t
h► Πρόχειρη αντιμετώπιση από το σώμα για προεκλογικούς λόγους!
Του Θανάση Πολυμένη
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ πριν από την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση των τακτικών θεμάτων στην 7η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δράμας, συμπολίτες μας ανάγνωσαν και στη συνέχεια κατέθεσαν, επιστολή – πρόταση για τη δημιουργία θεατρικής σκηνής στην πόλη της Δράμας.
Η ανάγνωση της επιστολής έγινε εμβόλιμα χωρίς να υπάρξει κάποια άλλη διαδικασία, ενώ όπως αργότερα οι ίδιοι ισχυρίστηκαν, είχα καταθέσει την πρόταση στο Δήμο (άγνωστο που), από τα μέσα Φεβρουαρίου ακόμα, προκειμένου να συζητηθεί σε κάποια συνεδρίαση. Ο πρόεδρος του σώματος κ. Μπαϊρακτάρης, είπε ότι η γραμματεία του Δημοτικού Συμβουλίου ποτέ δεν έλαβε καμιά παρόμοια επιστολή.
Πέρα αυτού, η πρόταση των συμπολιτών μας για τη δημιουργία θεατρικής σκηνής, χαρακτηρίστηκε από όλους τους δημοτικούς συμβούλους ως αναγκαία, καθώς στην πόλη μας, ευδοκιμούν αρκετές θεατρικές ομάδες. Και άλλωστε, όπως αναφέρεται και στη σχετική επιστολή, η Δράμα, είναι η μοναδική από τις πόλεις της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας – Θράκης και τις Σέρρες, που δεν έχει θεατρική σκηνή.
Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε ανάλωση του σώματος για το αν θα έπρεπε να συζητηθεί ως έκτακτο θέμα, και ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Μλεκάνης ζήτησε να υπάρξει ψηφοφορία από το σώμα. Τελικά, μετά από μια, σχεδόν προεκλογική… συζήτηση που κράτησε πάνω από μισή ώρα, για καθαρά διαδικαστικά ζητήματα, απορρίφθηκε η συζήτηση του θέματος ως εκτάκτου 14 κατά και 13 υπέρ. Χαρακτηριστικό είναι ότι, από την συμπολίτευση μόνο ο κ. Καραμπατζάκης ψήφισε θετικά.
Όπως και να ’χει, πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό και αξιόλογο ζήτημα, στο οποίο δεν άξιζε μια πρόχειρη μεταχείριση ως έκτακτο θέμα, εμβόλιμο ανάμεσα σε 89 άλλα τακτικά και 6 έκτακτα θέματα, σε μια συζήτηση που θα ήταν αρκετά πρόχειρη και χωρίς να είναι προετοιμασμένοι οι δημοτικοί σύμβουλοι. Υπήρχε υπόσχεση ότι θα έρθει ως τακτικό θέμα σε κάποια επόμενη συνεδρίαση.
Η πρόταση των συμπολιτών μας
Την πρόταση της ομάδας θεατρόφιλων συμπολιτών μας, ανάγνωσε στο σώμα ο φιλόλογος του Μουσικού Σχολείου Δράμας κ. Ηρακλής Χατζηιωαννίδης και από την οποία σταχυολογούμε ορισμένα σημεία:
[Η Δράμα δεν έχει θέατρο και πρέπει να αποκτήσει. Οι υπάρχουσες κλειστές αίθουσες δεν είναι θέατρα, δεν διαθέτουν τις προδιαγραφές ενός αληθινού θεάτρου.
Όλες οι πόλεις της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, από την Ορεστιάδα μέχρι τις Σέρρες, διαθέτουν θέατρο. Η Ορεστιάδα, η Αλεξανδρούπολη, η Κομοτηνή, η Ξάνθη, η Χρυσούπολη, η Καβάλα, η Ελευθερούπολη. Οι Σέρρες διαθέτουν δύο θέατρα, τον «Ορφέα» και τα «Αστέρια». Τώρα τελευταία μάλιστα τέτοια αίθουσα διαθέτει και η Καλλίφυτος.
Αναφερόμαστε σε έναν κλειστό θεατρικό χώρο, σε ένα κτίριο, που να ανήκει στον Δήμο Δράμας.
Η ύπαρξη θεατρικού κτιρίου σε μια πόλη είναι απαραίτητη για λόγους ψυχολογικούς, για λόγους εκπαιδευτικούς, για λόγους κοινωνικούς, για λόγους οικονομικούς, για λόγους εθνικούς.
