Απομακρύνοντας

τους τοξικούς

ανθρώπους από τη ζωή μας

Συντάκτρια-Συγγραφέας-Life coach-Ρούμκου Τάνια

 Αρχικά ξεκινάμε με την πεποίθηση, ότι όλοι μπορούμε να γίνουμε τοξικοί άνθρωποι, σε διάφορες φάσεις της ζωής μας.

Για παράδειγμα, όταν κάνουμε λεκτική «επίθεση» στους άλλους, όταν γινόμαστε χειριστικοί, ή όταν κακοποιούμε με οποιοδήποτε τρόπο τον συνάνθρωπό μας, γινόμαστε τοξικοί.

Τι συμβαίνει όμως, όταν επανειλημμένα δεχόμαστε τοξικές συμπεριφορές σε μία σχέση μας; Από τον σύντροφό μας, το φίλο-η, τον προϊστάμενό μας  ή από μέλη της οικογένειάς μας; Πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε αυτό;

Τοξικοί άνθρωποι ή ενεργειακά vampires, ονομάζονται τα άτομα που πάντα απομυζούν την ενέργεια των άλλων.    Είναι άδειοι ενεργειακά και πρέπει να έχουν πάντα κάποιον δίπλα τους για να παίρνουν τη δική του ενέργεια. Και αυτό βέβαια, δεν γίνεται με έναν θετικό τρόπο. Διότι μπορούμε να ανταλλάξουμε ενέργεια μεταξύ μας με αρμονία και αγάπη, αλλά αυτού του είδους τη σχέση, δεν μπορούμε να την έχουμε    με τοξικούς ανθρώπους. Οι «τοξικοί» άνθρωποι, μονίμως βρίζουν, χειραγωγούν, ενοχοποιούν και γενικότερα κακοποιούν  τους άλλους με πολλούς τρόπους.

Το να κάνουμε διάλογο με τους παραπάνω ανθρώπους και να εκφράσουμε αυτά που μας έχουν ενοχλήσει στη συμπεριφορά τους, συνήθως είναι χάσιμο χρόνου.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι ναρκισσιστές, που σημαίνει ότι έχουν ένα υπερεγώ και δεν θα μας ακούσουν.

Συνήθως, θέλουν μόνο οι ίδιοι να μιλάνε και να μονοπωλούν τη συζήτηση, δεν έχουν αυτογνωσία και φυσικά δεν είναι ποτέ διαθέσιμοι να ακούσουν, πόσο μάλλον για μία αρνητική συμπεριφορά τους.

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε άμεσα, αφού αναγνωρίσουμε την «παγίδα» στην οποία μας βάζουν, είναι να απομακρυνθούμε από κοντά τους, γιατί θα μας αδειάσουν ενεργειακά και συναισθηματικά, χωρίς καν να το καταλάβουμε.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι τους απορρίπτουμε ως ανθρώπους-οι οποίοι σίγουρα έχουν κάποιο εσωτερικό τραύμα- το οποίο ευθύνεται για τη συμπεριφορά τους.

Αυτούς τους ανθρώπους τους κρατάμε σε απόσταση, όμως τους δίνουμε την βοήθειά μας και τη συμβουλή μας, εάν την θέλουν και τη ζητήσουν. Αλλά δεν μπορούμε να συνάψουμε φιλική σχέση μαζί τους, διότι είναι ψυχές που μόνο παίρνουν και δίνουν ελάχιστα στους άλλους.

Δεν υπάρχει μία υγιής ισορροπία, στο «δούναι και λαβείν» μέσα στη σχέση, με αυτά τα άτομα. Άλλωστε τι θα μπορούσαν να δώσουν, αφού είναι άδειοι ενεργειακά;

Εδώ θα μπορούσε να προκύψει το εύλογο ερώτημα, τι κάνουμε στην περίπτωση που αυτά τα άτομα, είναι γονείς μας, αδέλφια μας ή μέλη της οικογένειάς μας;

Τα πράγματα εδώ δυσκολεύουν περισσότερο, γιατί αυτό σημαίνει, ότι δεν μπορούμε να τους αποφύγουμε..

Βάζουμε οπωσδήποτε τα υγιή και «σκληρά» όριά μας, εάν χρειαστεί σαν ασπίδα προστασίας, για να προστατεύσουμε την ενέργεια και την αυτοεκτίμησή μας.

Και πάντα θεωρούμε αυτούς τους ανθρώπους, ως τους μεγαλύτερους δασκάλους μας, όπου χάρη σε αυτούς, μαθαίνουμε πολύτιμα μαθήματα, όπως την ανεκτικότητα, την κατανόηση, την καλοσύνη, το σεβασμό και τη συγχώρεση.

Και κυρίως, ποτέ δεν χάνουμε τις καλές ευχές μας για αυτές τις ψυχές και πάντα ελπίζουμε στην αλλαγή και βελτίωσή  τους.