Το κόμματα αποτελούν βασικό στοιχείο της δημοκρατίας.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει στην ύπαρξη τους.Μπορει όμως να αμφισβητήσει τις πρακτικές τους πολλές φορές.

Οι τοπικές διεκδικήσεις είναι υποχρέωση της αυτοδιοίκησης.

Η κρατική εξουσία και τα κόμματα πρέπει να νοιώθουν την ανάσα διαμαρτυρίας της αυτοδιοίκησης και των πολιτών.

Δεν είναι δυνατόν η αυτοδιοίκηση να θάβει τη μη επίλυση τοπικών προβλημάτων γιατί βρίσκεται στην εξουσία ένα κόμμα φίλα προσκείμενο σε αυτήν.

Τότε είναι καλλίτερα να παραιτείται.

Αυτοδιοίκηση χωρίς διεκδίκηση και ανεξαρτησία δεν είναι αυτοδιοίκηση,είναι ετεροδιοικηση.

Η αυτοδιοίκηση δεν απολογείται στα κόμματα αλλά μόνο στο λαό.

Ο λαός είναι η πηγή της δύναμης της.

Θυμάμαι όταν αντιδρούσατε για το ζήτημα της μη εγκατάστασης των εργοστασίων λιγνίτη στον κάμπο της Δράμας την ενότητα των πολιτών.

Υπήρχαν και συμφέροντα που ήθελαν και θέλουν ακόμη τους λιγνίτες.

Κυβέρνηση τοτε του αείμνηστου Κωνσταντίου Μητσοτάκη που εγώ είχα την υποστήριξη του στο αξίωμα του δημάρχου.

Δεν σήκωσε όμως ποτέ το τηλέφωνο να μου πει Δήμαρχε κάνε πίσω,το εργοστάσιο πρέπει να γίνει .Και δεν έγινε.

Έτσι μόνο με τον δικό της πολιτικό λόγο και πλαίσιο μπορεί να πορευτεί στην καινούργια εποχή η αυτοδιοίκηση.

Λυπάμαι πολλούς δημάρχους που αφήνουν πολλές ευκαιρίες ανάπτυξης για τον τόπο τους να φύγουν,γιατί δε θέλουν να δυσαρεστήσουν το κόμμα τους.

Κύριο καθήκον της αυτοδιοίκησης στην εποχή μας είναι ο έγκαιρος σχεδιασμός ,η αξιοποίηση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας και η διεκδίκηση.

Τα κοινωνικά προβλήματα των πολιτών οξύνονται,η ανεργία,ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι θέματα που θα τα λύσει η αυτοδιοίκηση.

Αν ο Δήμαρχος είναι πειθήνιο όργανο των συμφερόντων, οικονομικών η κομματικών τότε το έργο του θα είναι μηδενικό.

Και ζημιωμενος θα είναι ο πολίτης.

Νομίζουν πολλοί πως ξεγελούν τους πολίτες.

Πολιτεύονται χωρίς ίχνος κοινωνικής η πολιτιστικής ευαισθησίας και αφήνουν τους περισσότερους πολίτες μόνους, ανυπεράσπιστους,χωρίς φροντίδα.

Δεν είναι μόνο οι πολίτες που φαίνονται τα προβλήματα τους.Χιλιαδες πολιτών πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους ζουν ένα δράμα επιβίωσης.

Δεν μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους.

Παιδιά διακόπτουν τις σπουδές τους γιατί πρέπει να δουλέψουν.

Και τα όνειρα τους χάνονται σαν το φύλο στον άνεμο.

Δεν θυμόμαστε τους πολίτες παραμονές εκλογών.Αλλα είμαστε στο πρόβλημα τους πάντοτε .

Διακονία είναι η αυτοδιοίκηση.

Δεν εκλέγονται για να κάνουν ταξίδια χωρίς αποτέλεσμα.

Κάθε επίσκεψη σε υπουργό πρέπει να έχει θετικό αποτέλεσμα για τον λαό.

Θυσιάζουμε ακόμα και αξίωμα μας προκειμένου να υπερασπιστούμε τους πολίτες.

Όσο η αυτοδιοίκηση έχει τη δική της ανεξαρτησία ,τόσο η κεντρική εξουσία θα την υπολογίζει.