πολιτισμό της πόλης. Μπορεί να είναι εκεί για χρόνια, τα χρώματα να ξεθωριάζουν, τα υλικά να αναμειγνύονται στο φύλλωμα, να γίνονται μέρος του οικοσυστήματος. Μπορεί να είστε εντάξει με αυτό το γεγονός, να είστε ευτυχείς αφού εστιάζετε μονάχα στη καθαρή πόλη μας», επισημαίνει ο κ. Δημητρίου.

Το  θέμα είναι ότι θα πρέπει οι αρμόδιες υπηρεσίες να αναλάβουν δράση. Και αυτό μπορεί μεν να μην είναι εύκολο, είναι όμως απαραίτητο. Δεν μπορεί όλα αυτά να στέκονται και να παραμένουν εκεί.

Σύμφωνα με όσα ισχύουν, την ευθύνη των ρεμάτων έχει η Περιφέρεια, άρα, η Π.Ε. Δράμας θα πρέπει να αναλάβει δράση για τον καθαρισμό της περιοχής. Το θέμα είναι ότι, το σημείο είναι αρκετά δύσβατο και προφανώς χρειάζεται και ο ανάλογος εξοπλισμός. Πάντως, θα πρέπει να το δούμε με περισσή φροντίδα και να φροντίσουν οι αρμόδιοι να απομακρύνουν όλη αυτή τη σωρό από λάστιχα αυτοκινήτου.

Όπως αναφέρει ο κ. Δημητρίου, «ένας ανυποψίαστος επισκέπτης, έχοντας την υπομονή και το χρόνο να παρατηρήσει εκτενέστερα τι κρύβει αυτή η πόλη κάτω από το χαλί, θα διαπιστώσει ότι έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα παιδείας, σε επίπεδο θανατηφόρας κοινωνικής νόσου. Τρομακτική η αδιαφορία, η ξεροκεφαλιά από ανθρώπους της διπλανής πόρτας, από τους πολίτες αυτής της πόλης.
Ο επισκέπτης λοιπόν δεν πρόκειται να δει τίποτε άλλο. Και ας υπάρχει κάτι χρήσιμο και παραγωγικό, κάπου σ’ αυτήν την πόλη. Και φεύγοντας θα αναρωτιέται, πως ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί τέτοια αδιαφορία;»