Από τον Σύλλογο Άμπελος και Οίνος της Ηδωνίδας Γης
Με επιτυχία η 18η Οινογευσία
με πάνω από 130 συμμετοχές
Κύρτσης: Η ερασιτεχνική οινοποιία είναι μεράκι, τέχνη και λίγη τρέλα
Του Θανάση Πολυμένη
ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ πραγματοποιήθηκε για άλλη μια χρονιά, η Οινογευσία 2025, που διοργανώνει ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Οινοποιών Δράμας, «Άμπελος και Οίνος της Ηδωνίδας Γης».
Πρόκειται για την 18η διοργάνωση, όπου φέτος παρουσιάστηκαν πάνω από 130 δείγματα οίνων και αποσταγμάτων, πράγμα που κάνει τους διοργανωτές να δηλώνουν αισιόδοξοι για τη μεγάλη συμμετοχή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η προετοιμασία για τη διοργάνωση είχε ήδη ξεκινήσει αρκετό καιρό πριν, με τις δηλώσεις συμμετοχής και τη συγκέντρωση των δειγμάτων, που κατηγοριοποιούνται σε τέσσερις ομάδες: Λευκοί – Ροζέ οίνοι, Ερυθροί φρέσκοι οίνοι του 2024 και Ερυθροί παλαιωμένοι (προγενέστεροι του 2024) καθώς επίσης στις κατηγορίες αποσταγμάτων: σκέτα, αρωματικά και παλαιωμένα.
Σχετικά με την 18η φετινή διοργάνωση, μίλησε στον «Π.Τ.» ο πρόεδρος του Συλλόγου «Άμπελος και Οίνος της Ηδωνίδας Γης» κ. Θανάσης Κύρτσης, ο οποίος σημειώνει ότι ναι μεν ο Σύλλογος συνεχίζει δυναμικά, παρ’ όλα αυτά εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι δεν εισέρχονται νέοι άνθρωποι για να συνεχίσουν αυτή τη διαδικασία.
Όπως λέει στον «Π.Τ.» ο κ. Κύρτσης, «έχουμε μια αρκετά καλή σταθεροποίηση, αν και με την πανδημία είχαμε πέσει λίγο, τώρα όμως σταθερά επανερχόμαστε. Το παρήγορο και αισιόδοξο είναι ότι έχουμε συμμετοχές απ’ όλη την Ελλάδα, από την κεντρική Ελλάδα όπως τη Λάρισα, Κοζάνη, Λαμία και βέβαια από όλη τη Βόρεια Ελλάδα και με 30 συμμετοχές από την Βουλγαρία, συνολικά ξεπερνάμε τις 130».
Ερωτώμενος σχετικά με την ποιότητα, τονίζει: «Απ’ ότι μας λένε οι κριτές, αλλά απ’ ότι βλέπουμε και εμείς, έχουμε μια ανοδική πορεία στην ποιότητα. Αυτό σημαίνει ότι η ποιότητα των ερασιτεχνικών κρασιών και αποσταγμάτων βελτιώνεται και αυτό οφείλεται στο ότι πλέον μπαίνουν με μεγαλύτερο μεράκι, υπάρχει ο ανταγωνισμός, ορισμένοι επενδύουν και κάποια χρήματα στον εξοπλισμό και έχουμε καλύτερη ποιότητα».
Ερωτώμενος αν οι συμμετέχοντες έχουν δικά τους αμπέλια και μηχανήματα ή αγοράζουν σταφύλια, μιας και είναι ερασιτέχνες, διευκρινίζει: «Θα μιλήσω για την περιοχή μας που γνωρίζω. Οι περισσότεροι από τη Δράμα και από τη Βόρεια Ελλάδα, έχουν αμπέλια. Απ’ όσο ξέρω όμως, είναι ορισμένοι λίγοι, που αγοράζουν σταφύλια και κάνουν την οινοποίηση μόνοι τους. Όμως αυτοί είναι κάπου στο 10%».
Στην ερώτηση για το τι σημαίνει γι’ αυτούς ερασιτεχνική οινοποιία, αν είναι χόμπι, τέχνη ή απασχόληση, σημειώνει: «Όλα αυτά, συν το μεράκι και την τρέλα που πρέπει να έχει κανείς. Γιατί, για να ασχοληθείς μ’ αυτό και να το αναδείξεις, πρέπει να έχεις μια γλυκιά τρέλα».
Στην ερώτηση αν προστίθενται νέα μέλη στο Σύλλογο, δείχνει προβληματισμένος πάνω σ’ αυτό: «Είναι ένα θέμα που μας προβληματίζει, ότι δεν έχουμε συμμετοχές νέων αμπελουργών και οινοποιών. Λίγοι είναι οι νέοι πια. Το ίδιο βλέπουμε και στο Σύλλογό μας. Εμείς κάνουμε προσπάθειες να καλέσουμε κόσμο με ανοικτές εκδηλώσεις, χαμηλού κόστους για τους συμμετέχοντες, παρ’ όλα αυτά δεν έχουμε νέους ανθρώπους. Ίσως οι νέοι να αποφεύγουν τον πρωτογενή τομέα. Ειδικά τον ερασιτεχνικό».
Στην ερώτηση για το ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στην ερασιτεχνική και την επαγγελματική οινοποιία, ο κ. Κύρτσης εξηγεί: «Έχουμε διαφορές. Πρώτα –πρώτα ο εξοπλισμός. Ο δικός μας εξοπλισμός είναι ερασιτεχνικός. Ένα παράδειγμα, το λευκό κρασί γίνεται με μια ψύξη. Αν ζεσταθεί το κρασί την ώρα που ζυμώνεται, χάνει αρώματα. Οι επαγγελματίες έχουν μηχανήματα ψύξης. Οι ερασιτέχνες βάζουν μπουκάλια με παγωμένο νερό για να κρατήσουν την θερμοκρασία. Επίσης, στον έλεγχο του κρασιού, έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν με δικά τους εργαστήρια το κρασί και μπορούν να το διορθώσουν. Εμείς έχουμε πολύ μικρή δυνατότητα να παρέμβουμε. Σ’ εμάς είναι το μεράκι και η αγάπη και το έχουμε σαν παιδί».
