Διάκριση Δραμινής μαθήτριας σε πανελλήνιο διαγωνισμό
Αριστείο Διάκρισης για τη μαθήτρια
Ελένη Ορφανίδου στο 1ο Διαδικτυακό
Μαθηματικό Μαθητικό Φεστιβάλ
Μιλάνε στον «Π.Τ.» η μαθήτρια Ελένη Ορφανίδου και ο διευθυντής του 4ου ΓΕΛ κ. Γκίνης
Του Θανάση Πολυμένη
ΜΙΑ ακόμη μαθήτρια από τη Δράμα και συγκεκριμένα της Α΄ τάξης του 4ου Γενικού Λυκείου Δράμας, η Ελένη Ορφανίδου, τιμήθηκε με Αριστείο Διάκρισης, για τις επιδόσεις της στα Μαθηματικά.
Η Ελένη Ορφανίδου, συμμετείχε στο 1ο Διαδικτυακό Μαθηματικό Μαθητικό Φεστιβάλ, το οποίο διοργανώθηκε στις 7 και 8 Απριλίου 2021, από τον Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου Κων. Μπουραζάνα σε συνεργασία με την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και εκπαιδευτικούς από όλη τη χώρα.
Μεταξύ των εισηγητών ήταν ο Κων/νος Δασκαλάκης, καθηγητής του ΜΙΤ και ο Αναστάσιος Φωκάς, καθηγητής του πανεπιστημίου του Cambridge. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έδωσε στη δημοσιότητα το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, στο 1ο Διαδικτυακό Μαθηματικό Μαθητικό Φεστιβάλ, συμμετείχαν πάνω από 230.000 μαθητές απ’ όλη την Ελλάδα, ενώ οι 20.049 μαθητές συμμετείχαν στην επίλυση των γρίφων. Από την Α΄ Γυμνασίου συμμετείχαν 6.122 μαθητές, από τη Β΄ Γυμνασίου 4.112, από την Γ΄ Γυμνασίου 3.237, από την Α΄ Λυκείου 2.954, από την Β΄ Λυκείου 2.535 και από την Γ. Λυκείου 1.089. Σύνολο 20.049 μαθητές στην επίλυση των γρίφων.
Ε. Ορφανίδου: «Πιο αποτελεσματικό το δια ζώσης μάθημα»
Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» η μαθήτρια Ελένη Ορφανίδου, εξήγησε πως όταν έμαθε για τον σχετικό διαγωνισμό αποφάσισε να συμμετάσχει, επειδή της αρέσουν τα μαθηματικά. Όπως είπε, «είχαν μεγάλο ενδιαφέρον οι ομιλίες των δύο καθηγητών του κ. Φωκά και του κ. Δασκαλάκη. Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν η ομιλία του κ. Φωκά, ο οποίος έχει κάνει πολλές σπουδές και συγκεκριμένα, η φράση του ότι, ό,τι κι αν θέλει κάποιος, μπορεί να το καταφέρει».
Ερωτώμενη για το τι είναι εκείνο που σκέφτεται να ακολουθήσει μετά το Λύκειο, μας είπε ότι η σκέψη της είναι στις θετικές επιστήμες και της αρέσουν οι Σχολές του Πολυτεχνείου και η Ιατρική. Προς το παρόν πάντως βρίσκεται ανάμεσα στις δύο.
Στην ερώτηση αν έχει συμμετάσχει ή σκέφτεται να το κάνει στο μέλλον, σε άλλους διαγωνισμούς Μαθητικών, μας αποκαλύπτει ότι πέρυσι στην Γ΄ Γυμνασίου είχε συμμετάσχει στον «Θαλή» και μάλιστα με καλές επιδόσεις και πέρασε στη δεύτερη φάση του «Ευκλείδη». Σκέφτεται πάντως να συμμετάσχει στο διαγωνισμό «Βασίλης Ξανθόπουλος» που γίνεται κάθε χρόνο στη Δράμα.
Ερωτώμενη για το πώς είδε και πώς βίωσε η ίδια την κατάσταση με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση εν μέσω πανδημίας, τονίζει: «Προσωπικά δεν μου άρεσαν τα μαθήματα μέσω διαδικτύου. Πιστεύω πως είναι πιο αποτελεσματικό το δια ζώσης μάθημα. Η επαφή με τους συμμαθητές μου και τους καθηγητές, με βοηθάει περισσότερο και μου δίνει περισσότερο κίνητρο για να διαβάσω».
