Αντίθετος στη μεταφορά
του οθωμανικού συντριβανιού
ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Δράμας
► Είχε ζητηθεί η μεταφορά του από την ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ για την αυλή του Μαρμάρινου Σπιτιού
► Μιλάνε στον «Π.Τ.» ο πρόεδρος και ο γραμματέας του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων κ.κ. Σούτος και Αργυρόπουλος
Του Θανάση Πολυμένη
ΣΟΒΑΡΟ ΖΗΤΗΜΑ φαίνεται πως έχει προκύψει με τη μεταφορά του λεγόμενου οθωμανικού αναβρυτηρίου – συντριβανιού, το οποίο σήμερα βρίσκεται στην περιοχή της πλατείας Δικαστηρίων και συγκεκριμένα στο παρκάκι μπροστά από το Δικαστικό μέγαρο Δράμας.
Όπως είναι γνωστό, πριν λίγο καιρό, η ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ την οποία ίδρυσε ο Δραμινός ναυπηγός και επιχειρηματίας κ. Άρης Θεοδωρίδης, ζήτησε τη μετα-
φορά του οθωμανικού συντριβανιού από την πλατεία Δικαστηρίων, στον αύλειο χώρο του Μαρμάρινου Σπιτιού στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας (πρώην οικία και καπναποθήκη Αναστασιάδη).
Η ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ είχε αιτηθεί τη μεταφορά του από το Δημοτικό Συμβούλιο Δράμας, το οποίο αποφάσισε ομόφωνα θετικά στη συνεδρίαση της Τετάρτης 28 Αυγούστου.
Σύμφωνα με το αίτημα της ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ, ζητήθηκε η χρήση του για 40 χρόνια, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα όλα τα έξοδα μεταφοράς, συντήρησης και ανάδειξής του στο νέο χώρο, καθώς και της πλήρους λειτουργίας του.
Να θυμίσουμε επίσης, ότι, θετική γνωμοδότηση είχαν ήδη δώσει πριν από τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δράμας, καθώς και η Διεύθυνση Νεοτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας – Θράκης.
Στο μεταξύ και μέχρι σήμερα, οι διαδικασίες αυτές δεν έχουν ολοκληρωθεί και αναμένεται να γίνουν στο επόμενο διάστημα, ενώ απ’ ότι φαίνεται, μέχρι χθες, δεν είχαν υπάρξει αρνητικές αντιδράσεις.
Η αντίδραση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Δράμας
Από χθες όμως έχει έρθει για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, η αντίθεση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Δράμας, ο οποίος με επίσημο δελτίο Τύπου, επισημαίνει αρχικά ό-τι «το εν λόγω συντριβάνι είναι σημαντικό ιστορικό μνημείο, βρίσκεται στην ιστορική του θέση και αποτελεί το μοναδικό εναπομένοντα μάρτυρα του Οθωμανικού Διοικητικού Κέντρου (τοπόσημο)» και όπως σημειώνουν, «η μεταφορά του από δημόσιο χώρο σε ιδιωτική αυλή ως διακοσμητικό αντικείμε-
νο προσβάλει την ιστορία της πόλης μας».
Τέλος, καλούν «το Δήμο Δράμας να προστατέψει, να συντηρήσει και να αναδείξει το συντριβάνι στη θέση του».
Αποτελεί τοπόσημο για την πόλη της Δράμας
Στο πλαίσιο αυτό, ο «Π.Τ.» επικοινώνησε και μίλησε με το πρόεδρο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Δράμας κ. Γιώργο Σούτο, καθώς και με τον γραμματέα κ. Θόδωρο Αργυρόπουλο.