Πρώτον, λόγοι εκπαιδευτικοί: ο κάθε Δήμος, ως μέλος της οργανωμένης Πολιτείας, οφείλει να παρέχει στους πολίτες υψηλής ποιότητας παιδεία. Ως γνωστόν η Τέχνη είναι αναπόσπαστο τμήμα της παιδείας, το δε θέατρο, εφεύρεση των αρχαίων Ελλήνων, είναι η τέχνη των τεχνών, καθώς συναιρεί όλες τις υπόλοιπες τέχνες, ήτοι λογοτεχνία, μουσική, χορό και εικαστικά.
Δεύτερον, λόγοι ψυχολογικοί: η ύπαρξη θεάτρου σε μια πόλη ενισχύει την αυτοπεποίθηση των κατοίκων της, την αίσθησή τους ότι αξίζει να ζουν εκεί. Η συνεύρεση των ανθρώπων σ’ αυτήν την νησίδα αυτοσυγκέντρωσης, σιωπής και προσοχής, οι μεταξύ τους συζητήσεις, η διάχυση των εμπειριών τους, ακόμα και η κοινωνική τους επίδειξη είναι ανυπολόγιστα κέρδη για την βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης των πολιτών και διαφήμιση για την πόλη.
Τρίτον, λόγοι κοινωνικοί: κάθε πολίτης, φτωχός ή πλούσιος, μορφωμένος ή αμόρφωτος, θα έχει την ευκαιρία να δει θέατρο σε σωστές συνθήκες και να καταλάβει πόσο του έλειπε και δεν το ήξερε. Όσοι έχουν πολιτικές, κοινωνικές, αισθητικές, ηθικές ή άλλες ανησυχίες θα βρουν στις θεατρικές παραστάσεις πεδίο για προβληματισμό, για κριτική, για σκέψη.
Τέταρτον, λόγοι οικονομικοί: το θέατρο μπορεί να προσφέρει και στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης, αν:
α) συνδυαστεί με ήδη υπάρχοντες πολιτιστικούς θεσμούς. Για παράδειγμα, κατά την διάρκεια της Ονειρούπολης μπορεί να φιλοξενεί ποιοτικές παραστάσεις παιδικού θεάτρου, Καραγκιόζη, κουκλοθεάτρου, κλπ., παιγμένες σε χώρο που δεν θα είναι απαγορευτικός, όπως συμβαίνει τώρα.
β) αν χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριο καινοτόμων για την Δράμα εκδηλώσεων, όπως είναι οι συναντήσεις ερασιτεχνικών θιάσων.
Αναβαθμίζοντας λοιπόν τα τουριστικά μας ατού κι εφευρίσκοντας άλλα, πετυχαίνουμε και να ανανεώσουμε το ενδιαφέρον των τουριστών και να βελτιώσουμε τις πολιτιστικές κι παιδευτικές συνθήκες της ζωής των Δραμινών.
Πέμπτον, λόγοι εθνικοί: Το θέατρο είναι τέχνη που βασίζεται πολύ στον λόγο, πολύ περισσότερο από τον κινηματογράφο. Μπορεί λοιπόν να προάγει την ελληνική γλώσσα και την λογοτεχνία, προσφέροντας στο κοινό την χαρά του συνανήκειν, την εύρεση, την επαναδιαπραγμάτευση και την ενίσχυση της εθνικής και της τοπικής ταυτότητας.
Το θέμα της αρχιτεκτονικής του θεάτρου είναι κομβικής σημασίας: το κτίριο που πρέπει επειγόντως να κατασκευάσει ο Δήμος Δράμας πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και να διαθέτει εξωτερικά το απαραίτητο κύρος, να αποτελεί σημείο αναφοράς. Πρέπει επίσης να διαθέτει όλες τις προδιαγραφές ενός σύγχρονου θεάτρου, όπως, για παράδειγμα το θέατρο «Αστέρια» των Σερρών. Οποιαδήποτε άλλη λύση θα είναι μισερή, μίζερη κι εν τέλει αναποτελεσματική. Τα θέατρα στις πόλεις της Δύσης είναι τοπόσημα, δηλώνουν την διάθεση αυτών των πόλεων να ζήσουν, να προσφέρουν στον πολίτη την χαρά και την περηφάνια της διαμονής σ’ αυτές.
Κάθε μιμητική επιθυμία απορρέει από την ζηλοτυπία. Οι Δραμινοί που σέβονται τον εαυτό τους κι αγαπούν την Δράμα δεν μπορεί παρά να ζηλεύουν τις υπόλοιπες πόλεις και κωμοπόλεις της ΑΜΘ και δεν μπορεί παρά να απαιτούν από τον Δήμο Δράμας να κατασκευάσει επιτέλους κλειστό θέατρο αντάξιο των προσδοκιών του.]
