Η οδός Βενιζέλου ήταν ο δρόμος της βόλτας στις δεκαετίες του 1950 και 60. Ήταν επίσης και ο πλέον εμπορικός δρόμος με τις βιτρίνες που προκαλούσαν τα βλέμματα του κόσμου.
Χιλιάδες συμπολίτες μας τις βραδινές κυρίως ώρες, ανεβοκατέβαιναν την Βενιζέλου …… κουτσομπολεύοντας και τρώγοντας …… πασατέμπο. Εκεί υπήρχαν και τα γνωστά ….. νυφοπάζαρα. Νεαροί και νεαρές έριχναν κλεφτές ματιές και χαμογελάκια και πολλές φορές έβλεπες την εικόνα μπροστά οι κοπελιές και πίσω οι νέοι να συζητούν με διακριτικό τρόπο. Βλέπετε υπήρχαν και οι καθηγητές οι οποίοι εκείνο τον καιρό …… διακρίνονταν και για την αυστηρότητά τους. Φυσικά υπήρχαν και οι γονείς οι οποίοι διακριτικά παρακολουθούσαν τα παιδιά τους και ανάλογα ακολουθούσε στο σπίτι το ….. κατσάδιασμα.
Η σημερινή φωτό ( επάνω ) είναι παρμένη από το ύψος του Τρακασόπουλου. Δεξιά μόλις διακρίνεται το κατάστημα – πωλούσε ηλεκτρικά είδη και ο ενδιαφερόμενος μπορούσε να βρει τα πάντα-, και ακολουθεί το κατάστημα ΤΣΑΚΜΑΚΗ με γυναικείες τσάντες κ.λ.π. Στη συνέχεια συναντάμε τη στοά που οδηγούσε σε ένα πασίγνωστο ταβερνάκι με την ονομασία «Ο ΜΠΟΥΦΟΣ». Το όνομα δόθηκε γιατί ο καταστηματάρχης είχε σε περίοπτη θέση έναν βαλσαμωμένο ….. μπούφο. Από τα καλύτερα ταβερνάκια εκείνης της εποχής, με σπεσιαλιτέ τον τηγανητό μπακαλιάρο που συνδυάζονταν με την εξαιρετική βαρελίσια ρετσίνα. Στο άνοιγμα της στοάς προϋπήρχε ένα χάνι το οποίο βέβαια καταργήθηκε.
Στην απέναντι στοά υπήρχε το ταβερνάκι του Γερματζίδη. Πιο λαϊκό και πιο νεολαιίστικο θα έλεγα. Και σ΄ αυτή τη στοά προυπήρχε ένα χάνι. Ανεβαίνοντας την Βενιζέλου αριστερά συναντούσαμε το εστιατόριο «ΓΑΛΛΙΑ» ένα ιστορικό εστιατόριο που ακόμη παραμένει στη μνήμη των παλαιοτέρων για να φθάσουμε στη γνωστή σε όλους μας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», που προσφέρονταν για ένα καφεδάκι και για ένα ….. χαρτάκι. Βέβαια δε ξεχνάμε το περίπτερο του ΚΟΛΟΜΒΟΥ με τις εφημερίδες τα περιοδικά και τα τσιγάρα. Η βόλτα έφθανε μέχρι εκείνο το ύψος της οδού. Εκεί, τελειώνοντας η βόλτα, οι οικογένειες θα μπορούσαν να προμηθευτούν τα υπέροχα γλυκά του Οικονόμου ή «ΒΛΑΧΟΥ» λόγω της Ηπειρωτικής του καταγωγής, ή κάποιο γιαουρτάκι από τον « Άγιο Μόδεστο» ενός γαλακτοκομικού συνεταιρισμού.
Οι καιροί αλλάζουν.