Αρχικά διευκρινίζουν ότι εκφράζουν το σύνολο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, και σημειώνουν: «Δεν θέλουμε να γίνει η μεταφορά του, γιατί θεωρούμε ότι το κάθε μνημείο, αυτό που το κάνει διαφορετικό, είναι η τοποθεσία στην οποία βρίσκεται, τοποθεσία στην οποία δημιουργείται και μ’ αυτό τον τρόπο αποκτά την έννοια του τοπόσημου. Έννοια η οποία συμπεριλαμβάνει τη λέξη τόπος δίνοντας την αντίστοιχη σημασία και τον τοπικό του χαρακτήρα». Όπως διευκρινίζουν, «ένα μνημείο, όταν το κουνήσουμε και το αλλάξουμε μέρος, ξαφνικά χάνει την αξία του, τόσο το μνημείο αλλά και ο ίδιος ο τόπος. Η ιστορικότητά του, ο σύνδεσμος του τοπίου με το ίδιο το τοπίο, είναι άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους». Αν και υπερβολικό όπως λένε, φέρνουν το παράδειγμα των Μαρμάρων του Παρθενώνα, τα οποία ζητάει πίσω η Ελλάδα από τη Βρετανία! Στη διαπίστωσή μας ότι το συγκεκριμένο σιντριβάνι έχει ήδη μετακινηθεί δύο – τρεις φορές, απαντούν ότι «έχει μεν μετακινηθεί, αλλά σε πολύ μικρή απόσταση. Και ιδανικότερα, θα θέλαμε να έρχεται στην αρχική του θέση, που ήταν στον ίδιο χώρο λίγο πιο κοντά στην είσοδο. Κακώς βέβαια, αλλά αυτό έγινε τότε». Ερωτώμενοι για το ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα ότι μέχρι σήμερα το οθωμανικό συντριβάνι ποτέ δεν συντηρήθηκε σωστά και βρισκόταν ήδη σε μια άσχημη κατάσταση, τόσο ο κ. Σούτος όσο και ο κ. Αργυρόπουλος, σημειώνουν ότι «αυτό ακριβώς λέμε κι εμείς. Αυτό θέλουμε κι εμείς να γίνει με κάποιο τρόπο. Όμως δεν θεωρούμε ότι ο τρόπος αυτός είναι η μετακίνησή του σε ένα άλλο σημείο. Θα μπορούσε ενδεχομένως ο εκάστοτε δωρητής να το αφήσει στο ίδιο σημείο και να περιποιηθεί, να το προβάλλει». Τονίζουν επίσης χαρακτηριστικά ότι, «κακώς ο Δήμος το έχει αφήσει στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, αλλά αυτό είναι βέβαια ένα δεύτερο διαφορετικό θέμα σε σχέση με την κατάστασή του».
Χωρίς γνωμοδότηση
Αυτό που τονίζουν πάντως οι δύο Δραμινοί αρχιτέκτονες είναι ότι «ποτέ δεν κληθήκαμε από το Δήμο Δράμας να εκφράσουμε κάποια άποψη. Όσον αφορά τη συγκεκριμένη διαδικασία, ποτέ δεν κληθήκαμε σαν Αρχιτεκτονικός Σύλλογος και σε άλλα αντίστοιχα θέματα. Δεν ξέρω για ποιο λόγο. Δεν έχουμε κληθεί να καταθέσουμε την άποψή μας, να κάνουμε μια κουβέντα, για το τι σημαίνει όλο αυτό για την πόλη. Και κάποιες αποφάσεις που πάρθηκαν για το συγκεκριμένο συντριβάνι, μπορεί να πάρθηκαν είτε λόγω άγνοιας, είτε χωρίς να ξέρουν ποια είναι η πραγματική σημασία που έχει το μνημείο στη συγκεκριμένη θέση».
Η κατάσταση σήμερα στη Δράμα
Ερωτώμενοι για το ποια θεωρούν ότι είναι σήμερα η κατάσταση στη Δράμα με τα μνημεία που διαθέτει αλλά και με τα διατηρητέα σπίτια, οι κ.κ. Σούτος και Αργυρόπουλος απαντούν ότι, «αυτά τα κτίρια έχουν παραμεληθεί αρκετά τα προηγούμενα χρόνια, θεωρούμε ότι η Αρχαιολογία κάνει ότι μπορεί, αλλά χρειάζονται όλα αυτά στήριξη, αλλά και μια προσπάθεια από το Δήμο. Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο στους ευεργέτες να αναλαμβάνουν τέτοιου είδους ανακαινίσεις». Ιδιαίτερα τονίζουν εδώ, ότι «χρειάζεται και μια κρατική βοήθεια για όλα, καθώς βέβαια ο Δήμος δεν μπορεί να τα στηρίξει όλα αυτά. Θα πρέπει να βρεθούν πόροι και όλα αυτά να αναδειχθούν. Γιατί αυτά είναι τα στολίδια του τόπου μας, αυτά έχουμε να δείξουμε για να φέρουμε κόσμο στην πόλη». Συνεχίζοντας, αναφέρονται στην κρατική νομοθεσία, λέγοντας ότι «δεν βοηθάει τον ιδιοκτήτη – ιδιώτη ενός διατηρητέου να το αναστηλώσει και να το αναδείξει. Πράγμα που σημαίνει ότι, βοηθώντας εκείνον, ουσιαστικά βοηθάει κι εμάς σε μια πιο σωστή εικόνα της πόλης. Ίσως ο κρατικός μηχανισμός το βλέπει εγωιστικά, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι, η συντήρηση και διατήρηση ενός τέτοιου μνημείου απευθύνεται σε όλους, παρά στον ένα και μόνο ιδιώτη, του οποίου πολλές φορές του επιβάλλεται να το συντηρήσει. Έτσι, πολλοί που δεν έχουν καμιά οικονομική δυνατότητα, τρέχουν στα δικαστήρια για να συντηρήσουν κάτι που θέλει μεγάλα ποσά. Δυστυχώς ρημάζουν όλα αυτά και βλέπουμε την κατάσταση που επικρατεί».
