Το θέμα έθιξε στο Δημοτικό Συμβούλιο ο κ. Μλεκάνης

Αντισυνταγματική η κυβερνησιμότητα

στους Δήμους από

το Συμβούλιο της Επικρατείας

►Τι θα γίνει αν ισχύσει η απόφαση και ακυρωθούν όλες οι μέχρι σήμερα αποφάσεις;

► Ο κ. Μλεκάνης, ότι είχε αρθρογραφήσει παλαιότερα, το Νοέμβριο του 2020 στον «Πρωινό Τύπο», σχετικά με το θέμα αυτό.

Του Θανάση Πολυμένη

ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ της λεγόμενης κυβερνησιμότητας που είχε προκύψει μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε Δήμους και Περιφέρειες, έφερε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το απόγευμα της Τετάρτης 6 Απριλίου, ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «πόλη+ζωή» κ. Μλεκάνης.

Το ζήτημα αφορά την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς σε πολλές περιπτώσεις, την πλειοψηφία έχουν οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης και όχι η παράταξη της δημοτικής αρχής. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει και στο Δήμο Δράμας, όπου ο δήμαρχος κ. Μαμσάκος και η παράταξή του δεν έχουν την πλειοψηφία, αλλά το σύνολο των αντιπολιτεύσεων.

Αυτό σημαίνει ότι, για παράδειγμα, αν σε ένα θέμα οι αντιπολιτεύσεις θέλουν να αντιδράσουν, τότε αυτό δεν μπορεί να περάσει με τις ψήφους των δημοτικών συμβούλων της δημοτικής αρχής.

Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2019, με διάφορες διατάξεις που έφερε, θέλησε να αλλάξει αυτή την  κατάσταση, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τους δημάρχους ως προς το ζήτημα της πλειοψηφίας. Ψήφισε λοιπόν κάποιες διατάξεις υπό τον γενικό τίτλο «κυβερνησιμότητα» στους Δήμους, δίνοντας την πλειοψηφία στη δημοτική αρχή στα Διοικητικά Συμβούλια των Νομικών Προσώπων των Δήμων, στις Επιτροπές αλλά και την Οικονομική Επιτροπή.

Πράγμα που σημαίνει ότι, εφόσον όλα τα έργα περνούν ούτως ή άλλως από την Οικονομική Επιτροπή, αλλά από τις άλλες Επιτροπές και από τα Διοικητικά Συμβούλια των Νομικών Προσώπων, εκεί θα μπορεί η δημοτική αρχή να τα περνάει με την πλειοψηφία της αυτά που  θέλει, ασχέτως αν στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν έχει πλειοψηφία.

Στη συνέχεια, οι αντιδράσεις σε όλη τη χώρα, έφεραν το ζήτημα προς εξέταση από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο για πρώτη φορά προ ημερών, εξέδωσε μια πρώτη απόφαση, με την οποία κρίνει τις διατάξεις της «κυβερνησιμότητας» ως αντισυνταγματικές.

Αναφερόμενος στο Δημοτικό Συμβούλιο ο κ. Μλεκάνης, σημειώνει ότι με απόφαση του Τρίτου Τμήματος του ΣτΕ,  με πλειοψηφία, «οι αλλαγές στη νομοθεσία για την Τοπική Αυτοδιοίκηση όσον αφορά τις αρμοδιότητες και τη συγκρότηση των Επιτροπών και των Διοικητικών Συμβουλίων των Νομικών Προσώπων στο πλαίσιο της πολιτικής περί κυβερνησιμότητας είναι αντισυνταγματικές».

Όπως τόνισε ο κ. Μλεκάνης, «επειδή το θέμα είναι μείζον, το παραπέμπει στην Ολομέλεια του ΣτΕ για οριστική απόφαση. Το ότι το θέμα είναι μείζον, καθιστά την απόφαση ακόμα περισσότερο σημαντική, γιατί θα έπρεπε νομίζω όλοι οι Δήμοι και ο δικός μας επίσης, να αναλογιστούν τι συνέπειες μπορεί να επιφέρει μια τέτοια απόφαση».

Όπως είπε μάλιστα, «πολύ ελαφρά τη καρδία όλοι οι Δήμοι, αξιοποίησαν αυτές τις αντισυνταγματικές διατάξεις και με τις πλειοψηφίες που τους χάρισαν οι τροπολογίες στα νομοθετήματα, προχωρούν και αποφασίσουν επί της ουσίας τη μειοψηφία και μάλιστα με αντισυνταγματικό τρόπο».

Το θέμα λοιπόν αφορά τις αποφάσεις που μέχρι σήμερα έχουν παρθεί, για το τι μπορεί να συμβεί, εφόσον η Ολομέλεια κρίνει οριστικά την αντισυνταγματικότητα των σχετικών διατάξεων. Πράγμα που θα σημαίνει ότι, όλες οι μέχρι σήμερα αποφάσεις θα είναι άκυρες!

