Η Αποχή
Άρθρο του Μαργαρίτη Τζίμα Καθηγητή, π. υπουργού
Αποχή χωρίς προηγούμενο στις Ευρωεκλογές. Πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο. Δεν απομακρύνονται οι πολίτες από την πολιτική, αλλά απομακρύνεται η πολιτική από τους πολίτες. Όμως η απόφαση που οδηγεί ένα πολίτη να μην πάει να ψηφίσει σε εκλογές είναι πολύ σύνθετη. Η βάση της όμως θεωρώ πως είναι η απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Αν κάποιος θέλει να καταδικάσει την πολιτική μιας κυβέρνησης, τότε προσέρχεται στην κάλπη και ψηφίζει μια άλλη προοπτική.
Σ’ αυτές τις εκλογές τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας υπέστησαν τρομακτικές ήττες. Το πολιτικό σύστημα με την πολιτική του, με τον πολιτικό του λόγο διώχνει τους πολίτες μακριά από την πολιτική. Οι μέτριοι πολιτικοί σε όλα τα κόμματα παράγουν μέτριες πολιτικές. Και οι μέτριες πολιτικές λειτουργούν αποτρεπτικά για την προσέλευση στην κάλπη.
Να ψηφίσω τι; Υποσχέσεις; Να ψηφίσω επιβράβευση πολιτικής παρουσίας που είναι έξω από τον αξιακό μου κώδικα; Η αξιοπιστία πάει περίπατο σε μεγάλη μερίδα του πολιτικού προσωπικού. Το ζήτημα δεν είναι μόνο Ελληνικό. Όταν η πολιτική γεννιέται για να υπηρετήσει τον πολίτη και αυτή τον εξαθλιώνει, τι περιμένουμε; Όταν ο πολιτικός ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του εικόνα, θέλουμε να τον επιβραβεύσει ο πολίτης στην κάλπη. Δεν είναι μακριά η ώρα, που αν συνεχιστεί αυτή η απαξίωση της πολιτικής που οφείλεται αποκλειστικά στους πολιτικούς, θα έχουμε κυβέρνηση μειοψηφίας και εκτροπές από τη δημοκρατική νομιμότητα.
Άμεσα, οι ίδιοι οι πολιτικοί όλων των κομμάτων χρειάζεται να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την ανάταξη και αναδιάταξη των κοινωνικών τους στόχων. Να πλησιάσουν το λαό όχι προεκλογικά και με επιφανειακές εκδηλώσεις αλλά με πολιτικές που θα καλυτερεύουν τη ζωή. Πολιτική χωρίς ευημερία, χωρίς αξιοσύνη, χωρίς αξιακό σύστημα χωρίς όραμα, χωρίς ιδανικά εκ των πραγμάτων διώχνει τον πολίτη. Τα στελέχη των κομμάτων να καταλάβουν πως δεν είναι οι παντογνώστες, δεν είναι πάνω από το λαό. Να καταλάβουν πως υπάρχουν γιατί τους ανέχεται ο λαός. Και ο λαός να πάψει να ανέχεται μετριότητες, ρηχούς ιδεολογικά, πολιτικούς χωρίς πολιτικό λόγο, χωρίς έργο. Δε φτάνει στην πολιτική αυτός είναι καλό παιδί ας το ψηφίσουμε. Η πείρα διδάσκει πως όσο πιο πολιτισμένη πολιτική έχουμε, τόσο αυτή θα προσελκύει τους πολίτες.
Στη ζωή όλα μπορούν να γίνουν καλλίτερα αρκεί να το θελήσουμε. Και επειδή μέρος της ζωής μας είναι η πολιτική πράξη, ας αντιληφθούν τα κόμματα το χρέος που έχουν απέναντι στους πολίτες και την κοινωνία. Να πάρει το καθένα χωριστά το μήνυμα του από την αποχή. Και μη νομίζουν πως γεννήθηκαν να είναι μια ζωή πολιτικοί σε βάρος του λαού.
Τα μεγάλα προβλήματα που έχουν οι πολίτες χρειάζονται άμεσες λύσεις. Όχι ημίμετρα. Τώρα ας δημιουργήσουν ένα κλίμα ομοψυχίας και να λύσουν οριστικά ζητήματα που απασχολούν δεκαετίες το λαό. Την παιδεία, την υγεία, την ασφάλεια τον αξιοπρεπή μισθό, την πολιτιστική αναβάθμιση του τόπου μας.
Κάθε τι που δημιουργεί ολοκληρωμένες προσωπικότητες είναι χρέος των πολιτικών να το κάνουν. Ιδανικά, οράματα, αξίες πανανθρώπινες που στεριώνουν ένα έθνος είναι η αποστολή της πολιτικής και των πολιτικών.
Και όπως έλεγε ο Πλάτων <<μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου>>.
