Μέχρι 12 Ιανουαρίου στην αίθουσα «Ελευθερία»

Ένα «Καλειδοσκόπιο»

στη ζωγραφική του Γιάννη Νίκου

και το ταξίδι στη φαντασία

Ο διεθνούς φήμης ζωγράφος Γιάννης Νίκου μιλάει στον «Π.Τ.»

Του Θανάση Πολυμένη

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, από το 2017, ο διεθνούς φήμης ζωγράφος Γιάννης Νίκου, εκθέτει νέα ζωγραφικά έργα του στη Δράμα. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη και μετά από μια περιπλάνηση ανά τον κόσμο, καταλήγει να εγκατασταθεί μόνιμα στην περιοχή του Νευροκοπίου, όπου έχει δημιουργήσει το δικό του κέντρο, εργαστήριο και ορμητήριο, εδώ και 34 χρόνια.

Έτσι, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου 14 Δεκεμβρίου και στο πλαίσιο της Ονειρούπολης – δεχόμενος την πρόταση του δημάρχου Δράμας – ο Γιάννης Νίκου άνοιξε την έκθεσή του στο πολιτιστικό κέντρο «Ελευθερία», με τη συνδρομή του Δήμου Δράμας και της Περιφερειακής Ενότητας Δράμας.

Τίτλος της νέας του έκθεσης «Καλειδοσκόπιο», η οποία θα διαρκέσει μέχρι και 12 Ιανουαρίου και ώρες λειτουργίας 11.00 – 14.0 και 18.30 – 21.30 (καθημερινά εκτός Δευτέρας). Τις ημέρες Χριστουγέννων 25/12 και παραμονή Πρωτοχρονιάς 31/12 και Πρωτοχρονιά 01/01 θα παραμείνει κλειστή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την τελετή των εγκαινίων της νέας έκθεσης του Γιάννη Νίκου, παραβρέθηκε πλήθος κόσμου προκειμένου να θαυμάσει έργα τα οποία εκτίθενται για πρώτη φορά.

Στον χαιρετισμό του ο δήμαρχος Δράμας κ. Γ. Παπαδόπουλος, ευχαρίστησε τον κ. Νίκου που δέχθηκε να εκθέσει έργα του, επισημαίνοντας: «Νομίζω ότι είμαστε τυχεροί ως Δραμινοί, που τον έχουμε κάτοικο της Δράμας και αυτό μας τιμάει ιδιαίτερα. Και μας τιμάει ιδιαίτερα γιατί είναι ένας άνθρωπος παγκοσμίως αναγνωρισμένος».

Όπως τόνισε μεταξύ άλλων, «σήμερα βλέπουμε εδώ ένα αξιοθαύμαστο έργο. Σε μια κουβέντα που είχαμε κάνει, μου είπε ότι το έργο του αυτό είναι ένας συνδυασμός όλων αυτών που έχει κάνει διαχρονικά και δεν θα μπορούσε να λείψει τις μέρες αυτές, με τις παράλληλες εκδηλώσεις ενόψει της Ονειρούπολης. Νομίζω ότι είναι μια από τις καλύτερες θεματικές εκδηλώσεις που έχουμε στην εορτή των Χριστουγέννων και της Ονειρούπολης».

Κατά τον χαιρετισμό του, ο κ. Νίκου εξέφρασε τη μεγάλη του χαρά «να δώσω ένα δείγμα από την τελευταία μου δουλειά. Όλα τα έργα είναι ανέκδοτα. Ο τίτλος Καλειδοσκόπιο, είναι γιατί περιλαμβάνει έργα απ’ όλους τους κύκλους που έχω ζωγραφίσει. Είναι ένα ταξίδι στο χώρο της φαντασίας».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε επίσης και στον μεγάλο σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκαν, για την ταινία του «Έβδομη Σφραγίδα», από όπου έχει εμπνευστεί έναν συγκεκριμένο πίνακα με τον ομώνυμο τίτλο: «Είναι η ώρα όπου ο θάνατος παίζει σκάκι με έναν ιππότη για να μπορέσει να γλυτώσει μια γυναίκα με το παιδάκι της. Και φυσικά ο θάνατος κάνει ματ και κερδίζει».

«Καλειδοσκόπιο» στους ζωγραφικούς κύκλους

Μιλώντας ο ίδιος στον «Π.Τ.», εξηγεί ότι στην έκθεση αυτή παρουσιάζονται «έργα της τελευταίας διετίας – τριετίας και ο τίτλος της έκθεσης είναι “Καλειδοσκόπιο”, γιατί περιλαμβάνει έργα από διάφορους κύκλους που έχω ζωγραφίσει μέχρι τώρα και περιλαμβάνουν ιδέες από σουρεαλισμό, μαγικό ρεαλισμό και άλλα».

Ερωτώμενος για τα θέματα που κυριαρχούν στους πίνακές του, σημειώνει ότι «γενικά είναι ένα ταξίδι στη φαντασία, κυρίαρχες μορφές είναι πάντα οι άνθρωποι, άγγελοι – ο άσπρος και ο μαύρος άγγελος – έχουμε τον βαρκάρη τον αχρείαστο – ένας γυάλινος κόσμος και άλλα».

Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα

Ερωτώμενος για το πώς ξεκινάει η έμπνευσή του, εξηγεί ότι «ξεκινάει από το διάβασμα… τα πάντα έρχονται μέσα από το διάβασμα. Γι’ αυτό και η δουλειά μου είναι χωρισμένη σε κύκλους. Έχουμε τον μυθολογικό κύκλο, τον ιστορικό κύκλο, τον βιβλικό, τον μεσαιωνικό, τον αλληγορικό, το μοντέρνο και άλλους. Απ’ όλους αυτούς τους κύκλους που έχω δουλέψει κατά καιρούς, τα έργα μου έχουν εμπνευστεί απ’ όλη αυτή την ιστορία των κύκλων».

Ο Μπέργκμαν, ο Κουν και η εποχή μας

Ερωτώμενος σχετικά με το τι συζητάει με τους επισκέπτες στις εκθέσεις του, εξηγεί: «Ρωτάνε πάντα διάφορα ζητήματα, όπως κυρίως τους απασχολεί ο συμβολισμός που δίνω στα έργα μου. Για παράδειγμα, στον πίνακα της Έβδομης Σφραγίδας του Μπέργκμαν. Εμείς μεγαλώσαμε με τις ασπρόμαυρες ταινίες του Μπέργκμαν, όπως την Έβδομη Σφραγίδα, την Πηγή Γη των Παρθένων, τη Σιωπή. Μετά οι ταινίες του έγιναν έγχρωμες. Εμείς μεγαλώσαμε με όλα αυτά. Πηγαίναμε στο θέατρο βλέπαμε τον Κουν, στη Λυρική Σκηνή και άλλα. Ήταν μια διαφορετική εποχή, δεν ήμασταν με το τηλέφωνο στο χέρι».

Στη διαπίστωση ότι όλη αυτή η εποχή έχει χαθεί, μας λέει: «Δυστυχώς, η νέα γενιά είναι με ένα τηλέφωνο στο χέρι και δεν αντέχω να το βλέπω αυτό».

Η ζωγραφική σήμερα στην Ελλάδα

Ερωτώμενος για το πώς είναι σήμερα και πώς βλέπει την εικαστική και ζωγραφική τέχνη στην Ελλάδα, ο κ. Νίκου εξηγεί ότι «έχουμε εκσυγχρονιστεί. Πηγαίνουμε με την Ευρώπη, με την παγκόσμια ζωγραφική συμβαδίζουν οι Έλληνες καλλιτέχνες κι αυτό είναι ευχάριστο. Εγώ βέβαια ξεκίνησα από πιο παλιά».

Στην ερώτηση αν έχουμε αφήσει κάτι πίσω μας, σημειώνει: «Πάντα μένει μια σφραγίδα εποχής. Δεν γίνεται να μην έχουμε την εποχή μας τακτοποιημένη μέσα στη ροή των γεγονότων, των εντυπώσεων. Κάπου πρέπει να τα δώσεις αυτά. Γιατί ο άνθρωπος, όταν πάει να δει ένα έργο τέχνης, πρέπει να τον βγάλεις από την καθημερινότητα και να τον πάς σε έναν κόσμο πνευματικό, που να μπορεί η φαντασία του να ταξιδέψει. Το ταξίδι στη φαντασία είναι μια ευχαρίστηση. Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να φανταζόμαστε και να ταξιδεύουμε».

Όπως εξηγεί, «να δώσουμε στον άνθρωπο ερεθίσματα και σκέψεις για έναν κόσμο που είναι κλειδωμένος κάπου μακριά. Χρειάζεται να ξεκλειδώσουμε αυτόν τον κόσμο. Η φαντασία πρέπει να είναι ελεύθερη και να κάνει το ταξίδι της κι εμείς ν’ απολαμβάνουμε».

Στην ερώτηση για τους νέους ζωγράφους και εικαστικούς σήμερα στην Ελλάδα, για το αν οδηγεί σε κάτι νέο, σημειώνει: «Πάντα θα κοιτάμε πίσω, δέκα – είκοσι χρόνια και θα λέμε, κοίτα πώς ήταν τότε και πού είμαστε σήμερα. Αυτό είναι κάτι θετικό, είναι η πρόοδος, είναι η εξέλιξη. Πάντα πρέπει να είμαστε ένα βήμα μπροστά, παρά να κάνουμε βήματα πίσω».

Καταλήγοντας στη σύντομη αυτή συζήτησή μας, ο κ. Νίκου σημειώνει:

«Χαίρομαι που έχω την επαφή με τον κόσμο, που μπορώ να επικοινωνώ μαζί του, ανάλογα με το πώς ο καθένας αντιλαμβάνεται αυτό που βλέπει. Εγώ μπορώ να τον διευκολύνω να σκεφτεί και να φανταστεί.

Όποιος φύγει από εδώ, από την έκθεση, θέλω να φύγει φορτωμένος με ωραίες ιδέες, εικόνες και με μια προοπτική για ένα αύριο καλύτερο από το σήμερα. Αυτό είναι που μετράει, η εξέλιξη, η πρόοδος, το μέλλον».