Σχολή Γονέων Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας

Αντιμέτωποι με τις μαθησιακές

δυσκολίες και πώς μπορούμε

να τις μετατρέψουμε σε δεξιότητες

► Μιλάνε στον «Π.Τ.» οι κυρίες Βαΐα Μίκικη Νομικός, η κα. Έφη Αγαθαγγελίδου Κοινωνιολόγος και ο εφημέριος π. Δημήτριος Αχθοφορίδης

Του Θανάση Πολυμένη

ΤΟ ΒΡΑΔΥ της Δευτέρας 11 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η τρίτη κατά σειρά συνάντηση της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας, στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων.

Στην τρίτη συνάντηση που είχε βιωματικό χαρακτήρα για γονείς στις μαθησιακές δεξιότητες, και με κεντρικό θέμα: «Εσύ, τι θα ’θελες να είσαι;» ομιλήτριες ήταν οι κυρίες Βαΐα Μίκικη, Νομικός, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, Παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες και της Δυσλεξία Ν. Δράμας και γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας  και Ευθυμία Αγαθαγγελίδου, Κοινωνιολόγος του Κέντρου Προαγωγής Δράμας «ΔΡΑΣΗ».

Στόχος της βιωματικής αυτής συνάντησης, ήταν να έρθουν οι ίδιοι αντιμέτωποι με τις δυσκολίες αλλά και δεξιότητές τους.

Μιλώντας στον «Π.Τ.» η κα. Μίκικη, σημειώνει αρχικά ότι, «έχουμε σχεδιάσει ένα βιωματικό εργαστήριο στις μαθησιακές δεξιότητες.  Επιθυμία μας είναι να φέρουμε τους παρευρισκόμενους αντιμέτωπους με τις δικές του δυσκολίες και επίσης εκεί που κάποιος δεν έχει δυσκολίες, τον καλούμε με διάφορα τρικ, να βιώσει τις δυσκολίες που κάποιοι συμπολίτες μας βιώνουν.  Στόχος είναι η καλύτερη αλληλοκατανόηση και ακόμα θέλουμε να παρουσιάσουμε – με βάση αυτά που η Πανελλήνια Ομοσπονδία προωθεί – κάποιες ενδείξεις που ενδεχομένως να συνδέονται με κάποια μαθησιακή δυσκολία  που πρέπει ο γονιός να εντοπίσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, και να προστρέξει στους ειδικούς».

Τονίζει ακόμα η κα. Μίκικη, ότι, «εμείς το ξεκινήσαμε αυτό για τη Σχολή Γονέων. Πολλοί όμως από τους γονείς αυτή τη στιγμή ασχολούνται με τη δια βίου μάθηση όπως και ο καθένας που έρχεται εδώ. Άρα, ο καθένας – θα ήταν δική μου επιθυμία – θα έπρεπε να έρθει αντιμέτωπος και με το δικό του εκπαιδευτικό προφίλ, να κοιτάξει τον εαυτό του, να κοιτάξει τις δικές του δυσκολίες. Πολλές φορές μπορεί να δει όμοιες δυσκολίες μέσα στην οικογένεια, να μην το έχει συνειδητοποιήσει ή κάτι να του θυμίζει. Είναι μια ωραία ευκαιρία ενδοσκόπησης».

Με τη σειρά της και μιλώντας στον «Π.Τ.» η κα. Αγαθαγγελίδου εξηγεί το πώς συναντήθηκαν ο Σύλλογος με Μαθησιακές Δυσκολίες και Δυσλεξία, με την «ΔΡΑΣΗ»: «Ξέρουμε ότι οι εξαρτητικές συμπεριφορές έχουν κάποια αίτια, έχουν κάποιες ρίζες και ξεκινάνε από την εφηβική ηλικία του παιδιού. Η βιβλιογραφία αναφέρει δύο συμπεριφορές, οι οποίες έχουν κοινές ρίζες με τις συμπεριφορές εφήβων, που “φλερτάρουν” με τις ουσίες και οποιαδήποτε εξαρτητική συμπεριφορά. Αναφέρει ότι, τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες είναι πιο επιρρεπή, ποιο ευάλωτα σε νεανική παραβατικότητα και χρήση ουσιών. Θα πρέπει να σκεφτούμε ότι ένα άτομο με μαθησιακές δυσκολίες, όπως και κάθε άτομο το οποίο αν δεν φροντιστεί από την παιδική του ηλικία, διοχετεύει αυτό το θυμό, το άγχος του, την χαμηλή αυτοεκτίμηση και κατ’ επέκταση τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες την ικανότητα πρόληψης και ερμηνείας τόσο της πληροφορίας όσο και των κοινωνικών ερεθισμάτων.  Αυτό σημαίνει ότι οι κοινωνικές δεξιότητες δεν είναι αναπτυγμένες».

Όπως σημειώνει η κα. Αγαθαγγελίδου, «όλοι γνωρίζουμε ότι οι γονείς, η οικογένεια είναι η πρώτη εικόνα που παίρνει το παιδί ως ανατροφοδότηση: αξίζω δεν αξίζω. Από εκεί και πέρα, το παιδί οδηγείται σε χαμηλή σχολική επίδοση, δυσκολεύεται να ανήκει σε ομάδες συνομηλίκων, και όλες αυτές τις συμπεριφορές οι οποίες θα το οδηγήσουν στο να υπάρχει σχολικά διαρροή και νεανική παραβατικότητα.

Μόνο αν αυτή η κατάσταση καταστεί διαχειρίσιμη, τότε μόνο μπορεί να εξελιχθεί. Διαφορετικά θα μείνει και εκτός παραγωγικής διαδικασίας, εκτός σχολείου και εκτός κοινωνίας. Το θέμα είναι πώς μπορούμε να μετατρέψουμε τις μαθησιακές δυσκολίες και κοινωνικές δεξιότητες. Είναι ένας τρόπος να δείξουμε στα παιδιά και έναν άλλο τρόπο μάθησης».

Μιλώντας τέλος στον «Π.Τ.» ο εφημέριος του Ι. Ν. Αγίων Αναργύρων Δράμας κ. Δημήτριος Αχθοφορίδης, υπεύθυνος της Σχολής Γονέων σημειώνει: «Αφουγκραζόμενοι τις ανησυχίες της κοινωνίας, των γονέων και των ενοριτών μας – αφού ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία περιέχουν τη λέξη “δυσκολία”, – πήραμε την απόφαση να καλέσουμε δύο επιστήμονες».

Όπως μας λέει, «ελπίζουμε με τον τρόπο μας και με την προσπάθειά μας να βοηθήσουμε όσο μπορούμε, να ξεπεραστούν κάποιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας.  Και με την ευλογία του επισκόπου μας, θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, ώστε να προσφέρουμε κι εμείς ως Εκκλησία, τη βοήθεια που χρειάζεται ο σημερινός άνθρωπος που καθημερινά αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα, δυσκολίες και ανησυχίες, τις οποίες πολλές φορές διστάζει να εξωτερικεύσει».