Τιμήθηκε και φέτος η μνήμη
της Γενοκτονίας του Θρακικού
Ελληνισμού στη Δράμα
Τιμήθηκε και φέτος η μνήμη της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού, στον Ιερό Ναό των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων όπου φυλάσσονται κειμήλια (εικόνες του τέμπλου κ.λ.π.) πού έφεραν οι πρόσφυγες από τον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Αδριανουπόλεως, και όπου ευρίσκεται το μνημείο των σφαγιασθέντων Θρακών από τους Βουλγάρους και τους Νεότουρκους.
Η Ελληνική πολιτεία καθιέρωσε με το άρθρο 48 του Ν.4954/2022 (Α’ 136) την 6η Απριλίου, ως Ημέρα Θρακικού Ελληνισμού και με το Π.Δ. 1/2025 (Α’1) έχει καθοριστεί με λεπτομέρεια το περιεχόμενο των εκδηλώσεων για την ημέρα αυτή και ο τρόπος οργάνωσης αυτών.
Η Θρακική Εστία Δράμας, η Αντιπεριφέρεια και ο Δήμος Δράμας στο πλαίσιο της εκδήλωσης μνήμης της 6ης Απριλίου ως Ημέρα του Θρακικού Ελληνισμού τέλεσαν σήμερα, Κυριακή 06 Απριλίου 2025, το ετήσιο μνημόσυνο για τη Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού στον Ιερό Ναό των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων στη Δράμα.
Μετά το τέλος του μνημοσύνου πραγματοποιήθηκε ομιλία για το ιστορικό της ημέρας από τον Δρ. Ιστορίας κο Νικόλαο Θ. Γεωργιάδη και τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση με κατάθεση στεφάνων στο μνημείο για τα θύματα της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού στον αύλιο χώρο του Ιερού Ναού.
«Παρουσία των Σωμάτων Ασφαλείας, Στρατού, Αστυνομίας & Πυροσβεστικής, τίμησαν με την παρουσία τους οι εκπρόσωποι του ελληνικού κοινοβουλίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ευχαριστούμε τους εκπροσώπους των προσφυγικών / πολιτιστικών Συλλόγων της Δράμας (Θράκες, Πόντιοι, Μικρασιάτες) οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στην ανοικτή πρόσκλησή μας και τίμησαν, όπως κάθε χρόνο, με την παρουσία τους τούς προγόνους μας. Ευχαριστούμε θερμά την Αντιπεριφέρεια και το Δήμο Δράμας για τη βοήθεια και συμβολή τους. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο Ίδρυμα Χαριλάου Κ. Κεραμέως το οποίο είναι πάντοτε αρωγός και συμπαραστάτης στην πραγματοποίηση των δράσεων και εκδηλώσεών μας. Θυμόμαστε, τιμούμε και δε λησμονούμε. Αιωνία τους η μνήμη!» αναφέρει το Διοικητικό Συμβούλιο της Θρακικής Εστίας Δράμας.
Η 6η Απριλίου έχει καθιερωθεί από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων ως η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. Οι διωγμοί του Θρακικού Ελληνισμού ξεκίνησαν από τον χώρο της Βόρειας Θράκης (την Ανατολική Ρωμυλία) το 1906. Τότε που οι Βούλγαροι οργάνωσαν σφαγές και διώξεις σε βάρος του Ελληνικού Στοιχείου σε πολλές πόλεις της Ανατολικής Ρωμυλίας, στην Αγχίαλο, στη Βάρνα, στη Φιλιππούπολη, στη Στενήμαχο, και εξανάγκασαν πολλούς Έλληνες της περιοχής να καταφύγουν στην τουρκοκρατούμενη Ανατολική και Δυτική Θράκη αλλά και στην ελεύθερη Ελλάδα.
Ακολούθησε, από το 1908, η γενοκτονική συμπεριφορά των Νεοτούρκων. Αφετηρία των διωγμών και της γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής (Θράκης, Πόντου και Μικράς Ασίας) από το καθεστώς των Νεοτούρκων υπήρξε ο χώρος της Ανατολικής Θράκης. Με βίαια μέσα, εμπορικό αποκλεισμό, βαριά φορολογία, λεηλασίες περιουσιών, ομαδικές σφαγές, ατιμώσεις, καταναγκαστική εργασία σε τάγματα εργασίας εξανάγκασαν τους Θρακιώτες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη. Υπολογίζεται ότι την περίοδο 1913-1917, από τους 360.000-370.000 Έλληνες που αριθμούσε η περιοχή, 232.000 Ανατολικοθρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να καταφύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άλλοι 96.000 οδηγήθηκαν στην Μικρά Ασία σε καταναγκαστικά έργα και από αυτούς επέστρεψαν στις εστίες τους, με τη λήξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, μόνο οι 50.000.
Κορύφωση των διωγμών σε βάρος του Ελληνισμού της Θράκης υπήρξε η 6η Απριλίου 1914, η οποία έχει χαραχτεί στη μνήμη των Θρακιωτών ως «το Μαύρο Πάσχα». Την ημέρα εκείνη επέλεξαν οι Νεότουρκοι μη σεβόμενοι ούτε τη σημαντικότατη αυτή θρησκευτική γιορτή του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, Κυριακή του Πάσχα, για να εκδιώξουν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Αρκαδιουπόλεως και Βιζύης και άλλων θρακικών περιοχών. Η 6η Απριλίου σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος του Θρακικού Ελληνισμού από τους Τούρκους, που ολοκληρώθηκαν το 1922 με την καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, της Θράκης και του Πόντου. Γι’ αυτό και η ημερομηνία αυτή είναι πολύ σημαντική για όλους τους Θρακιώτες αλλά και για τον προσφυγικό Ελληνισμό γενικότερα.
