ΒΑΒΕΛ – Γράφει ο Θανάσης Πολυμένης
ΗΜΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ αρνητικός απέναντι στον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο. Ξεκάθαρη η άποψή μου, ότι με το νόμο αυτόν καταργείται ανοιχτά πλέον η ελευθερία της γνώμης, η ελευθερίας της άποψης, η ελευθερία της άποψης, δια του προφορικού ή δια του γραπτού λόγου, ακόμα και η ελευθερία της σκέψης!
Απαγορεύεται πλέον να σκεφτείς εκείνο που το σύνολο μιας κοινωνίας λέγει ή σκέφτεται, όσο «αρνητικό» κι αν είναι αυτό για την ίδια την κοινωνία, γιατί τότε κινδυνεύεις να βρεθείς κατηγορούμενος για την σκέψη σου, τον λόγο σου, τις ιδέες σου.
Ο αντιρατσιστικός νόμος ξεκίνησε ουσιαστικά από την αντίδραση απέναντι σε όσους αμφισβητούσαν ανοικτά και ξεκάθαρα για το αν το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τον Χίτλερ και τη ναζιστική Γερμανία, είχε συμβεί ποτέ.
Σήμερα, ο αντιρατσιστικός νόμος προβλέπει διάφορα και μεταφράζει υποτίθεται τις δημοκρατικές πεποιθήσεις μιας κοινωνίας. Αν δηλαδή έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχει νόμος για να βάλει «στην άκρη» έναν υποτιθέμενα ρατσιστή, έναν υποτιθέμενα φασίστα, έναν υποτιθέμενα αμφισβητία γεγονότων της Ιστορίας όπως το Ολοκαύτωμα, ή τις Γενοκτονίες των Ποντίων, των Αρμενίων, των Θρακών κτλ., τότε έχω την εντύπωση ότι αυτή η κοινωνία έχει πραγματικό πρόβλημα: δεν μπορεί να προασπίσει πλέον τη Δημοκρατία της και επιχειρεί με νόμους να σταθεροποιήσει τα αβέβαια μετέωρα βήματά της.
Στο προσκήνιο σήμερα και πάλι ο αντιρατσιστικός νόμος, με τον οποίο παραπέμπεται σε δίκη η γνωστή συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου με την αιτιολογία της «δημόσιας υποκίνησης βίας ή μίσους» έναντι του Ισλάμ και της λεγόμενης ισλαμοφοβίας.
Η μήνυση κατά της Σώτης Τριανταφύλλου, κατατέθηκε από τον διαχειριστή της σελίδας «Παρατηρητήριο ρατσιστικών εγκλημάτων στην Ελλάδα», Παναγιώτη Δημητρά, με αφορμή ένα κείμενο της συγγραφέως που δημοσιεύθηκε στο Athens Voice το Νοέμβριο του 2015.
Το όλο ζήτημα της υποτιθέμενης «υποκίνησης βίας ή μίσους» εστιάζεται από τον Π. Δημητρά σε μια φράση η οποία αναφέρεται στο συγκεκριμένο κείμενο, η οποία είναι η παρακάτω: [«ο Μάρκο Πόλο [είπε πως] φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι»] και ο μηνυτής θεωρεί ότι αυτό είναι ψέμα!
Αλήθεια, πού ακριβώς βρίσκεται η ελληνική κοινωνία απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα, την ώρα που ο τόπος αυτός βαριανασαίνει από όσα του επιβάλλονται με το ζόρι και χωρίς όρια και χωρίς συμφωνίες και χωρίς να τον ρωτήσουν καν; Πείραξε κάποιον η φράση που υποτίθεται ότι είχε πει ο Μάρκο Πόλο, ή το ότι στη χώρα αυτή συντελείται μια πρωτοφανή και χωρίς προηγούμενο μετακίνηση αλλόθρησκου πληθυσμού, με διαφορετικές νοοτροπίες και πολιτικές και πολιτιστικές πεποιθήσεις, εντελώς αντίθετες με την Ιστορία του Έλληνα, με σκοπό ακόμα και τη μόνιμη ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία;
Για την ρατσιστική βία της αλλαγής της ελληνικής κοινωνίας σε ημι-ισλαμική κοινωνία – για να λέμε και ορισμένες αλήθειες – ποιος είναι αλήθεια υπεύθυνος σ’ αυτόν τον τόπο; Χίλιες φορές και άλλες τόσες να βοηθήσει η Ελλάδα τους πρόσφυγες ενός αδυσώπητου πολέμου στη Συρία, όμως το θέμα δεν είναι μόνο αυτό!
Η ελληνική κοινωνία μεταλλάσσεται συστηματικά και δεν είναι ούτε ρατσιστικό να το λες, ούτε εθνικιστικό να το παραδέχεσαι, ούτε είσαι φασίστας για να διατυπώσεις κάτι τέτοιο. Όσο περνάει ο καιρός, η ελληνική κυβέρνηση, ή τουλάχιστον αυτή η ελληνική κυβέρνηση, κρύβει ολοένα και περισσότερες πληροφορίες από τους πολίτες αυτής της χώρας, με την πρόφαση ότι ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης έχει αναλάβει ορισμένες από τις δομές φιλοξενίας (όπως και στη Δράμα) και ότι όλα αυτά γίνονται για την προστασία των προσφύγων – μεταναστών.
Στην πραγματικότητα, μεγάλο μέρος όλων αυτών που περνούν από εδώ, έχουν σκοπό να μείνουν και κάποιοι θέλουν να τους επιβάλλουν στην ελληνική κοινωνία. Είναι αυτό ρατσισμός και εκφοβισμός απέναντι σε μια κοινωνία; Και γιατί αυτό δεν φτάνει στην Ελληνική Δικαιοσύνη δια μέσω του λεγόμενου αντιρατσιστικού νόμου; Η Ελληνική Δημοκρατία καταρρέει, αλλά ακόμα προσπαθούμε να το χωνέψουμε!
