Μια επιστολή από το Δραμινό δημοσιογράφο Ν. Τιλκερίδη
«Πιστεύω ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται
να καταστρέψουν τη φυσική ομορφιά της με κάθε
λογής μπάζα μέσα στον ιστό της πόλης»
ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΟ δημοσίευμα το περασμένο Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου, αναφερόμασταν σε ένα οικόπεδο εντός του αστικού ιστού της πόλης της Δράμας, όπου εναποτίθενται μπάζα από διάφορες χωματουργικές εργασίες.
Κεντρικός τίτλος του άρθρου, «Απόρριψη μπαζών και μετακίνησή τους σε οικόπεδο στο κέντρο της πόλης». Μια υπόθεση η οποία δυστυχώς ακόμα σήμερα συνεχίζεται, καθώς η κατάσταση δεν έχει ξεκαθαρίσει ολοκληρωτικά για το τι πραγματικά συμβαίνει. Στην ίδια σελίδα σήμερα υπάρχει νέο σχετικό δημοσίευμα.
Το θέμα όμως με το συγκεκριμένο οικόπεδο, διάβασε και ένας Δραμινός δημοσιογράφος που ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ο κ. Νίκος Τιλκερίδης, ο οποίος μας έστειλε και το παρακάτω κείμενο.
Η επιστολή του κ. Τιλκερίδη
[Είμαι μεγαλωμένος στη Δράμα και ζω τα τελευταία 30 χρόνια στην Αθήνα, όπου εργάζομαι ως δημοσιογράφος.
Διάβασα ένα δημοσίευμα για απόρριψη μπαζών σε οικόπεδο μέσα στην πόλη. Με αφορμή αυτό, παραθέτω ένα ενυπόγραφο κείμενο σχετικά με μία παρόμοια περίπτωση.
Με αφορμή ένα δημοσίευμα με τίτλο «απόρριψη μπαζών και μετακίνηση τους σε οικόπεδο στο κέντρο της πόλης», θα ήθελα να μοιραστώ τα παρακάτω:
Στη συμβολή των οδών Γέφυρας Παπάδων και Ακροπόλεως, μέσα στον αστικό ιστό, υπάρχει ένας δημόσιος χώρος όπου μεταφέρονται τα μπάζα που προκύπτουν από τις εργασίες της ΔΕΥΑΔ.
Η πληροφορία προέρχεται από δήλωση οδηγού φορτηγού, όταν τον ρώτησα από που έχει πάρει άδεια για να αποθέτει τα μπάζα στο συγκεκριμένο δημόσιο χώρο. Στο ίδιο μέρος μάλιστα, λόγω έλλειψης πεζοδρομίου σε κάποια σημεία, παρκάρουν μέσα στο δημόσιο χώρο φορτηγά, μετατρέποντας τον, και σε αυτοσχέδιο πάρκινγκ.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι η άποψη για την καλαισθησία της πόλης και για τον σεβασμό του πολίτη είναι του επιπέδου «Όπου υπάρχει ελεύθερος δημόσιος χώρος ρίξτε τα μπάζα και κάνετε ότι θέλετε».
Θέλω να πιστεύω ότι ο οδηγός του φορτηγού για να αποφύγει τη συζήτηση έδωσε αυτή την εξοργιστική απάντηση.
Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει θέληση να γίνει η Δράμα μία πόλη όμορφη, φιλική και βοηθητική προς τους πολίτες.
Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ταξιδέψει και έχουν δει υπέροχες πόλεις στο εξωτερικό και έχουν κατανοήσει την ανάγκη να μεταφέρουν αυτή τη γνώση και αντίληψη στη Δράμα.
Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα επαναπαυτούν στη φυσική ομορφιά της πόλης αλλά θα αξιοποιήσουν τα καλύτερα στοιχεία της για να σχεδιάσουν την περαιτέρω αναβάθμιση της.
Βεβαίως, θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που θα σκεφτούν να καταστρέψουν τη φυσική ομορφιά της με κάθε λογής μπάζα μέσα στον ιστό της πόλης.
Ευτυχώς προέκυψαν κάποιοι ευεργέτες στην πόλη τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι «ξύπνησαν» τη φυσιολογική αξίωση των πολιτών για δημιουργία. Δεν αρκεί βέβαια να ξυπνήσεις κάποιον από τον βαθύ ύπνο. Πρέπει να τον κάνεις να σηκωθεί από το κρεβάτι. Να περπατήσει. Να τρέξει. Και αν δεν μπορεί να τον βοηθήσεις. Και αν δεν θέλει, να το απαιτήσεις. Και αν δεν ενδιαφέρεται να τον στείλεις αλλού να κοιμηθεί και όχι στο κρεβάτι σου….
Δεν λύνουν το πρόβλημα όμως οι ευεργέτες. Αντιθέτως, αν ξεπεράσουμε το όφελος από την ευεργεσία τους , θα μείνει η θλιβερή αντίληψη ότι αυτοί αρκούν… Ότι πάντα κάπου, κάποτε, με κάποιον τρόπο θα ξεφυτρώνουν και θα φτιάχνουν ένα – δύο από τα πολλά που θα έπρεπε να γίνουν. Οπότε μένουμε στο να είμαστε λιγάκι ευχαριστημένοι, πολύ ευγνώμονες και παντελώς άπραγοι.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτοί οι δύο χώροι που έχουν μετατραπεί σε μπαζότοπους είναι μία θλιβερή εξαίρεση, μιας απόφασης ενός ασήμαντου ανθρώπου που δεν έχει καμία σχέση με τους ανθρώπους που έχουν στα χέρια τους την εξέλιξη της πόλης μας. Ότι είναι δύο από αυτές τις μικρές , γελοίες, «ασήμαντες» πράξεις που όμως έχουν τη δύναμη να καταστρέψουν καθετί λογικό και ωραίο.
Η Δράμα έχει το πλεονέκτημα της φυσικής ομορφιάς.
Η Δράμα έχει ανθρώπους που διψούν για καλαισθησία, τέχνη, δημιουργία, ανάπτυξη.
Θέλω να πιστεύω, να εύχομαι και να ελπίζω ότι η πόλη έχει τους ανθρώπους που θα έχουν μία στάλα διάθεσης δημιουργίας, έστω και με κίνητρο υστεροφημίας, για να αλλάξουν τη Δράμα και στα μικρά και στα μεγάλα….
Με εκτίμηση, Νίκος Τιλκερίδης.]