Γκίνης: Έχουμε έναν πολύ καλό πυρήνα μαθητών στο σχολείο μας
Στον «Πρωινό Τύπο» μίλησε επίσης και διευθυντής του 4ου ΓΕΛ Δράμας, κ. Γιώργος Γκίνης, σημειώνοντας ότι από το σχολείο συμμετείχαν στον ίδιο διαγωνισμό και άλλα παιδιά, «που είναι ένας πολύ καλός πυρήνας για το σχολείο μας, που παρ’ όλη τη διαφορετικότητα της χρονιάς, είχαν στο μυαλό τους να βλέπουν τις ανακοινώσεις και έλαβαν μέρος σε διαγωνισμούς».
Όπως σημειώνει μάλιστα, «η μη παρουσία τους στο σχολείο, δεν τους στέρησε τη δυνατότητα αυτή. Γιατί όταν βρίσκεσαι στο σχολείο έχεις περισσότερα κίνητρα για να ενημερώνεσαι. Αυτά τα παιδιά, είχαν την επιθυμία και τη φλόγα να συμμετέχουν, δεν τους αρκούσε το μάθημα από το σπίτι, ήθελαν κάτι περισσότερο».
«Η ένταση των συναισθημάτων των παιδιών αυξομειώνονταν
κατά τη διάρκεια της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης»
Ερωτώμενος για το πώς είδε ο ίδιος τη διαδικασία με τα τηλεμαθήματα και κατά πόσο δυσκολεύτηκαν τα παιδιά, ο κ. Γκίνης επισημαίνει: «Αυτή ήταν η καλύτερη λύση νομίζω. Μετά τα δια ζώσης μαθήματα δεν μπορούσε να υπάρξει κάποιος άλλος τρόπος για τα μαθήματα. Φυσικά, είναι καλύτερα να είσαι στο σχολείο, να κοινωνικοποιήσε με την παρουσία και άλλων παιδιών, αλλά και στα διαδικτυακά πάλι υπήρχε αυτή η διάδραση. Ο καθηγητής είχε ανοιχτή την κάμερα και τα παιδιά ακουγόντουσαν μεταξύ τους, και υπήρχε μια μορφή κοινωνικοποίησης. Δεν υπήρχε η έννοια της πλήρους απομόνωσης».
Σε ερώτηση για το πώς εξέφρασαν τα παιδιά όλη αυτή την κατάσταση όπως το είδε ο ίδιος, ο κ. Γκίνης μας λέει ότι, «η ένταση των συναισθημάτων των παιδιών αυξομειώνονταν. Κάποιες φορές είχαν την χαρά που απαλλάσσονταν από την παρουσία τους στο σχολείο και τους φαινόταν πιο εύκολο από το σπίτι, όμως μετά από κάποιες μέρες εξέφρασαν την αγωνία να πάνε στο σχολείο».
Όπως μας εξηγεί ο κ. Γκίνης, «γενικά αυτή η ηλικία των εφήβων έχει ανάγκη τις αλλαγές. Με το που γίνεται κάτι άλλο, ένα εργαστήριο στο σχολείο, να παρακολουθήσουν ένα πείραμα στο σχολείο, αμέσως λάμπει το πρόσωπό τους».
Στην ερώτηση αν πήγαν καλύτερα στον τρόπο μάθησης στη δια ζώσης διαδικασία ή στην εξ αποστάσεως, ο κ. Γκίνης επισημαίνει ότι, «υπάρχει μεγάλη γκάμα αποτελεσμάτων σ’ αυτό. Υπήρχαν παιδιά δειλά μέσα στην τάξη, που η φυσική τους συστολή δεν τους επέτρεπε να εκφραστούν εύκολα αν δεν ήταν απόλυτα σίγουρα. Μέσω του διαδικτύου όμως, συμμετείχαν πιο εύκολα στη διαδικασία. Αυτοί κέρδισαν μέχρι ένα σημείο. Γενικά, όταν μια τέτοια μη φυσιολογική κατάσταση διαρκεί πολύ καιρό, δεν είναι καλό, δεν είναι θετικό. Μετά από καιρό αρχίζει και δημιουργεί προβλήματα».