Παλαιότερη αρθρογραφία

Υπενθύμισε μάλιστα ο κ. Μλεκάνης, ότι είχε αρθρογραφήσει παλαιότερα, το Νοέμβριο του 2020 στον «Πρωινό Τύπο», σχετικά με το θέμα αυτό, στο οποίο ανέφερε την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία, με την επιχειρηματολογία που έχει το ΣτΕ κρίνοντας αντισυνταγματικές τις συγκεκριμένες διατάξεις.

Το άρθρο εκείνο του κ. Μλεκάνη είχε τίτλο: [Η θεωρία περί ‘κυβερνησιμότητας’ – Η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε ‘γύψο’;] και από το οποίο μεταφέρουμε εδώ κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

[Είναι δημοκρατική και ευνομούμενη μια χώρα και λειτουργεί δημοκρατικά μια Κυβέρνηση, όταν, με μεταγενέστερους νόμους, ακυρώνει την ψήφο-επιλογή των πολιτών, ΄΄πλαστογραφεί΄ την εξουσιοδότηση που έχουν εκχωρήσει με την ψήφο τους στους δημοτικούς συμβούλους να αποφασίζουν για συγκεκριμένα ζητήματα που τους αφορούν και νομιμοποιεί άλλους (π.χ. τον  δήμαρχο) να αποφασίζουν για θέματα που δεν έχουν την εξουσιοδότηση και την εμπιστοσύνη των πολιτών;

Τι πρέπει να σκέφτεται πλέον ο πολίτης όταν βρίσκεται μπροστά στην κάλπη των δημοτικών εκλογών και αποφασίζει ποιον θα εξουσιοδοτήσει να διοικήσει τον δήμο; Μπορεί να είναι βέβαιος ότι η εξουσιοδότηση που παρέχει με την ψήφο του θα παραμείνει σε αυτούς που ο ίδιος ο πολίτης εξουσιοδοτεί;

Επί σειρά ετών, όποτε μια Κυβέρνηση επιθυμούσε να πραγματοποιήσει κάποια αλλαγή ως προς τον τρόπο εκλογής ή διοίκησης (μεταφορά αρμοδιοτήτων) στους δήμους,  προνοούσε η εφαρμογή τους να ξεκινά από τη νέα δημοτική περίοδο. Γιατί τώρα ξεπεράστηκε τόσο εύκολα αυτό που η πολιτική, νομική και ηθική τάξη και δεοντολογία επιβάλλουν. Δηλαδή, με τους ίδιους νόμους, όρους και κανόνες που διεξάγονται οι εκλογές να ασκείται και η διοίκηση των δήμων καθ’ όλη την περίοδο για την οποία εκλέχτηκαν οι διοικήσεις τους.

Ξεκάθαρα προκύπτει το ερώτημα: «γιατί δεν γίνονται σεβαστά τα απολύτως αυτονόητα και βασικές αρχές για την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος;»

Είναι ισχυρή η δικαιολογία ότι με την αφαίρεση των αρμοδιοτήτων από τους δημοτικούς συμβούλους (που τις έχουν νόμιμα και με την ψήφο και εμπιστοσύνη των πολιτών) και τη μεταβίβασή τους σε άλλους (π.χ. στον δήμαρχο) επιτυγχάνεται η ‘κυβερνησιμότητα’ των δήμων; Πόσο μακριά είναι αυτή η ΄θεωρία περί κυβερνησιμότητας’ από μια παλιότερη ότι ‘χρειάζεται να βάλουμε προσωρινά τη δημοκρατία σε γύψο’;

Όλοι σχεδόν οι δήμαρχοι θεώρησαν ισχυρή δικαιολογία τη θεωρία περί ‘κυβερνησιμότητας’ και, ενώ πριν τις εκλογές διαβεβαίωναν ότι είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν μέσα στο πλαίσιο της απλής αναλογικής και να συνεργαστούν με τις άλλες δημοτικές παρατάξεις ‘για το καλό των δήμων και των δημοτών’, έσπευσαν να εφαρμόσουν πιστά κάθε διάταξη που έβαζε σε ‘γύψο’ τη λειτουργία της δημοκρατίας στους δήμους. Όλα όσα επί χρόνια υποστήριζαν ως ‘αυτοδιοικητικοί’, δηλαδή ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει ισχυρά ‘πόδια’ και δεν χρειάζεται ούτε προστάτες ούτε καθοδηγητές, τα έχουν πλέον ξεχάσει;

Έχουμε, σήμερα, το παράδοξο, τα δημοτικά συμβούλια να μην αποφασίζουν αυτό που πραγματικά επιθυμεί η πλειοψηφία τους, αλλά αυτό που επιθυμεί ο δήμαρχος και η παράταξή του, αφού οι διατάξεις περί ‘κυβερνησιμότητας΄ καθιστούν τους λιγότερους αριθμητικά δημοτικούς συμβούλους της συμπολίτευσης, την μειοψηφούσα παράταξη του δημάρχου ΕΚΛΕΚΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ. Στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία έχουμε κατάργηση στην πράξη της βασικής αρχής της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, αυτή της αρχής της πλειοψηφίας!

Πόσο εύκολη φαίνεται να είναι η μετατροπή της δημοκρατίας σε ολιγαρχία!!!]